Έχουμε συνηθίσει να ζούμε. Η ζωή είναι η μόνη συνήθεια που σπάνια μας προκαλεί ανία. Βαριόμαστε πολλές φορές κατά τη διάρκειά της, δεν βαριόμαστε σχεδόν ποτέ την ίδια.

Άλλωστε, όταν η γλώσσα μας ξεστομίζει το «βαρέθηκα τη ζωή μου» τα αυτιά μας ακούν «θέλω να τη λήξω» ή μήπως «θέλω να την αλλάξω»;

Όταν πάλι η ζωή από συνήθεια γίνεται αποκάλυψη, τότε είναι που αξίζει κανείς όχι απλά να ζει, αλλά να… Ψάχνω λέξη με μεγαλύτερη βαρύτητα από το “ζει” αλλά δε βρίσκω. Αν κάτι σας έρχεται βοηθήστε.

Το έχουμε ξαναπεί σε αυτό το ΝηΣί, το μεγαλύτερο θαύμα είναι ότι ζούμε.

Picture (under a Creative Commons license): by ONT Design