Χθες επισκεφτήκαμε μια καταπληκτική παραλία (Μπέλα Βράκα, Σύβοτα). Να τι συνέβη όσο ήμασταν εκεί:

Ένα παιδάκι παρασύρθηκε από το ρεύμα καθώς περπατούσε να περάσει απέναντι, στην άλλη παραλία (περνούσες απέναντι περπατώντας με το νερό να φτάνει μέχρι τη μέση) και ξαφνικά άρχισε να βουλιάζει. Τρεις φορές το κεφαλάκι του βυθίστηκε και τρεις φάνηκε και πάλι. Τέταρτη δεν θα υπήρχε. Είχε σχεδόν παραιτηθεί. Η μαμά του το είδε από μακριά και άρχιζε να φωνάζει. “Αχιλλέααα. Βοήθεια. Ο γιος μου πνίγεται”. Τρεις ήμασταν πιο κοντά. Με χέρια, με πόδια, κολυμπώντας, περπατώντας, αρχίσαμε έναν αγώνα να το φτάσουμε. Τον αρπάξαμε σχεδόν και οι τρεις ταυτόχρονα, αλλά για κάποιο λόγο έμεινε στα χέρια μου. Τον είχα αγκαλιά, με τη μαμά και το μπαμπά του αρκετά μακριά. Σε κάθε βαριά του ανάσα διεκδικούσε όλο και περισσότερη ζωή. Ήταν όμως ζωντανός.  Η αίσθηση ήταν μαγική.

Τότε ακούστηκε η φωνή του μπαμπά λίγο πιο πίσω. “Σταματήστε”. Του έδωσα το μικρό και σοκαρισμένος όπως ήταν άρχισε να φωνάζει στη μαμά του παιδιού: “Γιατί το άφησες από τα μάτια σου;”. Έμοιαζε δυστυχισμένος. Και λογικό θα πει κάποιος αφού παραλίγο να χάσει το γιο του. Πράγματι λογικό, αν το δει κάποιος έτσι.

Αν όμως ο μπαμπάς αυτός αντί να σκεφτεί τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, εστίαζε στο ότι ο γιος του είναι ζωντανός παρόλο που παραλίγο να τον χάσει, τα πράγματα θα άλλαζαν. Ένα κύμα ευγνωμοσύνης θα τον πλημμύριζε και θα ένιωθε ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.

Συμπέρασμα 1: “Χωρίς κόλαση δεν έχει νόημα ο παράδεισος. Θα ήταν εξαιρετικά βαρετός. Χωρίς δυστυχία δεν θα είχε αξία η ευτυχία. Χωρίς το κακό, κανείς δεν θα αναγνώριζε το καλό. Χωρίς τα εμπόδια, δεν θα υπήρχαν σπουδαίες πράξεις, εκπληκτικά αποτελέσματα, αριστουργηματικά επιτεύγματα…”. “Ο θάνατος είναι το ξυπνητήρι της ζωής. Την κάνει να φαίνεται προκλητικά όμορφη, απειλώντας την καθημερινά” (αποσπάσματα από το βιβλίο Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου).

Συμπέρασμα 2: Δεν έχει σημασία τι μας συμβαίνει αλλά πως αντιδρούμε σε αυτό που μας συμβαίνει. Η αντίδρασή μας εξαρτάται από τη μετάφρασή μας. Και η μετάφρασή μας επηρεάζεται από την αντίδρασή μας.

Συμπέρασμα 3: Η ιδέα ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί μπορεί να αμβλύνει οποιοδήποτε πρόβλημα, να διώξει οποιαδήποτε αρνητική σκέψη, να σχηματίσει ένα χαμόγελο στα χείλη μας.

Και, αν τη στιγμή που αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα βρεις τη δύναμη να χαμογελάσεις, θα βρεις τη δύναμη και να το λύσεις.

Ευχές για μια αριστουργηματική ζωή
Νικόλας Σμυρνάκης

 Σχετικότατα άρθρα:

Δύο ιστορίες για την επιτυχία και την ευγνωμοσύνη

Μάθημα ζωής από έναν 9χρονο

Σε ευχαριστώ εμπόδιο. Σου είμαι υπόχρεος