– Ο ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) είναι παράνομος.

– Ε και λοιπόν. Τι σκούζεις;

– Καλά συγνώμη. Αν όμως εγώ κλέψω το κράτος, κάνω κάτι παράνομο δηλαδή, θα με πάνε μέσα.

– Εσύ ποιος είσαι; Ένα τίποτα είσαι. Ενώ το κράτος είναι ολόκληρο κράτος.

– Και γω που νόμιζα ότι κράτος είμαστε όλοι μας.

– Όλοι μας ναι. Αλλά όχι ο καθένας ξεχωριστά.
– Μάλιστα. Και καλά είναι παράνομος, αλλά πώς γίνεται να αυξάνεται το ποσό της παράνομης διαδικασίας κατάθεσης των δικαιολογητικών αναγνώρισης ενός ήδη αναγνωρισμένου πτυχίου κατά 50%; (από 120κάτι σε 180κάτι ευρώ).

– Πώς γίνεται να ρωτάς αν γίνεται;

– Ναι, θέλω να πω, οι μισθοί πέφτουν και οι τιμές ανεβαίνουν. Να ανεβαίνουν και οι τιμές των παράνομων διαδικασιών, δεν είναι λίγο προκλητικό;

– Εδώ πλήρωσες ενοίκιο για το σπίτι σου. Αυτό σε χαλάει; Κόλλησες και συ άσχημα όμως με το παράνομο της διαδικασίας.

– Μα ότι είναι παράνομη το λέει η Ευρώπη. Θεωρεί επιτακτικό να πάει το πετρέλαιο θέρμανσης 1,60 , οι μισθοί 450 ευρώ, αλλά όχι να επιβάλλει την διόρθωση μιας διαδικασίας που εκείνη θεωρεί παράνομη.

– Το τι είναι παράνομο είναι πάντα σχετικό και αλλάζει με την εποχή και τους κυβερνώντες. Μην ξεχνάς ότι κάποτε έκαιγαν τις γυναίκες επιστήμονες γιατί τις θεωρούσαν μάγισσες, άρα παράνομες.

– Έτσι ε;

– Ε, μα τι κάνεις;

– Μια μικρή φωτιά ανάβω.

– Με φοβίζεις. Γιατί;

– Γιατί κάθε εποχή έχει τις μάγισσές της. Ετοιμάσου…