Ο πόνος είναι βασικό συστατικό της ανθρώπινης φύσης. Μας υπενθυμίζει τη θνητότητα της ύπαρξής μας. Και η θνητότητά μας δεν είναι παρά μέρος του ανθρώπινου μεγαλείου, που κάποιοι ονομάζουν “θεϊκότητα”.

Χωρίς πόνο οι έννοιες της δυσκολίας και της κατάκτησης ενός στόχου δεν θα είχαν κανένα νόημα.

Χωρίς πόνο, η γιατρειά δε θα ήταν αναγκαία.

Σαν κάτι να του λείπει ενός τέτοιου κόσμου. Α, ναι, ξέχασα. Του λείπει ο πόνος.

Σχετικότατες σκέψεις από τον άνθρωπο στο ΝηΣί:

Η οδύνη είναι μια ανεστραμμένη έκφραση της ηδονής. Άλλωστε μονάχα, δύο φωνήεντα διαφέρουν

Από τη μη αίσθηση, προτιμότερη είναι η αρνητική αίσθηση

Όποιος χωρίζει, μπορεί να νιώθει ανακούφιση όπως μετά το ξερίζωμα ενός χαλασμένου δοντιού. Θα υπάρχει όμως πάντα εκεί η γλώσσα, να υπενθυμίζει την απώλεια.