Κάποτε οι άνθρωποι έλυναν τις διαφορές τους χτυπώντας με ρόπαλα ο ένας τον άλλον. Έπειτα ήρθε η ηθική και αποφάσισε πως τα επιχειρήματα είναι πολιτισμένα και προτιμητέα απ’ τα χτυπήματα και τον πόλεμο μεταξύ ανθρώπων κι αυτό ουσιαστικά για να προστατέψει τον αδύναμο και έξυπνο έναντι του δυνατού και ανόητου.

Θα ήταν σχεδόν αυτονόητο να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι διαχρονικά η ηθική αποτελούσε κατασκεύασμα των σωματικά αδύναμων αλλά έξυπνων για να προστατευτούν από άσπονδους φίλους και εχθρούς. Η ηθική που κι εμείς σήμερα ακολουθούμε λοιπόν, δημιουργήθηκε κάποια στιγμή (κι ακόμα “βελτιώνεται”) για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μερίδας ανθρώπων.

Λέγοντας ηθική εννοώ αυτό που αδιαπραγμάτευτα θεωρούμε (μας έχουν οδηγήσει να θεωρούμε) καλό ή κακό, σωστό ή λάθος.

Μήπως, λέω μήπως, ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε την ηθική μας. Δεν είναι να έχει κανείς πια μπέσα στα αυτονόητα.

Σχετικότατες σκέψεις από τον άνθρωπο στο ΝηΣί:

Ας ξαναγράψουμε τις βιβλιοθήκες του κόσμου, ας εφεύρουμε καινούρια αυτονόητα. Σε κάποια παλιά δεν είναι να έχεις μπέσα.

Η γη κάποτε ήταν επίπεδη, ο σεισμός εκδίκηση της φύσης, η πτήση πολυτέλεια λίγων ζώων, οι γυναίκες επιστήμονες όργανα του Σατανά, ο βασιλιάς εκπρόσωπος του Θεού. Δεν είναι να έχεις μπέσα στα αυτονόητα.

Πολιτισμός είναι η διαχείριση του ενστίκτου. Η καταδυνάστευση πάλι του ενστίκτου είναι κανιβαλισμός.