Στο μυαλό σου “Φόβος Κανένας” | Νικόλας Σμυρνάκης

tumblr_inline_nyslq7O0kI1r1cwub_500

Είναι αδύνατον να φανταστείς ό,τι δεν χωράει το μυαλό σου. Είναι αδύνατον να δημιουργήσεις, ό,τι δεν μπορείς να φανταστείς.

Η λογοτεχνία αυτό ακριβώς μας επιτρέπει: Να τροφοδοτούμε τη φαντασία μας. Να διαστέλλουμε το δοχείο του μυαλού μας.  Το συγκεκριμένο βιβλίο, με το χιούμορ και τις ευφυείς ιδέες του, εκτός από εκπληκτικό μέσο διασκέδασης αποτελεί έναν διαστολέα μυαλού. Από τις πρώτες σελίδες γελάς, σοκάρεσαι, διασκεδάζεις, εκπλήσσεσαι.

Ο Γιάννης Φαρσάρης καταφέρνει να φτιάχνει δομημένους χαρακτήρες μέσα σε δέκα γραμμές. Μέσα σε πέντε παραγράφους έχει δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο. Κάθε διήγημα εμπεριέχει κι ένα εύρημα, που πολλές φορές αποκαλύπτεται στην τελευταία πρόταση. Ή στην πρώτη. Νιώθεις διαβάζοντας μια δημιουργική ανησυχία, την ανάγκη να πας παρακάτω, να ξεδιπλώσεις την επόμενη έξυπνη ιδέα. Ένα βιβλίο που δεν προσπαθεί να εντυπωσιάζει, αλλά εντυπωσιάζει. Εντυπωσιάζει με την απλότητά του, το βάθος των συνειρμών αλλά και τη φαντασία του. Μικρό βιβλίο, αλλά με λογοτεχνικό ύψος, μικρά διηγήματα, με μεγαλόπρεπα νοήματα.

Το “Οκτώ παρά τέταρτο” κρύβει σε τρεις προτάσεις τόσο βαθιά συναισθήματα, που απορείς πως ένας άνθρωπος γέννημα της φαντασίας μπορεί να νιώσει τόσο βαθιά συναισθήματα αλλά και πως ένας συγγραφέας μπορεί να τα αποτυπώσει σε τόσες λίγες γραμμές.

Το διήγημα “Ο συντελεστής τέσσερα” είναι ταυτόχρονα αστεία και λυπηρή ιστορία. Και μια και προσωπικά μου αρέσουν τα παιχνίδια με το χρόνο, από τις αγαπημένες μου.

Το διήγημα “Το όνειρο” είναι τεχνικά ευφυές. Κάθε του λέξη μετρημένη. Οι επαναλήψεις του είναι τόσο απαραίτητες, που δεν μοιάζουν καν με επαναλήψεις.

Το “Είκοσι δύο χρόνια χωρίς διακοπή” είναι ένα πολυεπίπεδο διήγημα οι λέξεις του οποίου ρέουν με φυσικότητα που τρομάζει.

Θα μπορούσα να γράψω για κάθε ένα και κάτι. Προτιμώ να σας προτρέψω να διαβάσετε αυτό το “κάτι” στο καθένα. Έχει τόσες έξυπνες ιδέες (εντυπωσιάστηκα με την αγγελία που έβαλε ο ασφαλιστής ψάχνοντας γυναίκα για συντροφιά ύπνου) που για να τις αναφέρεις όλες πρέπει να αντιγράψεις όλο το βιβλίο. Ιδέες βγαλμένες από το μύθο, κι όμως, ίσως σε μια άλλη κοινωνία να έχουν ήδη υλοποιηθεί.

Μοιάζει ο Γιάννης Φαρσάρης να ζει σε έναν παράλληλο κόσμο, τον οποίο μας αποκαλύπτει κλείνοντάς μας το μάτι, υπονοώντας έτσι πως υπάρχουν κι άλλες πραγματικότητες, φανταστικές όσο αυτές του βιβλίου, πραγματικές όσο αυτές του βιβλίου. Μας προσκαλεί σε έναν δικό του κόσμο που θα μπορούσε δυνητικά να γίνει δικός μας.

Θα μπορούσε να είναι ήδη δικός μας και να μην το γνωρίζουμε. Μαντέψτε αν σε αυτό το βιβλίο βαριέσαι, έστω κάποια στιγμή. Η απάντηση είναι όχι. Σε αυτό βοηθάει πολύ το ότι είναι μικρές οι ιστορίες αλλά περισσότερο βοηθάει η μαεστρία του συγγραφέα. Όλα τα διηγήματα είναι αληθινά. Σαν ψέματα. Από την ψυχή βγαλμένα, στην φαντασία αφιερωμένα, στη ζωή φορεμένα. Και αυτό είναι μια αληθινή κατάθεση από έναν άνθρωπο που με όλη του την αλήθεια σας προτείνει να το διαβάσετε.

Νικόλας Σμυρνάκης

“Φόβος Κανένας”
Γιάννης Φαρσάρης
Εκδόσεις OPENBOOK

tumblr_inline_nysls3bNEj1r1cwub_500