Νικόλας Σμυρνάκης | Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Απόστολος Πόντας αντέγραψε το House of Cards

Δείτε τα 2 videos και θα καταλάβετε ότι το πρόβλημα με εκείνον που αντέγραψε τον Φρανκ Άντεργουντ από την σειρά House of Cards δεν είναι ότι δεν κατάλαβε ούτε αυτός, ούτε η ομάδα του ότι εκτός από εκείνον βλέπουν την ίδια σειρά εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι. Άρα ότι θα καταλαβαίναμε τη σύνδεση (αυτά τα μυαλά δηλαδή παίζει να μας κυβερνήσουν αύριο;). 

 

 

Να υπογραμμίσω πριν διαβάσετε παρακάτω ότι τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον ξέρω και δεν εκφράζω σε αυτό το μήνυμα πολιτική άποψη υπέρ ή κατά κάποιου. Βλέπω απλά την περίπτωση σαν case study.

Το πρόβλημα με εκείνον που αντέγραψε τον Φρανκ Άντεργουντ από την σειρά House of Cards δεν είναι ότι δεν κατάλαβε ούτε αυτός, ούτε η ομάδα του ότι εκτός από εκείνον βλέπουν την ίδια σειρά εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι. Άρα ότι θα καταλαβαίναμε τη σύνδεση (αυτά τα μυαλά δηλαδή παίζει να μας κυβερνήσουν αύριο;).

Το πρόβλημα δεν είναι ότι αντέγραψαν ακριβώς το λόγο του με τη μόνη αλλαγή ότι δεν είπε “Αμερική” αλλά “Ελλάδα”. Ούτε ότι αντέγραψαν έναν τηλεοπτικό ήρωα που έχει πατήσει κυριολεκτικά επί πτωμάτων (και αρκετών) για να ανέλθει άρα είναι σαν να ενστερνίζονται την ηθική του.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι αντιγράφοντας κάποιον άλλον, απέδειξε ότι δεν είχε ίχνος αλήθειας στο λόγο του. Ότι ψεύδεται ασύστολα. Απλά χρησιμοποιεί τα λόγια εκείνου που έχει θεωρητικά (και λέω θεωρητικά γιατί μιλάμε για ήρωα παραμυθιού, σειράς, ταινίας πως το λένε) το αποτελέσματα που θέλει (σε λίγο πιο τοπικό επίπεδο εκτός κι αν θέλει να γίνει και πλανητάρχης).

Πόσο ελαφρότητα θέλει αλήθεια να θαυμάζεις έναν ψεύτικο ήρωα τον οποίο προσπαθείς να ζωντανέψεις στην πραγματική ζωή χωρίς μάλιστα να σε πάρει και κανείς χαμπάρι;

Το πρόβλημα επιστρέφω και επιμένω είναι ότι όταν μιλάς με λόγια άλλου, μιλάς τη γλώσσα του ψέματος. Δεν μιλά η καρδιά σου, oύτε το μυαλό σου αλλά το autocue απέναντί σου.

Το βασικό πρόβλημα πολλών ηγετών μας (οι οποίοι δεν είναι στην πραγματικότητα ηγέτες γιατί ηγέτης κατά τη γνώμη μου πάντα είναι αυτός που έχει θετική επίδραση στους άλλους και όχι απλά επίδραση) είναι η αναξιoπιστία τους που συνδέεται άμεσα με την ανηθικότητα.

Γενικά πάντως να ξέρετε ότι πιστεύω ότι έχουμε τα αποτελέσματα που μας αξίζουν. Άρα και τους πολιτικούς που μας αξίζουν. Αν κάποιος διαφωνεί γιατί δεν τους αλλάζουμε τόσα χρόνια; Ή γιατί δεν εμφανίζεται από εμάς κάποιος που να αξίζει να ψηφιστεί; Ε; 🙂

Την αγάπη μου!

Νικόλας Σμυρνάκης

Σχετικότατα άρθρα:

Μην ξεχάσετε το αντηλιακό σας κύριε Τραμπ

Τα παιδιά μας είναι οι πολιτικοί του μέλλοντος

Η αλήθεια πίσω από τις οργισμένες συζητήσεις των πολιτικών