Μερικά πράγματα θα έπρεπε να τα κάνουνε ανάποδα. Να χρησιμοποιούμε άλλα μαθηματικά για να τα αντιμετωπίζουμε.

Το δικό μας λογικό και αυτονόητο, αυτό που ανέχεται και επιβάλλει η ηθική μας είναι όταν γνωρίζουμε κάποιον, αποκτούμε οικειότητα μαζί του και μας γίνεται σημαντικός να μην προσέχουμε τόσο πώς του μιλάμε και του φερόμαστε καθώς πλέον τον γνωρίζουμε, μας γνωρίζει και δεν μας παρεξηγεί.

Η καλή μας πρόθεση συχνά προβάλλεται ως η υπέρτατη δικαιολογία ακόμα και για άκομψες  συμπεριφορές.

Αντίθετα, όταν πρωτογνωρίζουμε κάποιον, προσέχουμε πώς μιλάμε, πώς κοιτάμε, τι λέμε, πώς καθόμαστε, αν το νυχάκι μας είναι λιμαρισμένο….., καταλάβατε τη κεντρική ιδέα.

Όσο λιγότερο σημαντικός μας είναι κάποιος τόσο πιο ευγενείς και προσεκτικοί, πολλές φορές πιο σεβάσμιοι είμαστε απέναντί του.

Κάτι δεν πάει καλά με αυτά τα μαθηματικά..