Μια κουβέντα με τον μικρό μου γιο με έκανε να νιώσω περισσότερο ευγνώμων από ότι δεκάδες άλλες επιτυχίες μαζί. Μοιράζομαι μαζί σας την εμπειρία μου με την επλίδα να σας παρακινήσει να εκτιμάτε περισσότερο τις απλές στιγμές, να νιώθετε ευγνώμωνες για αυτές και να τις γιορτάζετε όπως τους αξίζει, όπως σας αξίζει.

Μπαμπάς: Όταν κάποιος δεν μπορεί, τι θα του λέμε;
Γρηγόρης: Όλα τα μπορείς (με ένταση στη φωνή του και σφιγμένες τις γροθιές).
Μπαμπάς: Και αν προσπαθεί και δεν τα καταφέρει;
Γρηγόρης: Όλα τα μπορείς απλά καμιά φορά χρειάζεσαι λίγη βοήθεια. (με μια γλύκα απερίγραπτη).

Βλέπει τη φωτογραφία προφίλ μου στο facebook (από ένα σεμινάριο προσωπικής ανάπτυξης) και λέει:
– Αυτή τη δουλειά θέλω να κάνω όταν μεγαλώσω. Να λέω στους ανθρώπους πως να βρίσκουν μια λύση.

Σημείωση 1: Δεν του είπαμε ποτέ ότι αυτή είναι η δουλειά του μπαμπά.
Σημείωση 2: Ο Γρηγόρης είναι 3,5.

Συμπέρασμα 1: Ένα παραμύθι (Ο μικρός Γρηγόρης και ο καλόκακος Λύκος) όταν οι έννοιές του αναπαράγονται από τους γονείς, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που ένα παιδί αντιμετωπίζει τη ζωή (Τη φράση “Όλα τα μπορώ” την επαναλαμβάνει ο ήρωας του παραμυθιού όταν νιώθει ότι δεν μπορεί. Και πάντα τελικά τα καταφέρνει).
Συμπέρασμα 2: Κατέγραψα όσα είπε ο μικρός στη λίστα ευγνωμοσύνης μου.
Συμπέρασμα 3: Τα γιορτάζω σήμερα επικοινωνώντας τα μαζί σας.

Πρόταση: Δημιουργήστε μια λίστα ευγνωμοσύνης και γιορτάστε το περιεχόμενό της μια φορά την εβδομάδα.

Απόφαση: Η επόμενη εκπομπή του Ανθρώπου στο ΝηΣί θα έχει θέμα τηνΤελετουργία εορτασμού.

Σχετικότατα άρθρα:

Γίνονται τα όνειρα πραγματικότητα;

Μάθημα ζωής από έναν 9χρονο

Ονειρευτείτε άφοβα