Posts in category: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Πηγή : www.infowoman.gr 

«Η αλήθεια σου και η δική μου. Και κάπου ενδιάμεσα αυτό που ονομάζουμε αγάπη». Ο Νικόλας Σμυρνάκης στο νέο του βιβλίο μιλά για την αγάπη σε κάθε της μορφή.

Τα γράμματα της αγάπης

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Ο Νικόλας Σμυρνάκης στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7

Συνέντευξη του Νικόλα Σμυρνάκη στην ΕΡΤ Ηρακλείου με την Μαρία Στεφανάκη

Γράμματα της Αγάπης | Literature.gr

Πηγή : www.newshub.gr 

Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας, ένας από τους πιο γνωστούς της γενιάς του. Είναι ένας πολυδιάστατος άνθρωπος, πολυσχιδής. Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν.
Ειναι πνεύμα ανήσυχο όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς και μέσα από τη συνέντευξη που μας παραχωρεί. Είναι όμως και ένας άνθρωπος έχει σε περίοπτη θέση την έννοια της αγάπης. Για αυτό άλλωστε της αφιέρωσε τόση έμπνευση παράγοντας το τελευταίο του βιβλίο, το οποίο μάλιστα τιτλοφορείται: «Τα γράμματα της αγάπης»

1.Η μεγαλύτερη δύναμη, και η πιο δύσκολη ίσως, είναι εκείνη της αγάπης. Παρόλα αυτά πρέπει να σε ρωτήσω κάτι που θεωρώ φυσικό… Τι σε ώθησε να γράψεις αυτό το βιβλίο; Γιατί τώρα; Πώς προέκυψαν Τα Γράμματα της Αγάπης;
«Στο βιβλίο αυτό καταπιάνομαι με 18 διαφορετικές εκδοχές της Αγάπης. Αυτές αποτυπώνονται με λέξεις μα και με σχέδια, φτιαγμένα από τα πέντε γράμματα της αγάπης. Τι κι αν τα γράμματα της αγάπης παραμένουν πάντα τα ίδια; Εκείνη αλλάζει μορφές.
Το πιστεύω βαθιά ότι η αγάπη δεν χάνεται. Παίρνει άλλη μορφή, μα παραμένει αγάπη. Η αγάπη που ξεχνιέται σε μια δυσκολία, δεν ήταν ποτέ αγάπη. Ενυπάρχει σε κάθε λέξη, σκέψη, κίνηση, πράξη ή απραξία μας. Δεν έχει κατάλληλη στιγμή γιατί είναι παντού. Είναι ανώτερη ανάγκη, ένα συναίσθημα που περικλείει όλα τα άλλα, αυτό που ψάχνουμε από τη μέρα της γέννησής μας μέχρι τη στιγμή που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή.
Για την ιστορία όμως, όλα ξεκίνησαν όταν κράτησα στα χέρια μου ένα δερματόδετο τετράδιο, διακοσμημένο με μια πέτρα στο κέντρο του, αγορασμένο από έναν παλαιοπώλη, που ανακαλύψαμε με την Εύα στη Mauerpark Flea Market του ανατολικού Βερολίνου, το 2009. Στις σελίδες του σκάρωσα την πρώτη καλλιγραφική αγάπη, αυτή που βλέπετε τώρα στο εξώφυλλο του βιβλίου. Εκεί έφτιαξα τα πρώτα σχέδια, τις εκδοχές της αγάπης, τα οποία παντρεύτηκαν με λέξεις, διαλόγους και στίχους».

2. Πιστεύεις πως η έκφραση της αγάπης φοβίζει τον κόσμο, γι’ αυτό και οι περισσότεροι δεν την εκφράζουν όταν πρέπει, μετανιώνοντάς το αργότερα; Θεωρείται η αγάπη αδυναμία τις περισσότερες φορές;
«Πράγματι, η έκφραση της αγάπης μας φοβίζει. Και αν ο άλλος δεν ανταποκριθεί; Η μη έκφραση της αλήθειας μας είναι η μεγαλύτερη απόρριψη που μπορούμε να βιώσουμε, και προέρχεται από τον ίδιο μας τον εαυτό.  Αν νοιαζόμασταν για τη γνώμη του εαυτού μας για εμάς, όσο νοιαζόμαστε για τη γνώμη των άλλων για εμάς, θα ήταν οι ζωές μας πιο γεμάτες και ο κόσμος μας πιο όμορφος.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία από το να εκφράζεις αυτό που σκέφτεσαι, να λες αυτό που νιώθεις. Η άρνησή μας να μοιραστούμε το συναίσθημά μας, αποτελεί συστατικό στοιχείο της γέννησης των απωθημένων, αυτών που κάποια στιγμή σκάνε μέσα μας. Η παράπλευρη απώλεια από την έκρηξη αυτή συμπαρασύρει την ίδια την ψυχή».

3.Είναι τελικά “Τα Γράμματα της Αγάπης” ένας διάλογος με τον εαυτό μας, και ουσιαστικά μια πολύ προσωπική εσωτερική αναζήτηση;
«Το βιβλίο είναι γραμμένο σε διαλεκτική μορφή. Είναι ένας αποκαλυπτικός διάλογος με τους πιο αγαπημένους μας. Αυτούς που είναι εδώ, αυτούς που θέλουμε να έρθουν, αυτούς που έχουν φύγει. Ένας διάλογος που καταλήγουμε να κάνουμε με τον εαυτό μας τον ίδιο.
Ακούμε συχνά ότι πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου προκειμένου να αγαπήσεις τους άλλους. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό ακριβώς. Ούτε καν αυτοί που το προτείνουν. Δηλαδή να απομονωθώ κάπου για έξι-εφτά χρόνια, μέχρι να καταφέρω να αγαπήσω τον εαυτό μου; Μόνος μου θα το κάνω αυτό; Και μετά θα ριχτώ ξανά στον στίβο της ζωής, στο γήπεδο των σχέσεων; Τότε μονάχα θα είμαι έτοιμος; Ή τότε θα είμαι ένα αγρίμι, ανίκανο να αγαπήσει και να αγαπηθεί;
Παραθέτω μια φράση από το βιβλίο, που νομίζω πως δίνει μια πρώτη απάντηση στα πιο πάνω ερωτήματα:
“Θα το έχεις ακούσει, πως για να σε αγαπήσουν κάποιοι, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Μόνο που δεν θα αγαπήσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, αν πρώτα δεν αγαπήσεις κάποιους”».

4.Μέσα στο βιβλίο σου αναφέρεις πως για να σε αγαπήσουν και να αγαπήσεις κι εσύ με τη σειρά σου, πρέπει πρώτα εσύ να αγαπήσεις τον εαυτό σου! Μήπως όμως έτσι κινδυνεύεις να γίνεις εγωπαθής και εγωκεντρικός, όχι μόνο να μην έχεις πια ανάγκη να σε αγαπήσουν όλοι, μα κανένας;

«Καταρχάς, ο μόνος τρόπος για να αρέσεις σε όλους (πόσο μάλλον για να σε αγαπήσουν) είναι να αρέσεις στον εαυτό σου. Αλλά ας πάμε ένα βήμα πίσω:
Τι θέλει ένας άνθρωπος από εμάς – ένας άνθρωπος που εμείς θεωρούμε σημαντικό στη ζωή μας; Να τον φροντίσουμε, να χτίσουμε σχέση μαζί του, να τον αγαπήσουμε. Τι θέλει ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μας; Να τον φροντίσουμε, να χτίσουμε σχέση μαζί του, να τον αγαπήσουμε. Ποιος είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μας; Ο εαυτός μας.

Μπορεί κάποιους να τους ξενίζει αυτή η σκέψη, μα αυτό συμβαίνει συχνά με ορισμένες αλήθειες. Έχουμε ενοχοποιήσει την αυτοφροντίδα, ανάγοντάς τη σε εγωισμό. Μα χωρίς τον εαυτό, οι άλλοι είναι ανύπαρκτοι. Όταν δεν είμαστε εμείς καλά, οι άλλοι συχνά υποφέρουν. Με τον εαυτό μας συνυπάρχουμε πολύ περισσότερο από ό,τι με οποιονδήποτε άλλο. Ο κολλητός κάποια στιγμή θα πάει σπίτι του. Ο σύντροφος θα πάει στη δουλειά. Με τον εαυτό μας «συγκατοικούμε» είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
Άλλο, όμως, φροντίζω τον εαυτό μου, χτίζω τη σχέση μου μαζί του, τον αγαπώ με τις δυσκολίες, τις ανασφάλειες, τα μειονεκτήματα και τα προβλήματά του, κι άλλο είμαι εγωιστής, υπερφίαλος, παρτάκιας, κοιτώ το συμφέρον μου και φροντίζω μόνο τις δικές μου ανάγκες.
Πού καταλήγω; Φροντίζω εμένα, φροντίζοντας τον εαυτό μου. Φροντίζω εμένα, φροντίζοντας τους γύρω μου. Φροντίζω εμένα, αφήνοντας τους γύρω μου να με φροντίσουν».

5.Λένε ότι το μίσος και την αγάπη τα χωρίζει μια λεπτή γραμμή. Άραγε ισχύει κάτι τέτοιο; Τι πιστεύεις;
«Εκείνος που μισεί, θυμώνει άκρατα, στεναχωριέται βαθιά, πάσχει από βαριάς μορφής έλλειψη αγάπης. Άρρωστος είναι. Το μίσος είναι έλλειψη αγάπης».

6.Σε ποιον θα ήθελες να πεις «σ’ αγαπάω» αυτή τη στιγμή, σε ποιους το έχεις πει και ίσως το μετάνιωσες, και σε ποιους μετάνιωσες που δεν το είπες;
«Πρόσφατα σε μια ομιλία μου στην Αθήνα προκάλεσα τους παρευρισκόμενους να κάνουμε κάτι άβολο, τρομακτικό. Πρώτος ξεκίνησα εγώ. Κάλεσα στο τηλέφωνο τον πατέρα μου από τη σκηνή. Δεν είχε ιδέα. Τον ενημέρωσα ότι τον ακούνε 100 άνθρωποι, έβαλα σε ανοικτή ακρόαση το κινητό και το έφερα σε απόσταση αναπνοής από το ασύρματο μικρόφωνο.

«Πατέρα, σ΄ αγαπώ», ψέλλισα.
«Και εγώ σ’ αγαπώ», μου είπε συγκινημένος.
«Πρέπει να το λέμε πιο συχνά ρε γαμώτο», του είπα.
«Ε, κάποιος έπρεπε να κάνει την αρχή, παιδί μου», συμπλήρωσε με μια παιδικότητα αταίριαστη με τα 76 του χρόνια, μα τόσο ταιριαστή με τον χαρακτήρα του.

Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή. Και επειδή δεν ελέγχουμε κανέναν πέρα από τον εαυτό μας, μαντέψτε ποιος πρέπει να είναι αυτός».

7.Πολυγραφότατος και αστείρευτος ο Νικόλας Σμυρνάκης! Τι ακόμα να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον; «Κλείσε» αυτή τη μικρή συνέντευξη, όπως νομίζεις εσύ!

«Ετοιμάζω διάφορα, κάποια από τα οποία δεν γίνεται ακόμα να μοιραστώ καθώς είναι υπό διαμόρφωση. Αυτό που μπορώ να αποκαλύψω αυτή τη στιγμή, είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου μου.
Γράφω για εκείνα τα ψέματα που μας παρουσίασαν ως Αλήθειες. Για τα δήθεν αυτονόητα, που διαφεντεύουν τη ζωή μας. Για εκείνες τις ιδέες, τις οποίες θεωρούμε αδιαμφισβήτητες γιατί έτσι μας τις δίδαξαν.
Σε ένα άλλο βιβλίο μου, με τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ, προτρέπω τον αναγνώστη να ανακαλύψει την Αλήθεια του. Σε αυτό το έργο θα προτείνω στον αναγνώστη να αμφισβητήσει τις Αλήθειες που έχει ανακαλύψει. Να ξεχωρίσει τι είναι δικό του και τι ξένο, φυτεμένο, σύμβαση, στερεότυπο, συνήθεια, πλάνη, κεκαλυμμένο ψέμα, μα και παράλληλα να αφουγκραστεί την Αλήθεια των συνανθρώπων του».

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Ο συγγραφέας και δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί, Νικόλας Σμυρνάκης, με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο «Τα Γράμματα της ΑΓΑΠΗΣ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, συνομίλησε με τον Δημήτρη Μεϊδάνη στη ραδιοφωνική του εκπομπή Σε Πρώτο Πρόσωπο, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.

Ακούστε την συνέντευξη εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Ο συγγραφέας και δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί, Νικόλας Σμυρνάκης, με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο «Τα Γράμματα της ΑΓΑΠΗΣ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, συνομίλησε με την Μαρία Στεφανάκη στη ραδιοφωνική της εκπομπή – ΕΡΤ Ηρακλείου.

Ακούστε την συνέντευξη εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Πηγή : www.now24.gr 

Βιβλιοεπιλογές από τη Μαίρη Γκαζιάνη 

«Η αλήθεια σου και η δική μου. Και κάπου ενδιάμεσα αυτό που ονομάζουμε αγάπη». Ο Νικόλας Σμυρνάκης στο νέο του βιβλίο μιλά για την αγάπη σε κάθε της μορφή. 

Σχετικά με το βιβλίο

Έμαθα να μετρώ όλους τους αριθμούς

για να εκφράσω την Αγάπη μου για σένα.

Και σταμάτησα στο Ένα.

Μέχρι εκεί χρειάστηκα τελικά.

Ένα εγώ, ένα εσύ.

Ένα μαζί…

Ένα…

Τη δίδαξε ο Χριστός, ο Βούδας, ο Γκάντι. Έγραψαν γι’ αυτήν οι ποιητές. Άνθρωποι θυσιάστηκαν στο όνομά της.

Την ψάχνουμε σε όλη μας τη ζωή. Αδιάλειπτα. Να τη βιώσουμε, να τη χαρίσουμε… Όχι απαραίτητα με τούτη τη σειρά.

Το βιβλίο αυτό υμνεί την Α Γ Α Π Η. Είναι μια συρραφή από λόγια προορισμένα για να εκφράσουμε της ύπαρξής μας τα ανείπωτα.

Ένας αποκαλυπτικός διάλογος με τους πιο αγαπημένους μας.

Εκείνους που είναι εδώ.

Εκείνους που αδημονούμε να έρθουν.

Εκείνους που έχουν φύγει.

Με τον εαυτό μας τον ίδιο.

Το έργο αποτελείται από λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη και πρωτότυπα χειρόγραφα σχέδια που έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από τα 5 γράμματά της.

Τι κι αν τα γράμματα παραμένουν πάντα ίδια, η ΑΓΑΠΗ αλλάζει μορφές. Κάθε σχέδιο και μια διαφορετική εκδοχή της.

Βιογραφικό
Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας, δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy), ιδρυτής του IslandofMan Academy. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και είναι κάτοχος τίτλου MBA (International MBA – ΑΣΟΕΕ). Για σειρά ετών δίδασκε το μάθημα «Στρατηγική και Καινοτομία» σε ιδιωτικό κολέγιο. Έργα του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου (e-awards). Έχει υπάρξει ομιλητής στο TEDx και με τα σεμινάριά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Τον εμπιστεύονται μεγάλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί. Τα βιβλία του Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου και Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) ήταν υποψήφια για τα βραβεία αναγνωστών το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Τόσο αυτά όσο και το βιβλίο-ημερολόγιο Γράψε τη δική σου Ιστορία έγιναν γρήγορα από τα ευπώλητα της κατηγορίας τους. Το τελευταίο του έργο έχει τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες. Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων είναι το πρώτο παραμύθι του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ σε εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Πρόσφατα ίδρυσε την IslandofMan Children Academy η οποία προσφέρει μια σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα για την υποστήριξη παιδιών, γονιών/φροντιστών και εκπαιδευτικών. Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν. Περισσότερα εδώ: www.IslandofMan.gr

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Πηγή : www.literature.gr 

Οι άνθρωποι αγαπάμε ν’ αναζητάμε… την αγάπη.
Άσε με σήμερα, μέσα από λέξεις, να σε αναζητήσω.
Οι άνθρωποι αγαπάμε… ν’ αγαπάμε.
Άσε με σήμερα, μέσα από γράμματα, να σου δείξω την αγάπη μου.

Όλα στο όνομά της δεν γίνονται; Όλα. Τα τραγικά και τα σπουδαία. Είναι η πηγή των πάντων. Η γενεσιουργός αιτία. Η μάνα των συναισθημάτων και των αναγκών.

Ένα συναίσθημα υπάρχει μοναχά. Αυτό της Αγάπης. Ένας φόβος υπάρχει μοναχά. Ο φόβος μήπως δεν αγαπηθούμε. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και γαντζωνόμαστε στο στήθος της μάνας, μέχρι την ώρα που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, εκείνη δεν ψάχνουμε; Χρόνος που δεν είναι ποτισμένος με δαύτη, μας φαίνεται χαμένος χρόνος.

Ε λοιπόν, κι εγώ, για να αλλάξω την Αγάπη που λαμβάνω, γυρνώ ένα βήμα πίσω και αλλάζω εκείνη που δίνω. Τη μόνη που περνάει από τα χέρια μου. Αυτό έχω σκοπό να κάνω σήμερα μαζί σου.

Στιγμή μη με θεωρήσεις μεγαλόθυμο. Με κάθε όμορφη πράξη, θα αντλήσω από την Αγάπη που σου έδωσα. Για μένα θα σου προσφέρω. Εσύ θα είσαι παράπλευρη ευεργεσία. Εξάσκηση Αγάπης, θα κάνω σήμερα, στο «γυμναστήριο» της προσφοράς.

Θα το έχεις ακούσει, πως για να σε αγαπήσουν κάποιοι, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Μόνο που δεν θα αγαπήσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, αν πρώτα δεν αγαπήσεις κάποιους. Εγώ… διαλέγω εσένα. Μέσα από σένα, εμένα. Μέσα από εμένα, εμάς.

Δώσε και λάβε αγάπη, αγάπα εσένα. Τα τρία θεμέλια του Είναι. Ένα να λείπει, χάθηκε το οικοδόμημα της ύπαρξης.

Μη γελιόμαστε. Η αγάπη κάνει ρίμα μονάχα με μιαν άλλη αγάπη. Θέλει ανταπόδοση για να ανθίσει. Θέλει φιλί πίσω. Χρειάζεται πάντα δυο. Ο ένας να αγαπά κι ο άλλος να αγαπιέται. Ο ένας να αγαπιέται κι ο άλλος να αγαπά.

Σήμερα. Τώρα. Εδώ. Εγώ. Εσύ. Η αλήθεια σου. Η δική μου. Και κάπου ενδιάμεσα αυτό που ονομάζουμε αγάπη. Αγάπη, δηλαδή, βαθιά λαχτάρα να προσφέρουμε αυτό που ο άλλος πεθυμά.

Όχι, δεν είναι αυτονόητο αυτό. Η αγάπη δεν τα πάει καλά με τα αυτονόητα. Αν και τα αυτονόητα τη λατρεύουν. Ακόμα και αυτά. Το «Σ’ αγαπώ» μου αποστρέφεται τα προφανή και αυταπόδεικτα. Είναι φτιαγμένο για να λέγεται. Ξέρει πως αν δεν λέγεται, θα σταματήσει και να ακούγεται.

Όσα σήμερα σου γράφω, να ξέρεις, είναι γράμματα αγάπης, φτιαγμένα από τα πέντε Γράμματα της Αγάπης. Όχι, όχι, μη διανοηθείς να με θεωρήσεις ποιητή. Είμαι μονάχα αγγελιαφόρος. Εσύ σκαρώνεις στίχους μέσα μου, εγώ απλά τους μεταφέρω στο χαρτί.
Επιτέλους, η Α Γ Α Π Η σκίρτησε μέσα μου. Τα γράμματά της συνταράχτηκαν. Αποκολλήθηκαν, ξεμάκρυναν το ένα απ’ τ’ άλλο. Άφησαν τις ντροπές κι άρχισαν τα παιχνιδίσματα. Αναγραμματίζονται πλέον με τρόπο αλλόκοτο.

Δεν σχηματίζουν μόνο λέξεις και προτάσεις, μα σχέδια και εικόνες. Πλέον σε ζωγραφίζω, αγάπη μου! Κάθε μου πρόταση σκιαγραφεί και μια στιγμή απ ́ τη ζωή μας. Αυτή που ζήσαμε… μέσα μου.

Τα γράμματα της αγάπης γεννούν τον κόσμο, για να έχουν έναν κόσμο να γεννηθούν, μια πέτρα να σκαλιστούν, ένα δέντρο να χαραχτούν, ένα βλέμμα σου να συναντήσουν.
Τα γράμματα της αγάπης, υλικά για ένα αλλιώτικο «μαζί». Χτίζουν σπίτια προτάσεων, ουρανοξύστες νοημάτων. Στα χαρίζω. Ήταν από την αρχή δικά σου. Εσύ τα γέννησες μέσα μου.
Όπως και να παραταχθούν τα γράμματα της αγάπης, ΑγάπΗ θυμίζουν. Η αλφαβήτα θα μπορούσε να ξεκινάει από το Α και να τελειώνει στο Η. Η Άλφα-Ήτα της αγάπης.

Άλλο από το «μαζί» δεν σκέφτομαι, δεν νιώθω, δεν αναπνέω, δεν υπάρχω. Αν το «μαζί» της Αγάπης είναι ένα άλλο «ένα», εσύ είσαι το άλλο μου ολόκληρο. Δυο ολόκληρα που θέλουν να γίνουν πιο… ολοκληρωμΈνα. Δεν τα ‘μαθες; Έρωτας είναι η επιδίωξη του ολόκληρου.

Πόσο τυχεροί, πόσο, εκείνοι που γεύονται, κάτι από σένα. Έστω και την απουσία σου. Ακόμα κι αυτή θα μου ήταν αρκετή. Βλέπεις, δεν μου ανήκεις εσύ. Μου ανήκει αυτό που νιώθω μαζί σου. Δεν είσαι κτήμα μου. Κτήμα μου είναι η απόφαση να σε αφήσω ελεύθερη. Ελεύθερη να είσαι εσύ.

Οι ανθρώπινες δυνάμεις αδυνατούν να χωροθετήσουν, οι ανθρώπινες ζυγαριές να ζυγίσουν, οι αριθμοί να συμβολίσουν όσα είμαι μαζί σου. Ετοιμάζομαι για τη νέα Γεωμετρία του σύμπαντος. Μόνο που θα χρειαστεί να μετρήσω τους αριθμούς μετά το άπειρο. Πώς αλλιώς να εκφράσω την αγάπη μου για σένα; Δώσε μου λίγο χρόνο. Εντάξει. Τέλειωσα.

Έμαθα να μετρώ όλους τους αριθμούς,

για να εκφράσω την αγάπη μου για σένα.

Και σταμάτησα στο Ένα.

Μέχρι εκεί χρειάστηκα τελικά.

Ένα εγώ, ένα εσύ.

Ένα μαζί… Ένα…

Υ.Γ. Πες μου κάτι. Μετά από όλα αυτά, θέλω πολύ να σε ρωτήσω. Σου λείπει ποτέ η ζωή που δεν ζήσαμε;

—

απόσπασμα (συρραφή) από το βιβλίο «Τα Γράμματα της Αγάπης» του Νικόλα Σμυρνάκη.

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Πηγή : www.psychologynow.gr 

Η αγάπη είναι σημαντική για τη ζωή ενός ανθρώπου επειδή αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ανθρώπινης ύπαρξης. Είναι αυτή που δίνει νόημα στις σχέσεις, συνδέει ανθρώπους και τους καθοδηγεί προς την αυτοπραγμάτωση. Είναι το συναίσθημα που εμπνέει την δημιουργικότητα, την αλληλοβοήθεια και την προσφορά.

Διαφαίνεται σε πολλές μορφές, αντικατοπτρίζοντας την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Κάποιες από αυτές περιλαμβάνουν την φιλία, την οικογενειακή αγάπη, τον έρωτα, την αγάπη προς την ανθρωπότητα και την αγάπη προς τον εαυτό μας. Καθένα από αυτά τα είδη αγάπης εκφράζει διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας.

Κι όμως πότε είπες τελευταία φορά σε κάποιον δικό σου άνθρωπο ότι τον αγαπάς;

Το να εκφράζουμε την αγάπη μας στους άλλους ενισχύει τις σχέσεις και μειώνει το άγχος και το στρες. Η αγάπη μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από το βάρος των προκαταλήψεων, των εχθρικών συναισθημάτων και των φόβων. Όταν αγαπάμε και δημιουργούμε ένα περιβάλλον αμοιβαίας στήριξης και αποδοχής. Όμως πολλές φορές μέσα στο άγχος της καθημερινότητας και στο τρέξιμο ξεχνάμε να το υπενθυμίσουμε στα δικά μας άτομα ή θεωρούμε δεδομένο ότι το γνωρίζουν ήδη.

Το βιβλίο Τα γράμματα της αγάπης του Νικόλα Σμυρνάκη αναδεικνύει τη σπουδαιότητα της αγάπης μέσα από σκέψεις και σχέδια γύρω από την αγάπη. Το έργο αποτελείται από λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη και πρωτότυπα χειρόγραφα σχέδια που έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από τα 5 γράμματά της.

Όσο περνάει ο καιρός εξελισσόμαστε, αλλάζουμε… το ίδιο και η αγάπη. Τα σχέδια του βιβλίου έχουν στόχο να εκπροσωπήσουν τις διαφορετικές εκδοχές που έχει στη ζωή μας.

Σ’ αγαπώ και η αγάπη μου θα είναι πάντα κάπου εκεί να σε προσέχει.

Τα γράμματα της αγάπης… άγγελοι που φυλάνε τον ύπνο σου για να πετάς με ασφάλεια πάνω απ’ τα όνειρά σου.

Η έννοια της αγάπης ανέκαθεν απασχολούσε την ανθρωπότητα. Τη δίδαξε ο Χριστός, ο Βούδας, ο Γκάντι. Έγραψαν γι’ αυτήν οι ποιητές. Άνθρωποι θυσιάστηκαν στο όνομά της. Την ψάχνουμε σε όλη μας τη ζωή. Αδιάλειπτα. Να τη βιώσουμε, να τη χαρίσουμε… Όχι απαραίτητα με τούτη τη σειρά.

Το νέο του βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη, λοιπόν, υμνεί την αγάπη σε κάθε της μορφή.

Διδάσκει την αξία της προσφοράς και της φροντίδας προς τους άλλους. Μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη εκδηλώνεται μέσω των πράξεων και των ενεργειών μας προς τους γύρω μας. Επισημαίνει πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η ζωή όταν προσφέρουμε στους άλλους αγάπη, στήριξη και φροντίδα.

Έμαθα να μετρώ όλους τους αριθμούς για να εκφράσω την αγάπη μου για σένα.

Και σταμάτησα στο Ένα.

Μέχρι εκεί χρειάστηκα τελικά.

Ένα εγώ, Ένα εσύ.

Ένα μαζί…

Ένα…

Τα πρωτότυπα σχέδια και οι λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη μας εμπνέουν να είμαστε αυθεντικοί στην έκφραση των συναισθημάτων μας και της αγάπης προς τους άλλους. Μας ενθαρρύνουν να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας με ειλικρίνεια ακόμα και… με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Θα το έχεις ακούσει, πως για να σε αγαπήσουν κάποιοι, πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Μόνο που δεν θα αγαπήσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, αν πρώτα δεν αγαπήσεις κάποιους.

Δώσε και λάβε αγάπη, αγάπα εσένα. Τα τρία θεμέλια του Είναι. Ένα να λείπει, χάθηκε το οικοδόμημα της ύπαρξης.

Το βιβλίο Τα γράμματα της αγάπης του Νικόλα Σμυρνάκη κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Διόπτρα και στο www.dioptra.gr.

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Πηγή : www.enallaktikidrasi.com 

ΑΓΑΠΩ: Πέντε γράμματα, αμέτρητες μορφές

Γεννιόμαστε. Αμέσως γαντζωνόμαστε στο στήθος της μητέρας μας, γυρεύοντας τη φροντίδα και το νοιάξιμό της. Μεγαλώνουμε λίγο. Πoια είμαστε παιδιά. Βιαζόμαστε να εξερευνήσουμε τον κόσμο. Τρέχουμε και όταν πέφτουμε, αναζητάμε την παρηγορητική αγκαλιά των γονιών μας.

Γινόμαστε έφηβοι. Επιζητούμε την αποδοχή των φίλων μας. Στον ώμο τους κλαίμε για τον πρώτο έρωτα που μας πρόδωσε και συντροφιά τους καταστρώνουμε τα πιο παράτολμα σχέδια.
Καιρός να αποχωριστούμε την πατρική εστία. Ως φοιτητές υποσχόμαστε πως θα αλλάξουμε τον κόσμο. Πιάνουμε την πρώτη μας δουλειά. Και τις επόμενες. Προσγειωνόμαστε άτσαλα. Παραιτούμαστε.

Απολυόμαστε. Καταξιωνόμαστε. Παντρευόμαστε. Χωρίζουμε. Απογοητευόμαστε. Ξανά ενθουσιαζόμαστε.

Και η αγάπη βρίσκεται πάντα κάπου εκεί, στα όνειρα και στις ευχές μας. Αυτή αναζητάμε. Σε εκείνη ελπίζουμε. Να μας σώσει. Από τον κακό μας εαυτό. Από την ίδια τη ζωή, που μας ξεγλιστρά σαν τον άνεμο.

Η αγάπη είναι το «εδώ» και «σήμερα»

Ο Νικόλας Σμυρνάκης στο βιβλίο Τα γράμματα της Αγάπης από τις Εκδόσεις Διόπτρα μας μιλάει για μια έννοια πολυτραγουδισμένη, ξακουστή και συχνά δυσνόητη, για εκείνο το μεγαλειώδες συναίσθημα που δίδαξε ο Χριστός, ο Βούδας και ο Γκάντι και στου οποίου το βωμό θυσιάστηκαν άνθρωποι.

Ο συγγραφέας συνθέτει με τα λόγια του το πολύτιμο κέντημα της αγάπης και, διεισδύοντας στα έγκατα της ύπαρξης μας, μάς υπενθυμίζει πως ζούμε για να μοιραζόμαστε τη μελωδία της ψυχής μας. Πέντε γράμματα λοιπόν: A-Γ-Α-Π-Η. Πέντε μόνο γράμματα, που μέσα τους κλείνουν τον κόσμο όλο.

Η αγάπη είναι το «εδώ» και «σήμερα». Το αύριο μπορεί ποτέ του να μην έρθει. Ας μην επενδύουμε λοιπόν σε αυτό. Να πούμε το «σε αγαπώ» τώρα. Δυνατά. Στον σύντροφό μας, που ετοίμασε το ρομαντικό γεύμα, στη μητέρα μας, που καρτερεί το απογευματινό μας τηλεφώνημα, στο παιδί μας, που γεμάτο χαρά σκαρφαλώνει πάνω μας όταν επιστρέφουμε από τη δουλειά.

Να μη θεωρήσουμε την αγάπη δεδομένη. Να τη διεκδικούμε κάθε δευτερόλεπτο. Με τις μικρές μας πράξεις και τα τρυφερά μας λόγια, με την αδιάλειπτή μας παρουσία και το ζεστό μας βλέμμα. Και όταν νιώθουμε μετέωροι, εκείνη θα μετατραπεί στο σταθερό μας έδαφος. Θα πατήσουμε πάνω της και μια αίσθηση πρωτόγνωρης γαλήνης θα μας κατακλύσει. Και αν θέλουμε να μεταφέρουμε τις λέξεις μας στο χαρτί, η αγάπη θα αποτελέσει την πένα μας.

Μια προστασία για τα όνειρά μας

Τα γράμματα της αγάπης θα προστατεύουν διαρκώς τα όνειρά μας. Γιατί όταν αγαπάμε μπορούμε να διασχίσουμε, περπατώντας ανάποδα, τον ουρανό και να κλείσουμε στην αγκαλιά μας το φεγγάρι, να χορέψουμε τον πιο τρελό μας χορό με τον ήλιο και να πείσουμε τα αστέρια να φωτίσουν τα βήματά μας τις νύχτες που το σκοτάδι μας τρομάζει.

Η αγάπη μας ταξιδεύει μακριά, έξω από τα συνηθισμένα και γκρίζα, πέρα από τα κοινότυπα και τα τελματωμένα. Η αγάπη λαμβάνει σχήματα, σώματα και μορφές. Γίνεται το παιδί που φωνάζει με έκσταση: «Το ταβάνι που χτίσανε για σύνορό μου δεν μου φτάνει. Έχει και άλλο, πατέρα;» Και όταν όλα μοιάζουν να κρέμονται από μια λεπτή κλωστή, εμείς μπορούμε να κρατηθούμε στα γράμματα της αγάπης. Να αφεθούμε ολοκληρωτικά στην πλάνα γοητεία της. Και όπου βγει.

Ας γράψουμε τώρα και μια εξίσωση στον πίνακα της καρδιάς μας. Με τους δύο άγνωστους Χ και Ψ. Αυτή ακριβώς είναι η φύση της αγάπης, λοιπόν. Πότε λύνεται η εξίσωση; Μα ασφαλώς μόλις οι άγνωστοι παραγνωριστούν. Ένα λουλούδι είναι η αγάπη, αν το καλοσκεφτείτε. Και τα γράμματά της ανθίζουν όταν τα προφέρουν τα ξεχωριστά μας πρόσωπα. Γίνονται, επίσης, υλικά για όμορφα σπίτια αλλά και ουρανοξύστες νοημάτων.

Δύο ολόκληρα που ανταμώνουν

Αν αναζητάμε το άλλο μας μισό, κάποιον που θα καλύψει τα κενά μας και θα μας προσφέρει μια στάλα ασφάλειας, επιβάλλεται να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Τώρα. Γιατί ο έρωτας είναι δύο ολόκληρα που ανταμώνουν. Και η αγάπη αποτελεί μια όμορφη έγκυο, που κάθε μέρα γεννά κόσμους.

Γίνεται το χέρι που μας συνοδεύει στις πιο εκπληκτικές κορυφές και η άγκυρα που μας προσφέρει τη θαλπωρή. Αγάπη είναι και οι τρεις τελείες, που τις αφήνουμε να αιωρούνται. «Μου λείπεις…», «Σε σκέφτομαι…». Είναι, όμως, και τα όνειρα που όταν ανταμώνουν κάνουν κρότο. Αγάπη είναι η έκπληξη, εκείνο το «ορίστε το εισιτήριό σου, πάρε μια αλλαξιά ρούχα και φύγαμε».

Και όταν πέφτουμε, η αγάπη ανοίγει σαν αλεξίπτωτο, για να μας προστατεύσει από τον τραυματισμό. Μαζί της δεν φοβόμαστε. Ξέρουμε πως αν το ταξίδι έχει κύματα, απλώς θα δροσιστούμε και αν ξεπροβάλλουν οι σειρήνες, θα τραγουδήσουμε συντροφιά τους. Η αγάπη ισοδυναμεί με κάθε γνωστό μας συναίσθημα και μεταβάλλει τη δομή του χάρτη. Εκεί που το δάχτυλο έδειχνε ένα σημείο, ξεπηδούν μια πόλη, μια χώρα και ένας πλανήτης.

Το πρόσωπο που αγαπάμε δεν μας ανήκει. Μας ανήκει μόνο εκείνο που νιώθουμε κοντά του. Και κτήμα μας συνιστά η απόφασή μας να αφήσουμε όσους αγαπάμε ελεύθερους. Όμως μήπως έφτασε πια η στιγμή να πούμε και στον εαυτό μας ένα «σε αγαπώ»; Για όσα είμαστε. Αγάπη, εξάλλου, σημαίνει αποδέχομαι. Και μονάχα ό,τι κρύβουμε μέσα μας, μπορούμε να το προσφέρουμε.

Λαμβάνουμε την αγάπη που προσφέρουμε

Ο Νικόλαος Σμυρνάκης στο Γράμματα της Αγάπης μας μιλά για το θαύμα της καρδιάς, επιτρέποντάς μας, μέσω της γραφής του, να ανοίξουμε έναν αποκαλυπτικό διάλογο με τα δικά μας πρόσωπα: με όσους είναι εδώ και με αυτούς που έφυγαν, με εκείνους που ευχόμαστε να έρθουν και με τον ίδιο μας τον εαυτό, που καρτερεί το χάδι μας.

Ένα έργο από λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη και πρωτότυπα χειρόγραφα σχέδια που έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από τα πέντε γράμματα της, μας υπενθυμίζει πως καθετί τραγικό και σπουδαίο γίνεται τελικά στο όνομά της.

Και αν επιθυμούμε να αλλάξουμε την αγάπη που λαμβάνουμε, χρειάζεται πρώτα να αλλάξουμε εκείνη που προσφέρουμε. Ένα βιβλίο τρυφερό και αληθινό όσο η ίδια η ζωή, μια γλυκιά επιβεβαίωση πως η μόνη ασφαλής επένδυση είναι ο άνθρωπος, ένας πιο ουσιαστικός τρόπος να υπάρχουμε και να εξελισσόμαστε.

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Πηγή : www.diastixo.gr 

Όλα ξεκίνησαν όταν κράτησα στα χέρια μου ένα δερματόδετο τετράδιο, διακοσμημένο με μια πέτρα στο κέντρο του, αγορασμένο από έναν παλαιοπώλη που ανακαλύψαμε με την Εύα στην Mauerpark Flea Market του ανατολικού Βερολίνου το 2009. Εκεί σχεδίασα την πρώτη Αγάπη. Έμοιαζε κάπως έτσι:

Η καλλιγραφική αυτή Αγάπη έγινε και το σχέδιο του εξωφύλλου. Άρχισα να σκέφτομαι αν θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα πέντε γράμματα της Αγάπης για να δημιουργήσω σχέδια με συγκεκριμένο συμβολισμό. Να, έναν άγγελο, για παράδειγμα;

Έναν κύκνο μήπως;

Γιατί όχι ένα λουλούδι.

Έτσι προέκυψαν τα Γράμματα της Αγάπης. Το έργο αποτελείται από λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη και πρωτότυπα χειρόγραφα σχέδια, που έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από τα 5 γράμματά της. Νομίζω αυτή είναι και η πρωτοτυπία του.
Ο τίτλος είναι δίσημος. Τα Γράμματα της Αγάπης είναι εκείνα που γράφουμε σε άλλους (κάποτε τα στέλναμε με ταχυδρομείο, τώρα έχουν μετατραπεί σε ηλεκτρονικά σφηνάκια), αλλά και τα γράμματα του αλφάβητου, δηλαδή τα Α, Γ, Α, Π, Η.

Τι κι αν τα γράμματα της Αγάπης παραμένουν πάντα ίδια, εκείνη αλλάζει μορφές. Κάθε σχέδιο στο βιβλίο αποτελεί και μια διαφορετική εκδοχή της. 18 σχέδια, 18 διαφορετικές εκδοχές της, 18 διαφορετικοί συμβολισμοί που επηρεάζουν καταλυτικά τα κείμενα, τους στίχους και τους διαλόγους στο έργο. Επιμένω στις διαφορετικές εκδοχές, γιατί πιστεύω ότι η αγάπη δεν χάνεται. Παίρνει άλλη μορφή, μα παραμένει αγάπη. Η αγάπη που ξεχνιέται σε μια δυσκολία δεν ήταν ποτέ αγάπη.

Τα κείμενα στο έργο χρονολογούνται από το 2002 ως και σήμερα. Είναι μια συρραφή από λόγια προορισμένα να εκφράσουν πρώτα τα ανείπωτα της δικής μου ύπαρξης και, αμέσως μετά, εκείνου που ψάχνει την αγάπη σε όλη του τη ζωή. Αδιάλειπτα. Να τη βιώσει, να τη χαρίσει… Όχι απαραίτητα με τούτη τη σειρά.

Τα Γράμματα της Αγάπης απευθύνονται όχι μόνο στους συντρόφους μας, μα και στους φίλους, στα παιδιά, στους δασκάλους, στους γονείς, στους συνεργάτες μας, σε όσους τολμούν να αγαπούν και να αγαπιούνται.

Πρόκειται για έναν αποκαλυπτικό διάλογο με τους πιο αγαπημένους μας. Εκείνους που είναι εδώ. Κι ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο συχνά τους ξεχνάμε. Εκείνους που αδημονούμε να έρθουν. Και ίσως παραλείψαμε να τους προσκαλέσουμε κοντά μας. Εκείνους που έχουν φύγει από τη ζωή ή από τη ζωή μας. Ένας διάλογος που καταλήγει να γίνεται με τον εαυτό μας τον ίδιο.

Τα Γράμματα της Αγάπης δεν αποδέχονται την πεπατημένη. Δεν περιμένουν την αγάπη μονάχα από τους άλλους. Ξέρουν πως τρία είναι τα θεμέλια του Είναι. Δώσε αγάπη, λάβε αγάπη, αγάπα εσένα. Ένα να λείπει, χάθηκε το οικοδόμημα της ύπαρξης.

Η αγάπη ξεκινά με μια υπόσχεση. Να κρατήσει. Το «για πάντα» μοιάζει να εφευρέθηκε από τους πρώτους δύο ανθρώπους που αγαπήθηκαν τρελά. Έψαχναν, βλέπεις, τι δώρο να κάνουν ο ένας στον άλλον.

Τι κι αν τα γράμματα της Αγάπης παραμένουν πάντα ίδια, εκείνη αλλάζει μορφές. Κάθε σχέδιο στο βιβλίο αποτελεί και μια διαφορετική εκδοχή της.

Η αγάπη απαιτεί ισορροπία ανάμεσα στο τι δίνεις, τι κρατάς, τι αφήνεις, αν αφήνεσαι, πόσο και τι διεκδικείς. Ζητά όμως κι εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό και συχνά κρέμεται από μια κλωστή. Να, όπως αυτό το Πι που εσωκλείει το Ήτα στην «Κρεμάμενη Αγάπη». Μόλις που κρατιέται από το μικρό άλφα. Κι όμως, τα Γράμματα της Αγάπης επιμένουν. «Σε κρατάμε γερά. Αφέσου».

Κρεμάμενη Αγάπη

Η αγάπη είναι ποτισμένη ομορφιά. Ομορφαίνει την ομορφιά. Όταν αγαπάς, ακτινοβολείς. Κοιτάς το λουλούδι και καταλήγει να σε θαυμάζει εκείνο.

Η αγάπη σε κάνει ποιητή. Αν σε επαινέσει ο αγαπημένος σου για τα όσα υπέροχα του εκφράζεις, χάρισέ του αυτούς τους στίχους:

Με λες ποιητή,
μα είμαι μονάχα αγγελιαφόρος.
Εσύ γράφεις στίχους μέσα μου,
εγώ απλά τους μεταφέρω στο χαρτί.

Η αγάπη είναι μια απαίτηση να προστατέψεις τον άλλον σαν να είναι σάρκα από τη σάρκα σου. Ζητά αφοσίωση. Όμως, προσοχή, ζητά κι ελευθερία. Άκου τι σου λέει:

Δεν μου ανήκεις εσύ.
Μου ανήκει αυτό που νιώθω
όταν είμαι μαζί σου.
Δεν είσαι κτήμα μου.

Κτήμα μου είναι η απόφαση
να σε αφήσω ελεύθερο.
Ελεύθερο να είσαι εσύ.

Η Αγάπη ζητά ένωση. Όταν ενώνονται δύο μονάδες δημιουργείται μία δυάδα, μα και μια νέα μονάδα. Ένα νέο «Ένα»:

Έμαθα να μετρώ όλους τους αριθμούς
για να εκφράσω την αγάπη μου για σένα.
Και σταμάτησα στο Ένα.
Μέχρι εκεί χρειάστηκα τελικά.
Ένα εγώ, ένα εσύ.
Ένα μαζί…
Ένα…

Η αγάπη κουβαλά μια υπερβολή. «Τυχεροί όσοι γεύονται κάτι από σένα. Έστω και την απουσία σου», ψιθυρίζει.

Τέλος, η αγάπη είναι ένας διάλογος με τον ίδιο μας τον εαυτό… Από εμάς ξεκινά. Σε εμάς και πάλι καταλήγει.

Όταν σου λέω «σ’ αγαπώ»
πρώτα το ακούω εγώ.
Αγαπώ εμένα.

Όταν σου λέω «σε συγχωρώ»
πρώτα το ακούω εγώ.
Συγχωρώ εμένα.

Στιγμή μην πιστέψεις πως κάτι μου χρωστάς
εσύ, εμένα.

Αφού όλα περνάνε μέσα από το «εγώ».
Κι εγώ, μέσα από σένα.

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Ο συγγραφέας και δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί, Νικόλας Σμυρνάκης, με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο «Τα Γράμματα της ΑΓΑΠΗΣ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, συνομίλησε με τον Ανδρέα Δημητρακόπουλο και την Γιώτα Δαμιανού στην εκπομπή τους ΗΡΘΕ ΚΙ ΕΔΕΣΕ (SIGMA TV).

Παρακολουθείστε το βίντεο για να μάθετε περισσότερα.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!

Πηγή : www.empros.gr 

Ο συγγραφέας θα συστήσει το νέο του βιβλίο ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ στην ομιλία του «18 εκδοχές της Α Γ Α Π Η Σ» αυτή την Τετάρτη 22/11 στις 19:30 στο χώρο της ena Σύμβουλοι Ανάπτυξης.

Στην ροή μίας πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης κάνει λόγο για την θέση της συγγραφής στην ζωή του, όπως επίσης και για την επίδραση της λογοτεχνίας καταλήγοντας βαθμηδόν στο νέο του βιβλίο!

«Ε»: Αρχικά, μιλήστε μας για εσάς σε μία απόπειρα να αυτοσυστηθείτε. Έπειτα, σε αδρές γραμμές δώστε μας μία εικόνα για την συγγραφική σας παραγωγή.

Ν.Σ.: Αν με κόβατε στα δύο θα βλέπατε πως ο μισός είμαι γράμματα και ο άλλος μισός σάρκα και οστά. Γράφω δοκίμια, φιλοσοφικά κείμενα, ποίηση, μυθιστορήματα, διηγήματα, παραμύθια και θεατρικά, εδώ και είκοσι τέσσερα χρόνια.

Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν 6 έργα μου: Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου, Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω;, Γράψε τη δική σου Ιστορία, Τυρίνος: ο κλέφτης φόβων (παραμύθι), Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και Τα Γράμματα της Αγάπης.

«Ε»: Τι είναι αυτό που σας «γοητεύει» κατά την συγγραφή ενός βιβλίου και ενδεχομένως «πυροδοτεί» την συγγραφική σας πένα;

Ν.Σ.:Ο συγγραφέας γεννά έναν κόσμο και καλεί τον αναγνώστη να αποτελέσει μέρος του. Λειτουργεί ως μικρός Θεός. Αυτό είναι τόσο γοητευτικό όσο και επικίνδυνο, αν δεν το τιθασεύσει.

Όταν γράφω αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου βαθύτερα. Βουτώ στα άδυτα των στοχασμών και των συναισθημάτων. Είναι μαγική η αίσθηση ότι κάτι σημαντικό για μένα μπορεί να αφορά και έναν άλλο άνθρωπο, πόσο μάλλον μια μεγαλύτερη ομάδα αναγνωστών. Αυτό το μοίρασμα γεννά ομορφιές.

Σε σχέση με την έμπνευση, πλέον δεν την περιμένω για να γράψω. Αν την περίμενα θα έγραφα μία φορά το χρόνο. Κομμάτι της έμπνευσης για έναν συγγραφέα είναι η διάθεσή του να κάτσει και να γράψει μέχρι να φέρει την έμπνευση.

«Ε»: Με ποιους τρόπους θεωρείτε ότι η λογοτεχνία μπορεί να διαμορφώσει ή να επηρεάσει την κοινωνία; Πιστεύετε ότι οι συγγραφείς έχουν την ευθύνη να αντιμετωπίζουν κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα μέσω του έργου τους;

Ν.Σ.: Την επηρέαζε, την επηρεάζει και θα την επηρεάζει. Είναι ευθύνη του πολίτη, καλλιτέχνη ή μη, να ασχολείται με τα κοινωνικά και τα πολιτικά ζητήματα. Ο καλλιτέχνης, ο συγγραφέας, έχει τον τρόπο να περνάει μηνύματα έμμεσα μέσα από το έργο του, να μιλάει για το παρόν και το μέλλον μέσα από συμβολισμούς, μεταφορές, ιστορίες κι αναγωγές στο παρελθόν.

«Ε»: Πείτε μας δυο λόγια για το νέο σας βιβλίο «Τα Γράμματα της Αγάπης».

Ν.Σ.: Το έργο αποτελείται από λέξεις αφιερωμένες στην αγάπη και πρωτότυπα χειρόγραφα σχέδια που έχουν δημιουργηθεί αποκλειστικά από τα 5 γράμματά της.

Ο τίτλος είναι δίσημος. Τα Γράμματα της Αγάπης είναι εκείνα που γράφουμε για άλλους (κάποτε τα στέλναμε με ταχυδρομείο, τώρα έχουν μετατραπεί σε ηλεκτρονικά σφηνάκια) αλλά και τα γράμματα του αλφάβητου, δηλαδή τα Α, Γ, Α, Π, Η.

Τι κι αν τα γράμματα της Αγάπης παραμένουν πάντα ίδια, εκείνη αλλάζει μορφές. Κάθε σχέδιο στο βιβλίο αποτελεί και μια διαφορετική εκδοχή της. 18 σχέδια, δηλαδή 18 διαφορετικές εκδοχές της, 18 διαφορετικοί συμβολισμοί που επηρεάζουν καταλυτικά τα κείμενα, τους στίχους και τους διαλόγους στο έργο.

Τα Γράμματα της Αγάπης είναι μια συρραφή από λόγια προορισμένα για να εκφράσουμε της ύπαρξής μας τα ανείπωτα. Απευθύνονται όχι μόνο στους συντρόφους μας, μα και στους φίλους, στα παιδιά, στους δασκάλους, στους γονείς, στους συνεργάτες μας, σε όσους τολμούν να αγαπούν και να αγαπιούνται.

«Ε»:Η ΑΓΑΠΗ κατά την γνώμη σας περνά κρίση στη σημερινή εποχή; Τι θεωρείτε πως αποτελεί τροχοπέδη στο να την εξωτερικεύσει κάποιος;

Ν.Σ.:Η Αγάπη δεν προβληματίζεται από τις εποχές. Οι άνθρωποι προβληματίζονται από μόνοι τους, σε κάθε εποχή. Δίνουμε μεγάλη έμφαση στην αγάπη που θα λάβουμε. Αυτό είναι ένα μονάχα από τα τρία επίπεδα Αγάπης. Δώσε αγάπη, λάβε αγάπη, αγάπα εσένα. Ένα από δαύτα να λείπει, χάθηκε το οικοδόμημα της ύπαρξης.

Δυσκολεύομαι να εκφραστώ, σημαίνει πρωτίστως δυσκολεύομαι να αποδεχτώ. Το πρόβλημα, λοιπόν, έγκειται στη σχέση με τον εαυτό μας. Αυτή είναι που επηρεάζει και τη σχέση μας με τους άλλους, οπότε και την έκφραση των συναισθημάτων μας.

«Ε»: Πώς λειτουργεί ο διάλογος ως αφηγηματικός τρόπος στο βιβλίο σας; Τι πετυχαίνετε μέσω αυτού;

Ν.Σ.: Τα Γράμματα της Αγάπης είναι ένας αποκαλυπτικός διάλογος με τους πιο αγαπημένους μας. Εκείνους που είναι εδώ. Κι ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο συχνά τους ξεχνάμε. Εκείνους που αδημονούμε να έρθουν και ίσως παραλείψαμε να τους προσκαλέσουμε κοντά μας. Εκείνους που έχουν φύγει από τη ζωή ή από τη ζωή μας.
Ένας διάλογος που καταλήγει να πραγματοποιείται με τον εαυτό μας τον ίδιο.

Με αυτόν τον τρόπο συνομιλώ με τον αναγνώστη. Και ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να φανταστεί ότι συνομιλεί με τον σύντροφο, τον φίλο, το παιδί του, τους γονείς του, όποιον αγαπά.

Κάθε δύο με τρεις σελίδες ξεκινά ένας καινούριος διάλογος που μας εισαγάγει σε μια διαφορετική εκδοχή της αγάπης. Τέλος, το έργο ολοκληρώνεται με τον διάλογο των δύο αγαπημένων να παίρνει μια αναπάντεχη τροπή.

«Ε»: Ποιο είναι το επιμύθιο/δίδαγμα που προκύπτει με την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του βιβλίου;

Ν.Σ.: Έχω ρωτήσει μέχρι τώρα καμιά δεκαριά ανθρώπους τι κράτησαν από το βιβλίο. Και οι δέκα ξεχώρισαν διαφορετικό απόσπασμα, έμειναν σε διαφορετική εκδοχή της αγάπης, έβγαλαν διαφορετικό συμπέρασμα, είδαν υπό διαφορετικό πρίσμα τα σχέδια, εξήγησαν αλλιώτικα τους συμβολισμούς. Προφανώς οι προσλαμβάνουσες, οι ανάγκες και η ματιά του κάθε αναγνώστη χρωμάτισε την εμπειρία του. Το επιμύθιο, λοιπόν, αναμένω να το μοιραστείτε εσείς μαζί μου.

«Ε»: Καταληκτικά, την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου θα παρευρεθείτε στον χώρο της ena Σύμβουλοι Ανάπτυξης. Τι περιμένουμε να ακούσουμε;

Ν.Σ.: Κάτι ολότελα διαφορετικό, θέλω να πιστεύω. Σας περιμένουμε με χαρά.

«Ε»:Σας ευχαριστούμε!

Χρύσα Κιατίπη

Δείτε το άρθρο εδώ.

Σχετικότατα άρθρα:

Μέρα της γυναίκας: Τα στερεότυπα αφορούν και τους άντρες

Πόσο αγαπάς τον εαυτό σου;

Είμαι κι εγώ εδώ. Δίπλα σου!