Γιατί μιζεριάζουμε, γκρινιάζουμε, εστιάζουμε στην αρνητική πλευρά της ζωής; Γιατί δίνουμε τόση μεγάλη έμφαση στα προβλήματά μας αλλά και σε αυτά των άλλων;

1) Γιατί έτσι μας μεγάλωσαν. Πότε μας έδιναν σημασία οι γονείς μας; Όταν κλαίγαμε, όταν παίζαμε ήρεμοι ή όταν διασκεδάζαμε; Φυσικά όταν κλαίγαμε, φωνάζαμε, γκρινιάζαμε, αντιδρούσαμε. Μάθαμε λοιπόν να ζητούμε την προσοχή με αρνητικό τρόπο.

2) Όταν ασχολούμαστε με το πρόβλημα του άλλου νιώθουμε σημαντικοί. Αν δεν συμβαίνει κάτι σημαντικό στη ζωή μας, δανειζόμαστε τη σημαντικότητα άλλων για να νιώσουμε σημαντικοί. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε καλύτεροι από αυτό που σχολιάζουμε. Νιώθουμε πως αφού το περιγράφουμε, έχουμε δύναμη έναντι του προβλήματος και έναντι εκείνου που το βιώνει. Εκείνου, που τις περισσότερες φορές έχει πετύχει περισσότερα από εμάς γι’ αυτό και μας δίνει υλικό να σχολιάσουμε.

3) Από τη μη αίσθηση είναι προτιμότερη η αρνητική αίσθηση. Από να μην αισθανόμαστε τίποτα, προτιμούμε να αισθανόμαστε άσχημα, να αναλύουμε προβλήματα δικά μας ή άλλων, κάποιες φορές να τα δημιουργούμε κιόλας. Έτσι νιώθουμε ζωντανοί. Αυτό τραβά την προσοχή των γύρω μας, ανθρώπων που είναι ακριβώς σαν εμάς, που έλκονται από το πρόβλημα δηλαδή.

4) Όταν η ανάγκη για δημιουργία δεν ικανοποιείται οδηγούμαστε στην αυτοκαταστροφή. Χαλάμε της ζωής μας τα έτοιμα χτίσματα για να έχουμε κάτι να ανοικοδομήσουμε. Έτσι νιώθουμε ότι κάτι δημιουργούμε. Δεν έχει σημασία αν είναι χαλάσματα που ξαναφτιάχνουμε ή νέα κτίσματα. Την αίσθηση της δημιουργίας ψάχνουμε. Πολλές φορές λοιπόν όταν δεν έχουμε κάτι να δημιουργήσουμε, έναν στόχο να κυνηγήσουμε, δημιουργούμε ή μεγεθύνουμε προβλήματα για να έχουμε κάτι να λύνουμε, κάτι να φτιάχνουμε και να αισθανόμαστε ότι προοδεύουμε! Ουσιαστικά αποτελεί μια αίσθηση ψευτοπροόδου γιατί στην πραγματικότητα δεν προχωράμε ευθεία αλλά κάνουμε κύκλους.

5) Κάθε πρόβλημα υπόσχεται μια λύση. Βαθιά μέσα μας αναζητούμε την εξιλέωση. Το ίδιο συμβαίνει και όταν βλέπουμε μια ταινία. Όσο μεγαλύτερο το πρόβλημα, τόσο πιο εντυπωσιακή η λύση. Δημιουργώντας προβλήματα ή μιλώντας για αυτά των άλλων, αναμένουμε μεγάλες λύσεις, την κάθαρση που θα προσφέρει την εξιλέωση, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να κάνουμε τίποτα για να την προκαλέσουμε. Απλά την περιμένουμε μαγικά, όπως συχνά έρχεται στις ταινίες. Δεν έχουμε μάθει να δουλεύουμε τη λύση γι’ αυτό και συνήθως δεν έρχεται ποτέ.

Φυσικά δεν προτείνω να στρουθοκαμηλίζουμε. Να κρυβόμαστε δηλαδή όταν υπάρχει ένα πρόβλημα και να προσποιούμαστε ότι όλα είναι καλά. Το πρόβλημα, το αρνητικό συναίσθημα είναι ένα μήνυμα ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Όταν πονάμε πηγαίνουμε στο γιατρό για να γίνουμε καλά. Ο γιατρός δεν ασχολείται με το πρόβλημα για ώρες, αλλά εστιάζει άμεσα στη λύση. Και ο πόνος, δηλαδή το πρόβλημα, του υποδεικνύει σε ποιο σημείο του σώματος πρέπει να δράσει. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τον πόνο διαφορετικά η υγεία μας θα επιβαρυνθεί.

Στην ίδια λογική, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε το αρνητικό συναίσθημα, το πρόβλημα που το προκαλεί, για να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε. Για να εστιάσουμε στη λύση του, όχι για να το αναλύουμε μέχρι να υπάρχουμε, όχι για να σχολιάζουμε αυτόν που το έχει μέχρι να στεγνώσει το σάλιο μας.

Επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις-λύσεις για το τέλος:

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που ζούνε και αυτοί που σχολιάζουν τις ζωές εκείνων που τις ζούνε.

Όπου εστιάζεις αυτό μεγαλώνει. Ας αποφασίσουμε αν θέλουμε να μεγαλώσει η λύση ή το πρόβλημα.

Όταν σχολιάζεις κάποιον αρνητικά μικραίνεις.

Αν σχολιάζουμε τους άλλους, κάποια στιγμή θα το μάθουν. Και τότε…

Αν ασχολούμαστε μόνο με το πρόβλημα, τα γεγονότα, το λάθος που έγινε στο παρελθόν, το λάθος που ίσως γίνει στο μέλλον, τους άλλους, δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με τη λύση, το στόχο, το όραμά μας, να προοδεύσουμε, να αναπτυχθούμε, να ευτυχήσουμε, να δώσουμε χαρά στους άλλους.

Ακόμα και αναγνώριση να παίρνουμε από τα πικρόχολα σχόλιά μας (βλέπουμε ανθρώπους στα κοινωνικά δίκτυα που έχουν χιλιάδες ακολούθους που τρέφονται από τον αρνητισμό τους), τι ποιότητας αναγνώριση είναι;

Αναγνώριση παίρνει και ένας εγκληματίας όταν δημοσιεύεται το πρόσωπό του στην εφημερίδα. Αυτό είναι το θέμα μας;

Το πραγματικό ερώτημα είναι: Πόσο βελτιώνουμε τη ζωή μας, πόσο πιο χαρούμενοι γινόμαστε, πόσο βελτιώνουμε τη ζωή των ανθρώπων γύρω μας. Πόσο προοδεύουμε εμείς και βοηθάμε άλλους να προοδεύσουν.

Και κλείνω:

Το ότι αναγνωρίζεσαι δε σημαίνει ότι αγαπιέσαι. Όταν αγαπιέσαι όμως, αναγνωρίζεσαι ταυτόχρονα.

Ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο για να εκπληρώσουμε τον σκοπό της ζωής μας. Στην πορεία να προοδεύουμε, να δίνουμε, να παίρνουμε αγάπη και να κάνουμε τον κόσμο ομορφότερο.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την αρχή.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το ΕΓΩ.
Ας ξεκινήσουμε να ελέγχουμε τη γκρίνια και τον αρνητισμό μας.
Μας αξίζουν καλύτερες σκέψεις! Και οι καλύτερες σκέψεις θα φέρουν καλύτερα συναισθήματα, καλύτερες πράξεις και καλύτερα αποτελέσματα!   

Τα φιλιά μου
Την αγάπη μου

Ευχές για μια αριστουργηματική ζωή
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter του IslandofMan
για να λαμβάνετε αποφθέγματα, συμβουλές, videos, ενημερώσεις
από τον Άνθρωπο στο ΝηΣί  

Σχετικότατα άρθρα:

Δέχομαι αρνητική κριτική στο χώρο της δουλειάς μου. Τι να κάνω;

Πώς να καταπολεμήσεις κάθε αρνητική σου συνήθεια – Η περίπτωση του τσιγάρου

Το λάθος

Ο κόσμος είναι γεμάτος νέες ιδέες, ευκαιρίες, σπουδαίες γυναίκες και άντρες. Αυτές οι ευκαιρίες, οι ιδέες, οι γυναίκες και οι άντρες περιμένουν τους γενναίους και τις γενναίες…

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο μου  Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου (εκδόσεις Διόπτρα). Μιλά για τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται, γιατί τόσοι άνθρωποι τις προσπερνούν μετανιώνοντας αργότερα και τι μπορούμε να κάνουμε για να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να τις εκμεταλλεύεται. Ελπίζουμε να το απολαύσετε:

“Πολλοί άνθρωποι δεν βλέπουν τις ευκαιρίες μπροστά τους γιατί δεν έχουν συνηθίσει να κρατούν ανοιχτά τα μάτια τους. Ακόμα περισσότεροι τις βλέπουν αλλά λένε «όχι», απλά γιατί έτσι έμαθαν από παιδιά να κάνουν ή γιατί λιγοψυχούν όταν έρχεται η ώρα της δράσης. Από την παιδική μας ηλικία ακούμε συνεχώς τις λέξεις «μη», «δεν», «όχι». Είμαστε λοιπόν προγραμματισμένοι να κάνουμε ακριβώς το ίδιο: Να λέμε «όχι». Η πρώτη αντίδρασή μας είναι η άρνηση. Λέμε πολύ περισσότερα «όχι» από ό,τι «ναι».

Πολλές φορές, για να δεχτούμε κάτι πρέπει πρώτα να το αρνηθούμε αρκετές φορές. Είναι και ένας τρόπος να πειστούμε γι’ αυτό. Για να κάνεις λοιπόν κάποιον να πει «ναι», απλά ζήτα του πολλές φορές και με διάφορους τρόπους αυτό που θέλεις μέχρι να αδειάσει από «όχι». Για να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου τώρα να δέχεται τις ευκαιρίες, έκθεσέ τον σε περιβάλλον με ευκαιρίες. Διάβαζε βιβλία, παρακολούθησε εκπαιδευτικά σεμινάρια, κάνε γνωριμίες, δέξου προτάσεις για επαγγελματικές συζητήσεις, γίνε μέλος κάποιας καλλιτεχνικής, εθελοντικής ή άλλης ομάδας. Κάνε παρέα με ανθρώπους που είναι ανοιχτοί στις ευκαιρίες.

Η Ευκαιρία σε ζητά, σου χτυπά την πόρτα, μπαίνει στο σπίτι σου, περνάει από πάνω σου, σε ταρακουνά. Αρκεί να προτείνεις το χέρι και είναι δική σου. Είναι από αυτές τις κυρίες όμως που, αν δεν την αρπάξεις, σου το κρατάει μανιάτικο μια ζωή, δεν επιστρέφει ποτέ, μετατρέπεται σε απωθημένο, και αναρωτιέσαι τι έφταιξε και δεν τα βρήκατε. Στις περισσότερες περιπτώσεις φταίει κάτι ανόητο, ποτέ ο ίδιος ο φταίχτης. Πόσο δύσκολο είναι να κινήσεις για την Ευκαιρία όταν η Ασφάλεια σε κρατάει χειροπόδαρα; Κι ενώ η Ασφάλεια σε κράτησε μακριά, συνήθως στην πορεία σε αφήνει και εκείνη.

Ο κόσμος είναι γεμάτος νέες ιδέες, ευκαιρίες, σπουδαίες γυναίκες και άντρες. Αυτές οι ευκαιρίες, οι ιδέες, οι γυναίκες και οι άντρες περιμένουν τους γενναίους και τις γενναίες που θα τους πλησιάσουν και θα πουν: Είμαι εδώ και σε διεκδικώ. Δεν θα σταματήσω και δεν θα φύγω αν δεν σε κατακτήσω”.

Ευχές για μια αριστουργηματική ζωή γεμάτη εκπληρωμένα όνειρα και κερδισμένες ευκαιρίες.
Νικόλας Σμυρνάκης

Εγγραφείτε στο newsletter του IslandofMan
για να λαμβάνετε αποφθέγματα, συμβουλές, videos, ενημερώσεις
από τον Άνθρωπο στο ΝηΣί  

Σχετικότατα άρθρα:

Γίνονται τα όνειρα πραγματικότητα;

Η δύναμη της προσφοράς

Α-ΤΥΧΗ

30 αποφθέγματα από τον Άνθρωπο στο ΝηΣί που θα σε βοηθήσουν να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου

Αν θέλεις να πετύχεις κάτι σπουδαίο μην βάζεις τα δυνατά σου. Βάλε τα αδύνατά σου.

Το κίνητρο πίσω από κάθε πράξη, απραξία, σκέψη μας, είναι πρωτίστως εγωιστικό. Ό,τι συμβαίνει γύρω μας, γεγονός ή σκέψη, στύβεται στο εγώ μας. Ό,τι και να στύψει, ένας είναι ο στόχος του. Να παράξει το χυμό της ευχαρίστησης και να αποβάλλει τα κουκούτσια της δυσαρέσκειας.

Μην ξεχνάς να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου, ότι πρέπει να συνεχώς να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου, ότι η επιτυχία θέλει υπενθύμιση. Θυμήσου το και θα με θυμηθείς.

Η ζωή μας επιστρέφει την εικόνα που διαμορφώνουμε μέσα μας για εκείνη. Ο εσωτερικός μας κόσμος δεν είναι παρά μια αντανάκλαση του κόσμου που βιώνουμε έξω από εμάς.

Όταν θέλεις κάτι πολύ γίνεται. Όχι μαγικά. Απλά αυξάνονται οι πιθανότητες να το κάνεις να συμβεί. Η ένταση της επιθυμίας ορίζει τον βαθμό επίτευξης του στόχου.

Για φανταστείτε αυτά που νομίζουμε ότι δεν μπορούμε, να είναι πιο απλά από ό,τι νομίζουμε, απλά ποτέ δεν τολμήσαμε να διαψεύσουμε τις άτολμες υποθέσεις μας.

Το καλά κρυμμένο μυστικό το οποίο όποιος κατέχει κερδίζει στη ζωή είναι το εξής: Όλα γίνονται. Δεν αρκεί όμως, έχει συνέχεια: Όλα γίνονται αν τα πιστέψεις. Έχει και συνέχεια. Όλα γίνονται αν τα πιστέψεις και τα ελκύσεις με τη δράση.

Αν δεν μπορείς να αλλάξεις το περιβάλλον σου, άλλαξε περιβάλλον. Οι άνθρωποι που είναι πιο κοντά σου αργά ή γρήγορα θα γίνουν ο καθρέφτης σου. Διάλεξε σοφά καθρέφτη.

Είναι η ομορφότερη μέρα της ζωής σου. Αν δεν με πιστεύεις κοίτα έξω. Αν πάλι δεν με πιστεύεις χαμογέλασε και μετά κοίτα μέσα σου. Έπειτα βγες έξω και κάνε την ό,τι μέρα θέλεις. Κάνε την Κυριακή. Κάνε την, την ομορφότερη της ζωής σου.

Όταν θα σταματήσεις να πιστεύεις ότι έχεις πρόβλημα, το πρόβλημα θα εξαφανιστεί και θα ψάχνεις να θυμηθείς ποιο ήταν το πρόβλημα όταν πίστευες ότι είχες πρόβλημα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν μια ζωή αυτό που πρέπει και όχι αυτό που θέλουν. Κι αυτό γιατί δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν για ένα χρονικό διάστημα αυτό που πρέπει και όχι αυτό που θέλουν.
Πρέπει να θέλεις, για να θέλεις χωρίς να πρέπει.

Η απόφαση για την επιτυχία είναι στιγμιαία. Το αποτέλεσμά της συνήθως φαίνεται  μακροπρόθεσμα.
Αλλιώς:
Η απόφαση που φέρνει το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα λαμβάνεται στιγμιαία.
Για να φτάσεις να δεις το αποτέλεσμα πρέπει να μάθεις να απολαμβάνεις την πορεία.

Νόημα βρίσκει κάποιος στη ζωή όταν έχει βρει το νόημα της ζωής. Και το νόημα της ζωής είναι να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Το νόημα της ζωής είναι να εκπληρώνουμε το σκοπό της ζωής μας.

Η καλή μέρα δε φαίνεται από το πρωί αλλά από τη διάθεσή σου. Η καλή μέρα δε φαίνεται από το όνομα της μέρας αλλά από τι έχεις σκοπό να κάνεις στη διάρκειά της. Σήμερα ξύπνησες από το όνειρο του ύπνου. Μην ξεχάσεις να έρθεις πιο κοντά, δηλαδή να ξυπνήσεις το όνειρο του ξύπνιου.

Το περιβάλλον σου σε επηρεάζει τόσο που σε διαμορφώνει. Αν δεν μπορείς να επηρεάσεις το περιβάλλον σου, επίλεξε το. Δηλαδή άλλαξέ το. Επίλεξε πως θα επηρεαστείς αντί να επηρεάζεσαι από επιλογές (άλλων).

Αν δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις θυσίες για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα της ζωής σου κάνεις τη μεγαλύτερη θυσία όλων. Θυσιάζεις τον εαυτό σου για το υπόλοιπο της ζωής σου.

Η ζωή γίνεται όμορφη όταν τη βλέπεις όμορφη. Ο μόνος τρόπος να τη δεις όμορφη είναι να την κάνεις όμορφη. Ο μόνος τρόπος να την κάνεις όμορφη είναι να μην σταματήσεις να τη βλέπεις όμορφη. Γίνεται ό,τι νομίζεις ότι υπάρχει.

Ο μόνος τρόπος να ελκύσεις στη ζωή σου καλύτερους από σένα είναι να γίνεις καλύτερος από σένα. Ελκύεις ό,τι είσαι. Γίνε ό,τι θέλεις να ελκύσεις.

Όλοι έχουν έναν προορισμό στη ζωή.
Μα όλοι.
Ο προορισμός των περισσότερων είναι κοινός και λέγεται θάνατος.
Για κάποιους άλλους ο θάνατος είναι το ξυπνητήρι της ζωής.
Τους υπενθυμίζει ότι ο προορισμός τους είναι να μεγαλουργήσουν πριν πεθάνουν.
Να αφήσουν το στίγμα τους και να προσφέρουν στην ανθρωπότητα έργα που θα τους κάνουν αθάνατους.
Η επιλογή, όπως πάντα, είναι δική μας.

Η κατάλληλη στιγμή είναι πάντα τώρα. Σκέψου τι θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον και ξεκίνα το τώρα. Η ζωή δεν περιμένει. Εσύ;

Για να πετύχεις το “θέλω” πρέπει να γίνει, “γιατί θέλω”. Έπειτα “μπορώ”. Έπειτα “κάνω”. Έπειτα “κάνω τώρα”. Έπειτα “κάνω τώρα ό,τι και να γίνει”. Έπειτα “κάνω τώρα, ό,τι και να γίνει, μέχρι να πετύχω”.

Είμαστε η γνώμη των άλλων για εμάς. Αν μας πιστεύουν όμορφους, νιώθουμε όμορφοι. Μόνο που τη γνώμη των άλλων για εμάς μπορούμε να την επηρεάσουμε εμείς. Αν νιώθουμε όμορφοι, φαινόμαστε όμορφοι. Τελικά, είμαστε ό,τι αποφασίζουμε ότι είμαστε.

Η αγνωμοσύνη από την ευγνωμοσύνη απέχουν μόνο λίγα γράμματα.
Ίσως γι’ αυτό οι άνθρωποι τις μπερδεύουν τόσο συχνά.
Ας είμαστε όμως ευγνώμονες στους αγνώμονες.
Μας υπενθυμίζουν την αξία ενός ευχαριστώ αλλά και πως πρέπει να το αναζητούμε εκεί που έχουν μάθει να το προσφέρουν.

Ο πιο γρήγορος τρόπος να πας εκεί που θέλεις είναι να σταματήσεις να αναλύεις τους λόγους που δεν είσαι εκεί που θέλεις και να ζητήσεις οδηγίες για το πώς θα πας εκεί που θέλεις.

Ο καλύτερος τρόπος να γίνεις αυτό που θέλεις δεν είναι ούτε να γκρινιάζεις που δεν είσαι αυτό που θέλεις, ούτε συνεχώς να φαντάζεσαι τι ωραία που θα ήταν αν ήσουν αλλιώς.
Ο καλύτερος τρόπος είναι απλά να αλλάξεις.
Αλλάζοντας κάτι μικρό κάθε μέρα, σταδιακά θα έρθει η μεγάλη αλλαγή, δηλαδή η μεγάλη ανταμοιβή.
Γίνε ο εαυτός σου, αλλάζοντας τον εαυτό σου.
Σου αξίζει ένας καλύτερος εσύ.

Η προσπάθεια μετρά αλλά το αποτέλεσμα μετρά περισσότερο.
Όσοι είναι ευχαριστημένοι που απλά προσπαθούν συνήθως καταφέρνουν να πετύχουν την προσπάθεια και όχι να πετύχουν.

Αν η γνώση είναι δύναμη, η εφαρμοσμένη γνώση είναι υπερδύναμη.

Γίνε αυτός που θέλεις, κάνοντας αυτά που θα έκανε αυτός που θέλεις να γίνεις.

Αν περιμένεις από τους άλλους πιθανότατα θα περιμένεις για πάντα. Αν περιμένεις από σένα, θα φτάσει κάποια στιγμή που θα πεις. “Δεν το περίμενα”.