Το πιθηκάκι μέσα μας δεν θέλει να προοδεύουμε. Και έχει τους λόγους του για αυτό. Πρέπει να ακούμε το πιθηκάκι μέσα μας; Πρέπει ΠΑΝΤΑ να ακούμε το πιθηκάκι μέσα μας;
Στο βίντεο θα βρείτε τις απαντήσεις στις πιο πάνω ερωτήσεις. Νομίζω οι απαντήσεις θα σας εκπλήξουν.
Ο ηθοποιός Γιώργος Κοψιδάς διαβάζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο αποσπάσματα από το βιβλίο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) Αυτό είναι το πρώτο…
Πλούτος δεν είναι μόνο τα χρήματα. Υπάρχει και ένας άλλος πλούτος που δεν μπορεί να αποδοθεί με λογιστικούς όρους. Και από αυτόν τον εσωτερικό πλούτο εξαρτάται και ο οικονομικός.
Εκείνος που είναι πλούσιος συναισθηματικά τόσο ώστε να εκπληρώσει ανθρώπινες ανάγκες, να ξεπεράσει τις προσδοκίες, να προσφέρει εμπειρία και όχι απλώς προϊόν ή υπηρεσία, εκείνος είναι που μπορεί να προσεγγίσει και τον οικονομικό πλούτο.
Πίσω στο μακρινό 2007, όταν όλες οι πόρτες ήταν κλειστές, όταν δεν μπορούσα να προσεγγίσω τους εκδοτικούς οίκους, όταν δεν ήξερα πως να μοιράσω τις ιδέες μου, o φίλος μου Γιάννης Φαρσάρης με έπιασε από το χεράκι και με μύησε στον μαγικό κόσμο της ανοικτής λογοτεχνίας και των ελεύθερων e-books.
Τα τελευταία χρόνια έχω εκδώσει 5 βιβλία στις αγαπημένες μου εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ (έρχεται νέο τον Μάρτιο και θα είναι ολότελα διαφορετικό από ό,τι έχετε δει μέχρι τώρα). Δεν ξεχνώ όμως από πού ξεκίνησα. Τι με έφερε εδώ. Τα e-books με ελεύθερη διανομή.
Γι’ αυτό και τιμώ την συγγραφική μου καταγωγή.
Γι’ αυτό και τα φετινά Χριστούγεννα ψάχνοντας τι δώρο να σας κάνω, η απάντηση ήταν απλή. Ένα νέο ebook με τίτλο «Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ».
Αν δεν το έχετε προμηθευτεί πατήστε εδώ (το κατεβάζετε ελεύθερα).
Παραδοσιακά όμως τα Χριστούγεννα σας στέλνω πάντα το χριστουγεννιάτικο παραμύθι που έγραψα με την Εύα πριν μερικά χρόνια, το οποίο ελπίζω να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές σας!
Κατεβάστε ελεύθερα σε μορφή e-book το παραμύθι «Ο μικρός Γρηγόρης και ο καλόκακος λύκος», πατώντας ΕΔΩ.
Την αγάπη μου,
Νικόλας Σμυρνάκης
ΥΓ
Στην αρχή μιας νέας χρονιάς έχουμε πάντα την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα, να ανακαλύψουμε νέους προορισμούς. Και αυτό γίνεται πολύ πιο εύκολο όταν ξεκινήσουμε να καταγράφουμε τις σκέψεις μας.
Το βιβλίο – ημερολόγιο «Γράψε τη Δική σου Ιστορία»
(βρείτε το εδώ) θα αποτελέσει τον πιο στενό σας σύμμαχο σε αυτήν σας την προσπάθεια.
Μπορείτε να αποκτήσετε την ΑΛΗ8ΕΙΑ και το Ημερολόγιο μαζί.
Απλώς πατήστε εδώ.
Το 2022 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά από πολλές απόψεις. Πολλά τα μαθήματα, πολλές οι σκέψεις, πολλές οι ανατροπές. Όπως κάθε χρόνο είχε να μας διδάξει πολλά. Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας 13 πράγματα που έμαθα ή επιβεβαίωσα το 2022.
1. Πόσο σημαντικό είναι να έχεις έναν προορισμό. Κάτι να εκτιμάς και κάτι ωραίο να περιμένεις, ρε παιδί μου. Αλλιώς αυτό το λες και ευτυχία.
2. Σπουδαίο το να μοιράζεσαι τον προορισμό σου. Ευθαρσώς. Να λες «εκεί πάω». Κι ας φοβάσαι ότι μπορεί να μην φτάσεις ποτέ. Αν το λες μπορεί να βρεις κι άλλους που πάνε στο ίδιο μέρος. Συμμάχους. Συνοδοιπόρους. Ο λόγος που φτάνεις στον προορισμό σου τελικά είναι γιατί τον μοιράστηκες.
3. Αν κάτι δεν σου αρέσει να το αλλάζεις. Μεγάλο πράγμα να ξέρεις τι δεν θέλεις. Γνωρίζουμε τι απαιτείται για να βελτιώσουμε σχέσεις, υγεία, επαγγελματικά. Λίγο όμως ο φόβος, πολύ η συνήθεια, δεν το κάνουμε. Μια κινεζική παροιμία λέει «κουνήσου, δεν είσαι δέντρο». Άντε. Πάμε.
4. Να μπαίνεις στη θέση του άλλου. Να βλέπεις το δίκιο του. Σε βοηθάει να προχωρήσεις παρακάτω. Μειώνει το θυμό σου. Μεγάλο κέρδος αυτό. Την ψυχή σου κερδίζεις. Για σένα μπαίνεις στη θέση του άλλου. Όχι για εκείνον. Εκείνος είναι παράπλευρη ευεργεσία.
5. Να συγχωρείς. Συγχωρώ δεν σημαίνει επιτρέπω ξανά τη συμπεριφορά που με πλήγωσε. Ούτε ότι αναγκαστικά βελτιώνω τη σχέση μου με αυτόν που με πλήγωσε. Συγχωρώ σημαίνει δεν με πληγώνει άλλο. Όταν συγχωρείς γαληνεύεις. Κάνεις χάρη σε σένα. Όχι σε κείνον.
6. Να λες συγγνώμη. Ένα «συγγνώμη» τα αλλάζει όλα. Κάποια στιγμή πρέπει να διαλέξεις αν θα έχεις μόνιμα δίκιο ή υγιείς σχέσεις. Τι να το κάνεις το δίκιο; Να χαϊδέψεις τα μαλλιά του, να μυρίσεις το δέρμα του ή να φιλήσεις τα χείλη του; Τι να το κάνεις το δίκιο; Τι;
7. Να επικοινωνείς με αγάπη. Μην το κρατάς μέσα σου. Οτιδήποτε καταπιέζεται έχει προορισμό ή να αρρωστήσει ή να ανατιναχθεί και να συμπαρασύρει κι άλλους μαζί του! Έκφρασε λοιπόν αυτό που νιώθεις. Μα με σεβασμό και αγάπη. Άλλο το «Είμαι στεναχωρημένος με αυτό που έκανες» και άλλο το «Είσαι απαράδεκτος για αυτό που έκανες».
8. Να χαίρεσαι τη διαδρομή. Η πορεία κρατά πιο πολύ από το αποτέλεσμα. Και στη μέση του βουνού πάλι η θέα εκπληκτική είναι. Μην το ξεχνάς. Αν δεν κάνεις μια στάση, να χαρείς την ομορφιά ολόγυρά σου, κάποια στιγμή θα σου φανούν όλα μάταια. Τότε θα κάνεις μόνιμη στάση. Αλλιώς αυτό λέγεται παραίτηση.
9. Να είσαι ανοιχτός στις παραλλαγές των ονείρων. Μην κολλάς σε ένα συγκεκριμένο όνειρο. Αν αντί για το Έβερεστ κατακτήσεις το Κιλιμάντζαρο πάλι θα είσαι πιο ψηλά από το 99,9% των ανθρώπων στον πλανήτη. Καμιά φορά οι παραλλαγές του ονείρου έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από το πρωτότυπο.
10. Ό,τι σου προσφέρουν οι άλλοι είναι μπόνους. Μην έχεις προσδοκίες. Έτσι ό,τι προκύψει, μικρό ή μεγάλο θα είναι έκπληξη.
11. Να είσαι αυθεντικός. Να εκφράζεις την Αλήθεια σου. Μα πρώτα να την αποδέχεσαι. Τότε είναι που ξεκινά η ελευθερία. Μην την πουλάς για δυο κιλά αναγνώριση. Τι να το κάνεις αν λένε όλοι “τι καλό παιδί” αλλά εσύ δεν εκτιμάς τον εαυτό σου;
12. Να αυτοπροσδιορίζεσαι. Δεν μπορεί το συναίσθημά σου να προκύπτει μονάχα από τους άλλους. Όταν ετεροπροσδιορίζεσαι, ζεις τη ζωή των άλλων. Αυτοπροσδιορίζεσαι σημαίνει ότι το συναίσθημά σου προκύπτει από τις δικές σου σκέψεις και πράξεις. Όταν αυτοπροσδιορίζεσαι αφαιρείς τη δύναμη που έχουν κάποιοι πάνω σου. Αυτό θα τους δυσαρεστήσει. Είναι εντάξει. Ο μόνος τρόπος να αρέσεις σε όλους είναι να μην αρέσεις στον εαυτό σου.
13. Και όπως είπαμε. Να έχεις σκοπό. Μα να μην είναι αυτοσκοπός. Κάνε το προορισμό σου πυξίδα. Να σου δείχνει κατεύθυνση, όχι τελική στάση. Ακόμα κι όταν πηγαίνεις Βερολίνο ή Στοκχόλμη στην πραγματικότητα δεν πηγαίνεις ούτε Βερολίνο, ούτε Στοκχόλμη. Πηγαίνεις βόρεια. Η πυξίδα σε παρακινεί: “Προχώρα, η απομάκρυση σε περιμένει. Προχώρα και βρες τρόπο να χαίρεσαι τη διαδρομή.
Προχώρα, έχει κι άλλο ουρανό. Κι αν δεν σου αποκαλυφθεί μια συγκεκριμένη κορυφή, μπορείς πάντα να αλλάξεις βουνό”.
Και μιας και βρίσκομαι στον αστερισμό της ΑΛΗ8ΕΙΑΣ – θα το έχετε καταλάβει αν λίγο συνδεόμαστε, αν όχι πατήστε εδώ για να καταλάβετε τι εννοώ – κλείνω με την ευχή που θεωρώ πιο σημαντική για το 2023.
Το Νέο Χρόνο ΜΗΝ ψάξεις για έναν Νέο Εαυτό.
Αντίθετα, απελευθέρωσε τον πιο Αυθεντικό σου Εαυτό.
Την αγάπη μου
Νικόλας
ΥΓ
Στην αρχή μιας νέας χρονιάς έχουμε πάντα την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα, να ανακαλύψουμε νέους προορισμούς. Και αυτό γίνεται πολύ πιο εύκολο όταν ξεκινήσουμε να καταγράφουμε τις σκέψεις μας.
Το βιβλίο – ημερολόγιο «Γράψε τη Δική σου Ιστορία»
(βρείτε το εδώ) θα αποτελέσει τον πιο στενό σας σύμμαχο σε αυτήν σας την προσπάθεια.
Μπορείτε να αποκτήσετε την ΑΛΗ8ΕΙΑ και το Ημερολόγιο μαζί.
Απλώς πατήστε εδώ.
Η καλύτερη ευχή που μπορώ να σας στείλω δεν είναι «καλές γιορτές». Είναι «ευτυχία στο δρόμο της επιτυχίας», «να είστε ό,τι πρεσβεύετε», «μη μένετε στο ύψος σας ποτέ, συνεχώς να ψηλώνετε». Α και κάτι ακόμα. Να συνεχίσετε να κάνετε λάθη. Μα με αγάπη… Θα αναρωτιέστε τι εννοώ «με αγάπη». Επιτρέψτε μου αυτό να σας το εξηγήσω στο παρακάτω κείμενο. Σας το αφιερώνω. «Με αγάπη» και αυτό εννοείται:
«Το “Γιατί τόσα χρόνια δεν έκανα αυτό ή το άλλο” αποτελεί σημάδι μη αποδοχής. Θα αλλάξει κάτι αν το σκέφτεσαι; Μπορείς να πας στο παρελθόν και να ξαναγράψεις την ιστορία; Προφανώς όχι. Η ερώτηση που έχει νόημα είναι: «Από τα λάθη πώς θα γίνω καλύτερος;» Μια τέτοια ερώτηση σε ωθεί να διοχετεύσεις τη δύναμή σου στο παρόν και στο μέλλον. Το να αποδέχεσαι και να συγχωρείς τον εαυτό σου για τα λάθη σου δεν σημαίνει πως αλλάζεις τα γεγονότα του παρελθόντος, αλλά το πρόσημο μπροστά από αυτά.
Κι αν αναρωτιέσαι από πού να ξεκινήσεις, έχω να σου πω ότι απλώς ξεκινάς. Από τη μέση, από το τέλος, από την αρχή. Από το πλάι, από αριστερά, από δεξιά, από πάνω ή από κάτω. Ό,τι και να κάνεις, μη μείνεις στάσιμος. Καλύτερα να αποδειχτεί λάθος η αρχή, καλύτερα να κινείσαι σε λάθος κατεύθυνση, από το να παραμένεις άπραγος.
Ξεκούνα, ρε παιδάκι μου. Πώς το λένε; Κάποια στιγμή θα πεις «αυτό είναι». Και απλώς θα αρχίσεις να απολαμβάνεις την πορεία, όχι μόνο την ιδέα ενός συγκεκριμένου προορισμού. Αν ακόμα δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, είπαμε, ξεκίνα από κει που δεν ξέρεις. Η πράξη γεννάει λύσεις, ιδέες και απαντήσεις.
Να ξέρεις πως ό,τι επιτυγχάνεται έξω από εσένα έχει προηγουμένως προκύψει εσωτερικά. Με το «μέσα» σου παλεύεις πάντα. Πρέπει να φερθείς στον εαυτό σου σαν να είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής σου. Γιατί ο εαυτός σου είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής σου.
Πες του: «Σε συγχωρώ για τα λάθη σου. Σε ευχαριστώ που είσαι ακόμα δίπλα μου, πιστός Συνοδοιπόρος στα εύκολα και στα δύσκολα. Δίπλα μου, δηλαδή μέσα μου. Που στέκεσαι όρθιος, δυνατός, έτοιμος να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να ζήσεις, ρε γαμώτο, ξανά». Μα περισσότερο απ’ όλα πες του «σ’ αγαπώ» όχι για όσα έκανε, κάνει ή κάποτε θα κάνει. Μα για όσα είναι.
«Σ΄ αγαπώ», θα το έχεις καταλάβει ως τώρα, σημαίνει αποδέχομαι».
Και τώρα που διαβάσατε το ραβασάκι μου, ολοκληρώνω τις ευχές:
Το Νέο Χρόνο ΜΗΝ ψάξετε για έναν Νέο Εαυτό. Αντίθετα, απελευθερώστε τον πιο Αυθεντικό σας Εαυτό.
Την αγάπη μου
Νικόλας
ΥΓ
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ
ΥΓ2
Στην αρχή μιας νέας χρονιάς έχουμε πάντα την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα, να ανακαλύψουμε νέους προορισμούς. Και αυτό γίνεται πολύ πιο εύκολο όταν ξεκινήσουμε να καταγράφουμε τις σκέψεις μας.
Το βιβλίο – ημερολόγιο «Γράψε τη Δική σου Ιστορία»
(βρείτε το εδώ) θα αποτελέσει τον πιο στενό σας σύμμαχο σε αυτήν σας την προσπάθεια.
Μπορείτε να αποκτήσετε την ΑΛΗ8ΕΙΑ και το Ημερολόγιο μαζί.
Απλώς πατήστε εδώ.
Αλλάζει ο άνθρωπος αν δεν θέλει να αλλάξει;
Εννοείται. Όταν αναγκάζεται.
Αναγκάζεται να θέλει να αλλάξει.
Σε αυτό το e-book θα ανακαλύψεις το πρώτο μέρος από το βιβλίο-ημερολόγιο «Γράψε τη δική σου ιστορία», το οποίο κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Πιο συγκεκριμένα, θα σου αποκαλυφθεί ολοκληρωμένα ο πρώτος από τους 12 μήνες του έργου.
Σε συνεργασία με τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ αποφασίσαμε πολύ συνειδητά να διαθέσουμε ελεύθερα αυτές τις σελίδες. Άλλωστε, η βάση της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy) είναι: Δώσε περισσότερα από όσα λαμβάνεις και θα λάβεις περισσότερα από όσα έδωσες.
Το συγκεκριμένο e-book αποτελεί το δικό μου «ευχαριστώ». Ένας τρόπος να δείξω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους αναγνώστες για τη στήριξή τους όλα αυτά τα χρόνια. Πιστεύω βαθιά πως μέσα από τις ιδέες, τις γνώσεις, τις προτροπές που περιέχονται στις επόμενες λίγες σελίδες μπορείς–εφαρμόζοντάς τες– όχι απλά να αγγίξεις τους στόχους σου και να έρθεις πιο κοντά στον σκοπό της ζωής σου αλλά να απολαύσεις την πορεία προς κάθε σου προορισμό.
Γιατί η πορεία κρατά πιο πολύ από το αποτέλεσμα.
To e-book Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ είναι βασισμένο στο βιβλίο-ημερολόγιο του Νικόλα Σμυρνάκη Γράψε τη δική σου Ιστορία που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.
Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας, δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy), ιδρυτής του IslandofMan Academy. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και είναι κάτοχος τίτλου MBA (International MBA – ΑΣΟΕΕ). Για σειρά ετών δίδασκε το μάθημα «Στρατηγική και Καινοτομία» σε ιδιωτικό κολέγιο.
Έργα του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου (e-awards). Έχει υπάρξει ομιλητής στο TEDx και με τα σεμινάριά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Τον εμπιστεύονται μεγάλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί.
Τα βιβλία του Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου και Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) ήταν υποψήφια για τα βραβεία αναγνωστών το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Τόσο αυτά όσο και το βιβλίο-ημερολόγιο Γράψε τη δική σου Ιστορία έγιναν γρήγορα από τα ευπώλητα της κατηγορίας τους. Το τελευταίο του έργο έχει τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες.
Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων είναι το πρώτο παραμύθι του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ σε εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Πρόσφατα ίδρυσε την IslandofMan Children Academy με απώτερο στόχο τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με έννοιες που αν τις είχαμε διδαχθεί στο σχολείο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το θεμέλιο για μια καλύτερη ζωή κι έναν πιο όμορφο κόσμο.
Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα pliroforiodotis.gr (ΠΗΓΗ)
______
γράφει η Μαρία Τριγώνη
Δύο ξεχωριστές παρουσιάσεις βιβλίων έγιναν το απόγευμα της Τρίτης στην Βέροια.
Ο συγγραφέας Νικόλας Σμυρνάκης παρουσίασε δύο νέα του βιβλία σε μία εκδήλωση που διοργάνωσε το Βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο και οι εκδόσεις Διόπτρα, στον πολυχώρο Ελιά.
Η πρώτη παρουσίαση αφορούσε το παιδικό βιβλίο με τίτλο «Τυρίνος – Ο Κλέφτης Φόβων».
Οι μικροί φίλοι που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση κύκλωσαν τον συγγραφέα και μαζί ξεδίπλωσαν την ιστορία του παραμυθιού. Μέσα από παιχνίδι εικόνων και ερωτήσεων γνώρισαν τους ήρωες του βιβλίου, έμαθαν για τους φόβους τους και πως αυτοί μπόρεσαν να αντιμετωπιστούν.
Ο συγγραφέας είπε ότι ήθελε να φτιάξει έναν ήρωα με σούπερ δύναμη, ώστε όλα τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι, να μπορούν να κάνουν αυτό που φοβούνται. Να γίνει δηλαδή ο φόβος φίλος τους, αφού δεν είναι κακό να φοβόνται. Κλείνοντας είπε ότι το τέλος του παραμυθιού άλλαξε έπειτα από εύστοχη παρέμβαση του γιου του, Γρηγόρη, κι έτσι προστέθηκαν ακόμη δύο εικόνες στο βιβλίο.
Το παραμύθι δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ακουστεί μέσω κώδικα QR.
Γονείς και παιδιά συνομίλησαν με τον συγγραφέα, ενώ ίδιος υπέγραφε τα βιβλία του.
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης παρουσιάστηκε το βιβλίο με τίτλο «Η ΑΛΗΘΕΙΑ», κι ο συγγραφέας μίλησε για τις «8 ΑΛΗ8ΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΠΟΤΕ».
Ο συγγραφέας αναφέρθηκε στις δήθεν αλήθειες ή ψέματα που μας έμαθαν οι γονείς κι όσοι βρίσκονται στο περιβάλλον μας, που μας ανάγκασαν να φορέσουμε «ρούχα» που δεν μας κάνουν και προσπαθούμε να μας ταιριάξουν. Σκοπός της ομιλίας ήταν να συνειδητοποιήσουμε τι μας πάει και τι όχι. Να ακούσουμε ότι λεχθεί μέσα από το φίλτρο της δικής μας αλήθειας.
Το βιβλίο έχει μυθιστορηματική χροιά και ήρωες. Ο συγγραφέας αναφέρθηκε στον ένα από τους ήρωες του βιβλίου τον Μαρτίνο και την πρόθεσή του να βρει την αλήθεια του, καθώς και να προτρέψει τον αναγνώστη να κάνει το ίδιο ταξίδι για την δική του αλήθεια.
Ο συγγραφέας, μιλώντας σε ένα κοινό που κρεμόταν από τα χείλη του, ανέφερε φράσεις που όλοι μας έχουμε ακούσει στην πορεία της ζωής μας. Φράσεις όπως «Αυτός που κάνει μόνο ένα πράγμα μπορεί να γίνει επιτυχημένος», «Μην φοβάσαι!» ή «Μην κλαις», «Ευτυχία σημαίνει χαρά», «Τα ετερώνυμα έλκονται» κτλ. Φράσεις και πεπατημένες που μας έχουν παγιδεύσει στο τι θα πει ο κόσμος, ενώ δεν παρέλειψε να δώσει τους σωστούς ορισμούς που θα έπρεπε να καθορίζουν τη ζωή μας με σκοπό την ευτυχία μας. Συμπλήρωσε με ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου.
Στο τέλος ο συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα των βιβλίων του και συνομίλησε με τους παρευρισκόμενους.
Λίγα λόγια για τα βιβλία
Τυρίνος
Ο Τυρίνος ζει όλη του τη ζωή σε έναν σκοτεινό υπόνομο.
Είναι πολύ φτωχός, όπως σχεδόν όλα τα ποντίκια. Αποφασίζει να ληστέψει την Τυράπεζα, να μοιράσει το τυρί και να τιμωρήσει τους Τυραπεζίτες.
Ώσπου μια νύχτα όλα αλλάζουν… Ο Τυρίνος θα ζήσει μια απίθανη περιπέτεια και θα συνειδητοποιήσει ότι έχει μια εκπληκτική σούπερ δύναμη!
Μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται.
Με την Τυράπεζα τελικά τι έγινε; Τι ρόλο παίζει ο Ιππότης της Στρογγυλής Γραβιέρας;
Θα καταφέρει ο Τυρίνος, ένα τοσοδά ποντικάκι, να σώσει ένα αλυσοδεμένο λιοντάρι, τον Λέοντα Τολστόι, αλλά και να μεταφέρει το φως στον σκοτεινό υπόνομο;
Πώς γίνεται κάποιος κλέφτης φόβων;
Ένα παραμύθι που μιλάει για την ελευθερία και τη γενναιότητα.
Βοηθάει τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους, απενοχοποιεί στα μάτια τους το συναίσθημα του φόβου και τα προτρέπει να τον μεταμορφώσουν σε κινητήρια δύναμη.
Ακόμα καλύτερα… σε φίλο και σύμμαχο.
Η Αλήθεια
Ψάξε, βρες, αποδέξου, έκφρασε την Αλήθεια μέσα σου.
Μόνο τότε θα απελευθερωθείς από τη φυλακή της γνώμης των άλλων.
Φαντάσου να ήξερες την απάντηση στο ερώτημα «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;» Με ποιο τρόπο θα την αξιοποιούσες; Και πόσο μακριά θα έφτανες για μια τέτοια γνώση;
Φαντάσου τώρα και κάτι ακόμα. Ο πιο διάσημος ζωγράφος της εποχής μας, ο άνθρωπος που κατέχει το μυστικό της ασύλληπτης επιδραστικότητας, σε καλεί και σου ανακοινώνει ότι έχεις «επιλεχθεί». Σε στέλνει σε ένα αλλιώτικο ταξίδι στο ΝηΣί του Ανθρώπου. Εκεί ανατρέπονται όλα όσα μέχρι τώρα θεωρούσες αυτονόητα και ανακαλύπτεις…
… τ η ν Α λ ή θ ε ι α .
Η Αλήθεια, αν διαδοθεί, είναι ικανή να επηρεάσει την ανθρωπότητα με έναν απίθανα καταλυτικό τρόπο. Είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες, λύνει κάθε γρίφο, δίνει απάντηση σε κάθε ερώτημά σου, σε απελευθερώνει από κάθε φόβο.
Και δεν μπορείς να φανταστείς πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν δεν φοβάται άλλο. Όταν δεν φοβάται πια…
Αλήθεια, εσύ αντέχεις την Αλήθεια;
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας, δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy), ιδρυτής του IslandofMan Academy. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και είναι κάτοχος τίτλου MBA (International MBA – ΑΣΟΕΕ). Για σειρά ετών δίδασκε το μάθημα «Στρατηγική και Καινοτομία» σε ιδιωτικό κολέγιο. Έργα του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου (e-awards). Έχει υπάρξει ομιλητής στο TEDx και με τα σεμινάριά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Τον εμπιστεύονται μεγάλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί. Τα βιβλία του Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου και Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) ήταν υποψήφια για τα βραβεία αναγνωστών το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Τόσο αυτά όσο και το βιβλίο-ημερολόγιο Γράψε τη δική σου Ιστορία έγιναν γρήγορα από τα ευπώλητα της κατηγορίας τους. Το τελευταίο του έργο έχει τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες. Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων είναι το πρώτο παραμύθι του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ σε εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Πρόσφατα ίδρυσε την IslandofMan Children Academy η οποία προσφέρει μια σειρά από εκπαιδευτικά προγράμματα για την υποστήριξη παιδιών, γονιών/φροντιστών και εκπαιδευτικών. Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν. Περισσότερα εδώ: www.IslandofMan.gr
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στo maxmag.gr (ΠΗΓΗ)
Ο Νικόλας Σμυρνάκης εισέβαλε με αυτοπεποίθηση στο χώρο της Λογοτεχνίας, διότι ψάχνει τις υπαρξιακές του ανησυχίες γι’ αυτό άλλωστε και συνεχίζει να γράφει.
Ο Νικόλας Σμυρνάκης είναι συγγραφέας, δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy), ιδρυτής του IslandofMan Academy. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και είναι κάτοχος τίτλου MBA (International MBA – ΑΣΟΕΕ). Για σειρά ετών δίδασκε το μάθημα «Στρατηγική και Καινοτομία» σε ιδιωτικό κολέγιο.
Έργα του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου (e-awards). Έχει υπάρξει ομιλητής στο TEDx και με τα σεμινάριά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Τον εμπιστεύονται μεγάλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί.
Τα βιβλία του Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου και Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) ήταν υποψήφια για τα βραβεία αναγνωστών το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Τόσο αυτά όσο και το βιβλίο-ημερολόγιο Γράψε τη δική σου Ιστορία έγιναν γρήγορα από τα ευπώλητα της κατηγορίας τους. Το τελευταίο του έργο έχει τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες.
Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων είναι το πρώτο παραμύθι του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ σε εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Πρόσφατα ίδρυσε την IslandofMan Children Academy με απώτερο στόχο τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με έννοιες που αν τις είχαμε διδαχθεί στο σχολείο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το θεμέλιο για μια καλύτερη ζωή κι έναν πιο όμορφο κόσμο.
Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ανακαλύψεις τη δική σου Αλήθεια;
Έχουμε την εντύπωση ότι σκοπός της ζωής είναι η επιτυχία και η καταξίωση. Σκοπός της ζωής, αν θέλετε τη γνώμη μου, είναι η Αλήθεια. Η Αλήθεια για τον εαυτό μας και τον κόσμο. Και η δυνατότητά μας να την εκφράζουμε.
Δεν είναι εύκολο να αποδεχτούμε ότι ακολουθούμε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο από εκείνον που προστάζει η πιο αυθεντική μας φύση. Ούτε είναι εύκολο να πούμε στους άλλους αυτό που πραγματικά νιώθουμε. Να απελευθερωθούμε από σχέσεις που μας καταπιέζουν.
Κάθε Αλήθεια έχει κι ένα τίμημα. Για τον καθένα είναι διαφορετικό. Συνήθως το ανακαλύπτουμε αφού το πληρώσουμε. Το τίμημα που πληρώνουμε αν δεν ακολουθούμε την Αλήθεια των άλλων, είναι προσωρινό. Το τίμημα αν δεν ακολουθούμε τη δική μας Αλήθεια, είναι μόνιμο.
Το να είμαστε ψεύτικοι για να ικανοποιήσουμε τους άλλους έχει μεγαλύτερο τίμημα. Δεν εκτιμάμε τον εαυτό μας! Κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Άσε που κερδίζουμε βραχυπρόθεσμα. Κανένα ψέμα δεν μένει κρυφό για πάντα.
Πείτε μας δυο λόγια για το βιβλίο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ. Σε ποιους απευθύνεστε;
Ο ήρωας του βιβλίου Η ΑΛΗ8ΕΙΑ παλεύει να απαντήσει στο ερώτημα «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;». Ψάχνει τρόπο να αποκωδικοποιήσει το γρίφο της Αγάπης!
Συμβουλεύεται τον Πασκάλ Μπερνάρ, τον πιο επιδραστικό καλλιτέχνης της εποχής, ο οποίος του λέει ότι πρέπει να επισκεφτεί ένα νησί που δεν υπάρχει στον χάρτη, το ΝηΣί του Ανθρώπου, και να συναντήσει τους μελετητές των 8 Ανθρώπινων Αναγκών.
Μέσα από τη σύνθεση όσων μαθαίνει ανακαλύπτει μια Αλήθεια που ανατρέπει όλα όσα θεωρούσε μέχρι τότε αυτονόητα. Το ίδιο ταξίδι με τον Μαρτίνο, τον ήρωα, καλείται να κάνει και ο αναγνώστης. Προορισμός –ποιος άλλος;– η δική του Αλήθεια.
Ο ήρωας του βιβλίου παλεύει να απαντήσει στο ερώτημα «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;». Εσάς σας έχει απασχολήσει αυτή η ερώτηση;
Το ερώτημα αυτό διαμορφώνει κάθε λεπτό της ζωής, αφού σχετίζεται μ’ εκείνους με τους οποίους τη μοιραζόμαστε. Τους συνανθρώπους μας. Επηρεάζει το σήμερα, το αύριο, το μεθαύριο πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και γαντζωνόμαστε σε ένα στήθος, μέχρι τη μέρα που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, ένα πράγμα ψάχνουμε. Αγάπη. Ο Μαρτίνος κάποια στιγμή κοιτά εξομολογητικά τον Πασκάλ Μπερνάρ, τον έτερο ήρωα του βιβλίου και του λέει. «Κύριε Μπερνάρ, αν ξέρω ότι οι άλλοι με αγαπούν, δεν θα φοβάμαι πια».
Το ερώτημα είναι άλλο. Πόσο παραγωγική είναι αυτή η αναζήτηση; Αλλά και ποιοι ψάχνουμε να μας αγαπήσουν; Κάποιοι; Όλοι; Κι αν δεν λάβουμε την αγάπη με τον τρόπο που θέλουμε, από εκείνους που θέλουμε, τι συμβαίνει; Πώς νιώθουμε; Η αξία μας προσδιορίζεται από τη γνώμη των άλλων; Πόσο ετεροπροσδιοριζόμαστε τελικά ως άνθρωποι;
Δίνουμε έμφαση οι άνθρωποι στην αγάπη των άλλων και ξεχνάμε ότι υπάρχουν τρία επίπεδα αγάπης. Η αγάπη που λαμβάνουμε, εκείνη που δίνουμε και η αγάπη απέναντι στον εαυτό μας.
Το ΝηΣί του Ανθρώπου, το συναντήσατε;
Το ΝηΣί του Ανθρώπου είναι ένα σύμβολο. Σύμβολο δύναμης, απόλαυσης, ελευθερίας πνεύματος, ισορροπίας, κίνησης, ζωής.
Το ΝηΣί του Ανθρώπου δεν είναι στου ωκεανού τη μέση. Είναι κοντά. Πιο κοντά από κει όπου το ψάχνουμε. Γι’ αυτό δεν το βρίσκουμε. Γιατί το ψάχνουμε μακριά.
Το ΝηΣί του Ανθρώπου είναι τόσο κοντά, που δεν μπορούμε να το δούμε. Έχουμε μάθει να κοιτάζουμε δεξιά, αριστερά, μπρος, πίσω, πάνω και κάτω. Δεν έχουμε μάθει να κοιτάζουμε εκεί όπου το ΝηΣί του Ανθρώπου βρίσκεται.
Εκεί όπου δεν μας έδειξαν να κοιτάζουμε, εκεί βρίσκεται. Εκεί όπου δεν μπορούμε να κοιτάξουμε, γιατί νομίζουμε πως δεν θα βρούμε τίποτα. Κι ας είναι τόσο κοντά. Δεν μάθαμε να κοιτάζουμε προς τα εκεί γιατί νομίζουμε πως μόνο με τα μάτια οι άνθρωποι κοιτάζουν.
Στο ΝηΣί του Ανθρώπου, οι άνθρωποι δεν κοιτάζουν με τα μάτια.
Στο ΝηΣί του Ανθρώπου, οι άνθρωποι δεν κοιτάζουν άλλο, γιατί όλα τα έχουν δει.
Στο ΝηΣί του Ανθρώπου, οι άνθρωποι όλα τα έχουν δει, γιατί μέσα τους κοιτάξανε.
Τι σημαίνει λοιπόν «Αλήθεια» και γιατί είναι σημαντικό να την αποδεχτούμε;
Η Αλήθεια αφορά κάθε πτυχή της ζωής μας. Τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις, τις θρησκευτικές μας απόψεις, τη φιλοσοφία ζωής μας, τη δουλειά που θέλουμε να κάνουμε, τους ανθρώπους που επιθυμούμε ή που δεν επιθυμούμε κοντά μας.
Αν δεν την ψάξουμε, δεν τη βρούμε, δεν την αποδεχτούμε και δεν την εκφράσουμε στους άλλους δεν θα είμαστε ποτέ ελεύθεροι. Μπορεί κάποιος να την έχει βρει και να μην την έχει αποδεχτεί ή μπορεί να την έχει αποδεχτεί και να μην την εκφράζει. Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για εγκλωβισμό.
Ο άνθρωπος που βρίσκεται εγκλωβισμένος στο φόβο, στα στερεότυπα, στα κοινωνικά «πρέπει», στη γνώμη των άλλων, δεν θα είναι ποτέ ευτυχισμένος. Του λείπει η αγάπη. Πρώτιστα, η αγάπη απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό.
Αλήθεια, είναι ό,τι αναζητάς. Ποιος, άραγε, ξέρει καλύτερα τη δική μας από εμάς; Πώς τη βρίσκουμε;
Για να τη βρούμε πρέπει να την ψάξουμε. Για να την ψάξουμε πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Είτε πρόκειται για τη δουλειά μας, τις προτιμήσεις μας, τους ανθρώπους που θέλουμε ή δεν θέλουμε κοντά μας. Να έρθουμε σε επαφή με τις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες μας. Να αναρωτηθούμε με ποιον τρόπο θέλουμε να τις εκπληρώνουμε.
Για να κοιταχτούμε στον καθρέφτη θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το φόβο. Να μην φοβηθούμε αποκλείεται. Το θέμα είναι αν θα επιμείνουμε παρόλο που θα φοβηθούμε. Αφού βρούμε, θα πρέπει να αποδεχτούμε την αλήθεια. Έπειτα να βρούμε τρόπο να την εκφράσουμε!
Τοξικοί άνθρωποι υπάρχουν και πώς τους αναγνωρίζουμε;
Όταν κάποιος μας κρίνει συνεχώς αρνητικά, μας υποτιμά, μιλάει απότομα, χρησιμοποιεί καθολικούς χαρακτηρισμούς, γκρινιάζει, σχολιάζει τους άλλους μπροστά μας, ίσως να είναι τοξικός για εμάς. Λέω τοξικός για εμάς γιατί για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι. Συχνά οι τοξικοί άνθρωποι μοιάζουν να είναι φτιαγμένοι από άλλο υλικό. Είμαστε ετερώνυμοι. Έχουμε άλλη αλήθεια, άλλες αξίες.
Αυτό ως ένα βαθμό θα μπορούσε να είναι υγιές αν υπήρχε σεβασμός στη διαφορετικότητα. Για να χαρακτηρίσουμε κάποιον τοξικό κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να αποδεχτεί την Αλήθεια μας. Αποδέχομαι την αλήθεια κάποιου φυσικά δεν σημαίνει την ενστερνίζομαι αλλά τη σέβομαι.
Το πιο σημαντικό είναι πως αισθανόμαστε με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Και επειδή τα συναισθήματα σωματοποιούνται είναι σημαντικό να ακούμε το σώμα μας. Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι «Μήπως κάποιες φορές γινόμαστε κι εμείς τοξικοί για κάποιους;».
Η αποδοχή και η έκφραση της προσωπικής Αλήθειας οδηγεί στην επίγνωση της βαθιάς αξίας που έχουμε ως άνθρωποι αναφέρετε στο βιβλίο. Πόσο αξία δίνετε στην αυτοεκτίμηση;
Εκτιμώ την αυτοεκτίμηση και πιστεύω ότι έχει αξία η αυταξία. Παίζω λίγο με τις λέξεις αλλά το νόημα παραμένει ίδιο. Ο σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Αν δεν βρούμε τρόπο να χτίσουμε τη σχέση μας μαζί του, να τον εκτιμήσουμε, να τα βρούμε, να περνάμε καλά μαζί του, να τον αγαπήσουμε, είναι σαν να συγκατοικούμε με έναν άνθρωπο που δεν πολυσυμπαθούμε, προφανώς δεν εκτιμούμε ιδιαίτερα και εννοείται δεν αγαπάμε. Στενάχωρη συγκατοίκηση θα είναι αυτή, θα συμφωνήσετε.
«Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;», μια ερώτηση που βρίσκει απάντηση;
Στο βιβλίο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ ο ήρωας Μαρτίνος λαμβάνει απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Σε κάθε ερώτημα όμως δεν είναι πάντα η απάντηση το πιο σημαντικό. Καμιά φορά πρέπει να αναρωτιόμαστε αν έχει νόημα το ερώτημα.
Σχέδια για νέο βιβλίο υπάρχουν;
Το 2023 βγαίνει το επόμενο βιβλίο μου. Από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ εννοείται. Θα είναι κάτι ολότελα διαφορετικό από ό,τι έχω κάνει ως τώρα. Ανυπομονώ να το παρουσιάσουμε στους αναγνώστες όπως και να δω τις πρώτες αντιδράσεις τους. Πιστεύω ότι θα αποτελέσει μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη για εκείνους!
————–
Αγαπημένοι μου Συνοδοιπόροι,
Σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας στα workshops «Τα μυστικά του Public Speaker» που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα (δια ζώσης + live streaming) στις 19/09/2022 και στη Θεσσαλονίκη 21/09/2022!
Είχαμε σχεδόν 3.000 συμμετοχές. Σπάσαμε κάθε προηγούμενο ρεκόρ μας. Πόσο σας ευχαριστούμε για αυτό!
Αρκετοί από εσάς δεν μπορέσατε να το παρακολουθήσετε και μας ζητήσατε επίμονα να το δείτε μαγνητοσκοπημένο. Λάβαμε και πολλά μηνύματα από ανθρώπους που θέλουν να το ξαναδούν.
Αρχικά δεν είχαμε σκοπό να το στείλουμε. Σας ακούμε όμως. Το ξέρετε πια.
(Δείτε το όσο πιο άμεσα γίνεται γιατί το βίντεο αυτό θα κατέβει από την πλατφόρμα).
Στο τέλος της βραδιάς έγινε κλήρωση για 8 υποτροφίες των 1000 ευρώ (4.000 για Αθήνα και 4.000 για Θεσσαλονίκη), οι οποίες θα αξιοποιηθούν από τους τυχερούς για τα προγράμματα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών του IslandofMan Academy.
Προφανώς οι 8 υποτροφίες δεν φτάνουν και για τους 3.000 συμμετέχοντες.
Θέλοντας λοιπόν να τιμήσουμε την εμπιστοσύνη σας, σας προσφέρουμε μία δωροεπιταγή αξίας 300€ (ΙΣΧΥΕΙ ΜΕΧΡΙ 30/10), την οποία μπορείτε να αξιοποιήσετε σε ένα από προγράμματα ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΩΝ του IslandofMan Academy:
IslandofMan Leader Trainer (Personal, Relationship, Leadership Trainer)
IslandofMan Business Trainer
IslandofMan Family Trainer
Για να κατοχυρώσετε την δωροεπιταγή των 300 ευρώ πατήστε ΕΔΩ, συμπληρώστε τη φόρμα και σύντομα θα επικοινωνήσουμε μαζί σας.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα northpages.blogpspot.com (ΠΗΓΗ)
______
γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στo fractalart.gr (ΠΗΓΗ)
– Γεια. Είμαι ο Μαρτίνος. Εδώ και χρόνια ψάχνω την απάντηση σε ένα ερώτημα. Το πιο κρίσιμο από καταβολής κόσμου. «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;».
– Επιτέλους, ξέρω πως να βρω την απάντηση. Σύμφωνα με τον Πασκάλ Μπερνάρ, πρέπει να επισκεφτώ ένα νησί που δεν υπάρχει στον χάρτη, το ΝηΣί του Ανθρώπου, και να συναντήσω τους μελετητές των 8 Ανθρώπινων Αναγκών. Τον εμπιστεύομαι τον Μπερνάρ. Είναι ο πιο επιδραστικός καλλιτέχνης της εποχής μας. Μου είπε ότι θα μου δείξει το δρόμο για το ΝηΣί του Ανθρώπου.
– Θα αποκωδικοποιήσω το γρίφο της Αγάπης! Είμαι τόσο ενθουσιασμένος στην ιδέα. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και γαντζωνόμαστε σε ένα βυζί, μέχρι τη μέρα που αφήνουμε την τελευταία μας πνοή, αυτήν δεν ψάχνουμε; Εγώ πάντως, αν ξέρω ότι οι άλλοι με αγαπούν, δεν θα φοβάμαι πια.
– Ο Μπερνάρ μου το είπε ξεκάθαρα. «Η απάντηση σε κάθε ερώτηση είναι η Αλήθεια. Για να φτάσεις στην Αγάπη, Μαρτίνε, πρέπει πρώτα να περάσεις από την Αλήθεια. Την Αλήθεια, όμως, να ξέρεις, δεν την μαθαίνεις, την ανακαλύπτεις». Για να συμβεί αυτό πρέπει να στήσω αυτί στην ψυχή. Λίγο περισσότερο να άκουγα το «μέσα» μου, θα τα είχα λύσει όλα.
– Πρέπει όμως να είμαι έτοιμος για υπερβάσεις.
Για να γίνω Αλήθεια πρέπει να δω κατάματα το πιο βαθύ μου ψέμα.
Για να αποδεχτώ τον εαυτό μου πρέπει να τον αμφισβητήσω.
Για να χορέψω με αγγέλους πρέπει να παλέψω με τέρατα.
– Θα μου πουν άραγε οι μελετητές αυτό που θέλω να μάθω ή θα απογοητευτώ; Ας κάνουν ό,τι θέλουν. Αν δεν θέλω να είμαι συνεχώς απογοητευμένος, πρέπει να μειώσω τις προσδοκίες που έχω από τους άλλους. Ό,τι μου προσφέρουν είναι μπόνους. Το αρνητικό πρόσημο στις εμπειρίες μας προστίθεται όταν δεν καταφέρνουμε να διαχειριστούμε τις προσδοκίες μας.
– Κι ας στεναχωρηθώ. Τι έγινε; Η λύπη είναι προϋπόθεση της ευτυχίας. Ευτυχία σημαίνει «χρηστή διαχείριση της λύπης». Κι ας μην τα καταφέρω. Όταν δεν καταφέρνεις κάτι δεν μειώνεται η σημαντικότητά σου. Το θέμα είναι να συνεχίσω να παλεύω, να σκαρφαλώνω, να κολυμπώ ή να τρέχω. Η υπερβολική ασφάλεια είναι επικίνδυνη. Ό,τι μένει στάσιμο για πολύ καιρό βουρκιάζει, μουχλιάζει ή σκουριάζει. Δηλαδή πεθαίνει.
– Ακόμα και κανείς να μην αναγνωρίσει την προσπάθειά μου, εγώ θα νιώθω μέσα μου βαθιά την ανταμοιβή. Αξιοσύνη, πώς το λένε. Το σημαντικότερο «μπράβο», εκείνο που πρέπει να επιζητάμε, είναι από εμάς, για εμάς.
– Ευχή και κατάρα μου δίνω. Μην ξεχάσω να είμαι αυθεντικός. Ναι, το έχω ανάγκη αυτό. Σκέψου να μην είμαι ο εαυτός μου για να με αποδεχτούν οι άλλοι, και τελικά να μην με αποδεχτούν ούτε έτσι. Θα χάσω και εμένα και εκείνους.
– Τώρα πια είμαι έτοιμος να πληρώσω το τίμημα. Το να είμαι ψεύτικος έχει μεγαλύτερο τίμημα. Δεν εκτιμάω τον εαυτό μου! Κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Η Αλήθεια κάποια στιγμή εκτιμάται. Αργά ή γρήγορα. Ακόμα κι αν βραχυπρόθεσμα εκθέτει, μακροπρόθεσμα απελευθερώνει. Είναι αδιανόητο να ντρέπομαι να είμαι εγώ.
– Τώρα πια έχω ξεκάθαρη «Πυξίδα». Να βρω το ΝηΣί του Ανθρώπου, να συναντήσω τους μελετητές, να βρω την Αλήθεια και να απαντήσω στο ερώτημα «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;». Ξέρω ότι αυτό το ταξίδι, μοιάζει ανέφικτο. Μα είναι πολύ μικρός, πολύ στενός και δεν μας χωράει ο κόσμος χωρίς τους οραματιστές, τους ονειροπόλους, τους λάτρεις της ουτοπίας.
– Για να είμαι ευτυχισμένος πρέπει να υπακούσω στο αρχέγονο κάλεσμα μέσα μου.
Να ντυθώ, να αγαπήσω, να δουλέψω, να κινηθώ, να χορέψω, να ταξιδέψω όπως με προστάζει το ένστικτο, η φύση, η Αλήθεια μέσα μου. Πρέπει να βιαστώ. Μάλλον όχι. Δεν πρέπει.
– Να ανυπομονώ για το «σήμερα». Να γιορτάζω το «τώρα». Έπειτα να κινώ για τις ιδέες του «αύριο». Αυτό μου πρέπει. Ναι, η ζωή δεν είναι μικρή. Φαίνεται μικρή όταν τη σπαταλάμε. Αν φοβόμαστε το χρόνο και δεν τον εκτιμάμε, μας χαρακώνει. Αν τον σεβόμαστε, μας κάνει πιο σοφούς και γοητευτικούς. Ο μόνος τρόπος για να νικήσουμε τον Χρόνο, αν και παντοδύναμος, είναι να μην αφήσουμε καμιά στιγμή ανεκμετάλλευτη.
– Βέβαια, δεν είμαι σίγουρος για το τι ακριβώς πάω να κάνω. Και πώς θα μπορούσα να είμαι; Αν είσαι 100% σίγουρος για μια νέα κίνηση, σημαίνει ότι έχεις ήδη αργήσει. Πρέπει να σιγουρευτώ ότι ποτέ δεν θα είμαι σίγουρος και να προχωρήσω δύο βήματα μπροστά. Έτσι, για την αλητεία.
– Δεν έχει νόημα να περιμένω συνεχώς την κατάλληλη στιγμή. Εκτός κι αν καταφέρω να ζήσω για πάντα. Όσοι δεν περιμένουν, έρχεται η στιγμή που αναφωνούν: «Δεν το περίμενα!». Αυτούς εκπλήσσει η ζωή. Έμαθα πια πως έχει μεγαλύτερη αξία ο άνθρωπος που θα γίνω στην πορεία από το όποιο αποτέλεσμα κατακτήσω. Το πρώτο το κουβαλώ μέσα μου για πάντα. Το δεύτερο μπορεί να το χάσω την ίδια στιγμή.
– Τελικά, όταν έχω υπομονή, τίποτα δεν είναι μακριά. Πρέπει να χτίζω καθώς περιμένω, να διασκεδάζω καθώς χτίζω. Κάποια στιγμή θα μου αποκαλυφθεί η κορυφή. Πρέπει να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πιο συχνά, ότι καμιά ανεμοδαρμένη κορυφή δεν κατακτιέται σε μια στιγμή. Ναι, ήρθε η ώρα να κηρύξω επανάσταση ενάντια στην δικτατορία του εύκολου και του γρήγορου.
– Στην κορυφή του βουνού δεν βρίσκεται η επιτυχία και η καταξίωση, αλλά η Αλήθεια. Η Αλήθεια για τον εαυτό μου και τον κόσμο. Όταν ανακαλύψω την Αλήθεια, θα θελήσω να κάνω πράγματα που δεν έχω ξανακάνει. Το ξέρω ότι αυτό θα με τρομοκρατήσει. Θα μπω στον πειρασμό να μην συνεχίσω.
– Κάθε φορά που θα λιγοψυχώ θα σκέφτομαι το βούρκο. Από τη μια η αναρρίχηση σε ένα δύσκολο βουνό και από την άλλη ο βούρκος. Υπάρχει, επομένως, επιλογή; Όχι, δεν υπάρχει. Στη μεγάλη δυσκολία υπάρχει μονάχα μια επιλογή. Η αντιμετώπιση. Δεν θα σκέφτομαι άλλο με όρους ευκολίας, αλλά με όρους αξίας. Δεν θα αναρωτιέμαι αν είναι δύσκολο, αλλά αν αξίζει. Αλήθεια, τι να βρίσκεται στην άλλη πλευρά του φόβου;
– Καλός ο υπέρτατος προορισμός αλλά δεν είναι ο μόνος. Και στη μέση του βουνού η θέα εκπληκτική είναι. Αυτό να το θυμάμαι καθώς ανεβαίνω την κορυφή. Και πως πρέπει να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Κι ας χάσω. Όταν δίνω τον καλύτερο εαυτό μου, συνήθως κερδίζω διπλά. Που έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου και που τελικά δεν έχασα.
– Το ξέρω ότι δεν θα με ακολουθήσουν όλοι. Αν κάποιος δεν ανέχεται την Αλήθεια μου, δεν χρειάζεται να βρίσκεται κοντά μου. Πόσο πολύ φοβόμαστε την απόρριψη οι άνθρωποι! Ξέρεις όμως ποια θα είναι η μεγαλύτερη απόρριψη όλων; Να μην είμαι αυθεντικός για να με αποδεχτούν οι άλλοι.
– Το αποφάσισα, θα χρησιμοποιήσω την Αλήθεια μου ως φίλτρο αξιοσύνης. Κανείς δεν θα μου στερήσει την εκπλήρωση των ανώτερων αναγκών μου. Τέρμα τα απωθημένα. Αυτά που δημιουργούσα τόσα χρόνια γιατί δεν φοβόμουν ξανά και ξανά, μέχρι να φοβίσω τον φόβο μου και να γίνει φίλος μου.
– Πλέον είμαι αποφασισμένος. Θα βρω απάντηση στο ερώτημά μου. Αχ αυτή η Αγάπη. Δεν ξέρω άλλο συναίσθημα. Για την ακρίβεια, όλα τα άλλα θετικά συναισθήματα είναι παραλλαγές της Αγάπης. Αντίστοιχα υπάρχει ένας φόβος. Ο φόβος μήπως δεν αγαπηθούμε. Όλα τα αρνητικά συναισθήματα είναι παραλλαγές αυτού του φόβου.
– Αγάπη! Η πηγή των πάντων. Η γενεσιουργός αιτία. Η μάνα των συναισθημάτων και των αναγκών. Πώς να μην θέλω, σαν τρελός, να απαντήσω στο σπουδαιότερο ερώτημα από καταβολής κόσμου: «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;».
– Μήπως, όμως, αν αγαπήσω τον εαυτό μου, έχω μεγαλύτερες πιθανότητες να με αγαπήσουν οι άλλοι; Μήπως, ναι, αυτό δεν το είχα σκεφτεί, μήπως αν αγαπήσω τον εαυτό μου, δεν θα έχω πια ανάγκη να με αγαπήσουν όλοι;
– «Αγαπώ τον εαυτό μου» σημαίνει ότι του φέρομαι όπως θα φερόμουν σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Ή όπως θα ήθελα να μου φερθεί εκείνο. Πρέπει να λέω πιο συχνά στον εαυτό μου «σ’ αγαπώ». Όχι για όσα έκανε, κάνει ή κάποτε θα κάνει. Μα για όσα είναι. Το σίγουρο είναι πως για να αλλάξω την Αγάπη που παίρνω πρέπει να αλλάξω την Αγάπη που δίνω, τη μόνη που περνάει από τα χέρια μου.
– Σήμερα όλα θα καθαρίσουν. Σήμερα θα ανακαλύψω την απάντηση. Σήμερα θα αποκαλύψω την Αλήθεια. Είμαι κοντά. Το νιώθω. Θα κερδίσω την αγάπη των άλλων αν… Δηλαδή… Θέλω να πω. Μα τι λέω; Ποτέ δεν θα με αγαπήσουν όλοι. Αφού το ξέρω. Γιατί δεν το παραδεχόμουν ως τώρα;
– Ποτέ δεν θα με αγαπήσουν όλοι. Κι αυτό είναι εντάξει. Κάποιοι ίσως. Μόνο εθελοντές γίνονται δεκτοί σε αυτό το «πλοίο». Μα πώς δεν το είχα καταλάβει; Αυτή είναι η Αλήθεια. Η Αλήθεια είναι ότι έπρεπε να ακούσω την Αλήθεια μέσα μου. Έπειτα να τη μοιραστώ. Κι ας προκαλέσω αντιδράσεις. Ναι, η γνώμη των άλλων δεν είναι αλάνθαστο μαθηματικό αξίωμα. Γιατί να την παίρνω τόσο προσωπικά;
– Ο μόνος τρόπος για να αρέσω σε όλους είναι να μην αρέσω στον εαυτό μου. Όσο λιγότερο ενδιαφέρομαι για το τι θα πουν οι άλλοι τόσο πιο γνήσιος γίνομαι. Όσο πιο γνήσιος είμαι τόσο πιο ευτυχισμένος γίνομαι.
– Είμαι και τα μειονεκτήματά μου. Χωρίς αυτά, ίσως να μην είχα ζωή. Τώρα το ξέρω, «Αγαπώ τον εαυτό μου» σημαίνει ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα της ψυχής. Τελικά αυτή είναι η απάντηση. Ναι, η Αλήθεια είναι η απάντηση, όποιο κι αν είναι το ερώτημα. Είχε δίκιο ο Μπερνάρ. Το μόνο που μένει είναι να την ψάξω, να τη βρω, να την αποδεχτώ και να την εκφράσω.
– Όταν την εκφράζω απελευθερώνομαι από τη φυλακή της γνώμης των άλλων. Ελεύθερος. Τώρα ξέρω το πως. Δεν έχω πια να αποδείξω τίποτα σε κανέναν. Επιτέλους ελεύθερος.
– Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Ναι, σε εσένα μιλώ. Εσένα που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές:
«Αλήθεια, εσύ αντέχεις την Αλήθεια;»
Ο Μαρτίνος είναι ο πρωταγωνιστής στο νέο βιβλίο “Η ΑΛΗ8ΕΙΑ” του Νικόλα Σμυρνάκη
(Εκδόσεις Διόπτρα, σελ. 432)
Ψάξε, βρες, αποδέξου, έκφρασε την Αλήθεια μέσα σου. Μόνο τότε θα απελευθερωθείς από τη φυλακή της γνώμης των άλλων. Φαντάσου να ήξερες την απάντηση στο ερώτημα «Πώς θα κερδίσω την αγάπη των άλλων;» Με ποιο τρόπο θα την αξιοποιούσες; Και πόσο μακριά θα έφτανες για μια τέτοια γνώση; Φαντάσου τώρα και κάτι ακόμα. Ο πιο διάσημος ζωγράφος της εποχής μας, ο άνθρωπος που κατέχει το μυστικό της ασύλληπτης επιδραστικότητας, σε καλεί και σου ανακοινώνει ότι έχεις «επιλεχθεί». Σε στέλνει σε ένα αλλιώτικο ταξίδι στο ΝηΣί του Ανθρώπου. Εκεί ανατρέπονται όλα όσα μέχρι τώρα θεωρούσες αυτονόητα και ανακαλύπτεις… … τ η ν Α λ ή θ ε ι α . Η Αλήθεια, αν διαδοθεί, είναι ικανή να επηρεάσει την ανθρωπότητα με έναν απίθανα καταλυτικό τρόπο. Είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες, λύνει κάθε γρίφο, δίνει απάντηση σε κάθε ερώτημά σου, σε απελευθερώνει από κάθε φόβο. Και δεν μπορείς να φανταστείς πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος όταν δεν φοβάται άλλο. Όταν δεν φοβάται πια… Αλήθεια, εσύ αντέχεις την Αλήθεια;
————–
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στη σελίδα Facebook ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ (ΠΗΓΗ)
______
Ένα πολύ όμορφο βιβλίο που μου έκανε θετική εντύπωση γιατί δεν ενοχοποιεί τους φόβους μας αλλά μας δείχνει ότι μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε ως κινητήρια δύναμη για να κάνουμε πράγματα που ούτε καν δεν είχαμε φανταστεί!
Δεν γίνεται να μην φοβόμαστε ποτέ, αλλά μπορούμε να κάνουμε τον φόβο φίλο μας, όπως πολύ σωστά μας γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου Nicolas Smyrnakis .
Ο Τυρίνος, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, είναι ένα μικρό ποντίκι που έχει βαρεθεί να πεινάει συνέχεια. Έτσι, αποφασίζει μια μέρα να ληστέψει την Τυράπεζα και να μοιράσει το τυρί σε όλα τα πεινασμένα ποντίκια.
Αλλάζει γνώμη μετά από μια συζήτηση με τον θείο του που του προτείνει να πάει στο τσίρκο και του υπόσχεται πως μόλις γυρίσει θα ξέρει πως να τιμωρήσει τους Τυραπεζίτες που θέλουν να κρατούν όλο το τυρί για τον εαυτό τους ( σας θυμίζει κάτι από την πραγματικότητά μας; )
Ο Τυρίνος περνάει πολλές περιπέτειες και στο τέλος καταλαβαίνει ότι η ελευθερία είναι το μεγαλύτερο αγαθό, κι ας υπάρχει άφθονο φαγητό στο τσίρκο. Βοηθάει ένα λιοντάρι να ξεπεράσει τους φόβους του και να δραπετεύσει και πλέον και τα δύο ζώα είναι έτοιμα να εμπνεύσουν κι άλλους ώστε να διεκδικήσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής και την ελευθερία τους.
Πολύ πολύ όμορφη ιστορία, με περιπέτεια που θα κρατήσει το ενδιαφέρον των παιδιών αλλά και πολύ σημαντικά μηνύματα που θεωρώ μπορούν να καταλάβουν παιδιά από 6-7 ετών.
Οι λέξεις που έχει κατασκευάσει ο συγγραφέας ( όλες θυμίζουν τυρί ) αλλά και τα ονόματα των ηρώων της ιστορίας, είναι πανέξυπνα!
Η εικονογράφηση πραγματικά ιδανική, σε βάζει μέσα στην ιστορία!
Στο τέλος υπάρχουν κι ερωτήσεις που μπορείτε να κάνετε στα παιδιά για να συζητήσετε πάνω στο παραμύθι.
Ηλικία 6-7+
Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων, Νικόλας Σμυρνάκης, Ναταλία Καπατσούλια, Εκδόσεις Διόπτρα – Dioptra Publications
Δείτε το άρθρο εδώ.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα talcmag.gr (ΠΗΓΗ)
______
γράφει η Πελιώ Παπαδιά
Ο Τυρίνος ζει όλη του τη ζωή σε έναν σκοτεινό υπόνομο. Είναι πολύ φτωχός, όπως σχεδόν όλα τα ποντίκια. Αποφασίζει, λοιπόν, να παρανομήσει. Ώσπου μια νύχτα όλα αλλάζουν… Ο Τυρίνος θα ζήσει μια απίθανη περιπέτεια και θα συνειδητοποιήσει ότι έχει μια εκπληκτική σούπερ δύναμη! Μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται. Τελικά έγινε ληστής; Τι ρόλο έπαιξε ο Ιππότης της Στρογγυλής Γραβιέρας; Κατάφερε ο Τυρίνος, ένα τοσοδά ποντικάκι, να σώσει ένα αλυσοδεμένο λιοντάρι, αλλά και να μεταφέρει το φως στον σκοτεινό υπόνομο; Το Τaλκ συνάντησε τον Νικόλα Σμυρνάκη, συγγραφέα, δημιουργό της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί (IslandofMan Philosophy), ιδρυτή του IslandofMan Academy και συγγραφέα του Τυρίνου, του κλέφτη των φόβων (Εκδόσεις Διόπτρα) και του ζήτησε απαντήσεις σε αυτά, αλλά και σε κάμποσα άλλα ερωτήματα!
Ο Τυρίνος ξεκινάει με τη σκέψη να ληστέψει. Όμως, όχι λόγω κακίας, αλλά ανάγκης. Μπορεί, κατά τη γνώμη σας, ένα παιδί να κατανοήσει μια κοινωνική αδικία και να προσπαθήσει να την ανατρέψει τίμια, χωρίς να μπει στον πειρασμό να παρανομήσει; Γιατί, μεταξύ μας, πολλές παραβατικές συμπεριφορές πηγάζουν από κοινωνικές αδικίες για τις οποίες κανείς δεν κάνει απολύτως τίποτα.
Όταν αφηγούμαι την ιστορία στα παιδιά, κατά τη διάρκεια των επισκέψεών μου στα σχολεία, μια από τις πρώτες μου ερωτήσεις είναι η εξής: «Παιδιά, ήταν καλό που ήθελε να κλέψει την Τυράπεζα;». Δεν έχω λάβει ποτέ θετική απάντηση. Όλα τα παιδιά αναφωνούν «όχι». Αλλά και πάλι. Αν δεν αναδείξουμε την αδικία, πώς θα την αντιληφθούν τα παιδιά όταν τη συναντήσουν εκεί έξω;
Στο παραμύθι αναδεικνύεται η εσωτερική πάλη του ήρωα και διαφαίνεται ξεκάθαρα η αρχική λάθος επιλογή του να κλέψει την Τυράπεζα. Τα λάθη είναι μέσα στη ζωή. Αναδεικνύεται, όμως, και η απόφασή του να διορθώσει το λάθος και να αποκαταστήσει την αδικία με άλλο τρόπο. Αξιοποιώντας το φως κι όχι το σκοτάδι.
Προγραμματιστήκαμε από παιδιά να μην κάνουμε λάθος. Νομίζουμε πως κάθε λάθος είναι λάθος. Κι αυτό είναι λάθος. Στην ίδια λογική, μας μεγάλωσαν για να μην αποτύχουμε. Και για να μην αποτύχουμε προσπάθησαν να βγάλουν από τον δρόμο μας τα εμπόδια, τα λάθη. Ξέχασαν να μας πουν ότι δεν υπάρχει δρόμος χωρίς εμπόδια, άφιξη σε προορισμό, χωρίς να έχουν προηγηθεί λάθη.
Πάμε τώρα στον φόβο, τον βασικό άξονα γύρω από τον οποίο κινείται το βιβλίο σας, ένα συναίσθημα που συνήθως μπλοκάρει τους πάντες: μικρούς και μεγάλους. Τι σημαίνει για εσάς φόβος; Πώς θα τον ορίζατε;
Ο φόβος είναι ένα ευεργετικό συναίσθημα, καθώς μας κρατάει στη ζωή. Συνδέεται με το ένστικτο επιβίωσης. Μέχρι ένα σημείο μάς προστατεύει. Από εκεί και πέρα, μας παγώνει. Μας κρατάει μακριά από όλα εκείνα που έχουν αξία στη ζωή.
Ο Τυρίνος συνειδητοποίησε ότι έχει μια εκπληκτική σούπερ δύναμη, μια δύναμη που μπορούν να αποκτήσουν όλα τα παιδιά. Όχι, δεν πέταξε ούτε έριχνε λέιζερ με τα μάτια. Κατάλαβε ότι μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται. Ήθελα να δημιουργήσω έναν ανθρώπινο (αν και ζωάκι) σούπερ ήρωα με τον οποίο τα παιδιά να μπορούν να συνδεθούν. Στόχος της ιστορίας είναι να βοηθήσει τους μικρούς μας φίλους να απενοχοποιήσουν το συναίσθημα του φόβου και να τα προτρέψει να τον μεταμορφώσουν σε φίλο.
Θεωρείτε ότι ένας άνθρωπος που έχει «εκπαιδευτεί» από μικρός στην αντιμετώπιση των φόβων του θα τους αντιμετωπίσει καλύτερα και ως ενήλικος; Κι ένας ενήλικος που δεν έχει μάθει να μην φοβάται, που μένει πίσω στη ζωή του εξαιτίας των φόβων του, έχει ελπίδες να αλλάξει;
Εννοείται πως το πιστεύω. Βαθιά. Ο λόγος που ασχολούμαι με τα παιδιά είναι αυτός ακριβώς. Γιατί θέλω να τους πω όλα εκείνα που δεν έμαθα εγώ ποτέ στο σχολείο. Γι’ αυτό και το παραμύθι συνοδεύεται από το ομώνυμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, μέρος μιας σειράς προγραμμάτων με εκπαιδευτικές πρακτικές, δραστηριότητες, ασκήσεις και τεχνικές που έχουν στόχο να βοηθήσουν τα παιδιά να έρθουν από νωρίς σε επαφή με έννοιες και ιδέες όπως: Σκοπός ζωής, φόβος, αγάπη, σχέσεις, συναισθήματα, αλήθεια, αυθεντικότητα, ευτυχία, στόχοι, επιτυχία, σκέψεις, ιδανικός εαυτός και τόσες άλλες. Έννοιες που αν τις είχαμε μάθει στο σχολείο η ζωή μας θα ήταν ολότελα διαφορετική.
Σε ό,τι αφορά τους ενήλικους, σίγουρα καθώς μεγαλώνουμε η αλλαγή είναι πιο δύσκολη, είναι όμως εφικτή. Ο Τυρίνος κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι δεν μπορούμε να επιλέξουμε αν θα φοβόμαστε ή όχι, μπορούμε όμως να επιλέξουμε αν θα κάνουμε αυτό που φοβόμαστε, παρόλο που φοβόμαστε. Και όταν αυτό συμβαίνει, ο φόβος καταλαγιάζει. Κάθε φορά που φοβόμαστε, εξασκούμαστε να μη φοβόμαστε κάνοντας αυτό που φοβόμαστε.
Χρησιμοποιείτε το τσίρκο ως μεταφορά, για να αντιπαραβάλετε από τη μια την ελευθερία (με φτώχεια) κι από την άλλη τη φυλακή (με πλούτο) και εν τέλει να μας υπενθυμίσετε την εσωτερική μας δύναμη: Να κλέψουμε τους φόβους μας, μια πράξη διόλου παράνομη. Πώς είχατε την ιδέα για αυτή την αλληγορία; Και γιατί φέρατε τον μικροσκοπικό Τυρίνο κοντά σε ένα λιοντάρι, με βαρύ, μάλιστα όνομα, τον Λέοντα Τολστόι;
Το τσίρκο πράγματι συμβολίζει τον πλούτο, δηλαδή το άφθονο φαγητό. Το τίμημα, όμως, είναι βαρύ. Η καταπίεση, η ανελευθερία. Το Λιοντάρι κάποια στιγμή ευχαριστεί τον Τυρίνο που έκλεψε τον φόβο από μέσα του. Που τον βοήθησε, δηλαδή, να τον βγάλει έξω και να τον κοιτάξει κατάματα. Τότε συνειδητοποίησε ότι ο φόβος του δεν είναι και τόσο κακός. Μάλιστα έγιναν και φίλοι. Με άλλα λόγια, αν δεν φοβόταν το δυνατό λιοντάρι, δεν θα ξέφευγαν ποτέ από το τσίρκο. Να πώς ο φόβος μπορεί να γίνει φίλος.
Μπορεί ένα τοσοδά μικροσκοπικό ζωάκι να βοηθήσει ένα τεράστιο λιοντάρι; Είναι μόνο η σωματική δύναμη που έχει τελικά αξία; Αυτές οι ερωτήσεις απαντώνται μέσα από την επιλογή των ηρώων και την εξέλιξη της ιστορίας.
Σε ό,τι αφορά το όνομα του Λιονταριού. «Πώς να ονομάσω το Λιοντάρι;» ρώτησα κάποια στιγμή την Εύα. «Λέων», μου λέει. «Λέων τι;» «Λέων Τολστόι», είπε με φυσικότητα. Γελάσαμε και οι δύο και κάπου εκεί τελείωσε η διανομή των ονομάτων.
Στο παραμύθι μοιάζει σχετικά εύκολο, και μάλιστα εξηγείτε, ορθώς, στα παιδιά πως ο φόβος μπορεί να λειτουργήσει και βοηθητικά στη ζωή μας και όχι μόνο ανασταλτικά, αν σταματήσουμε να τον ενοχοποιούμε. Όμως, στην πράξη, δεν είναι όλα τόσο ρόδινα. Αρκούν τα παραμύθια για να αλλάξουμε στάση ζωής; Τι άλλο θα μας προτείνατε;
Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί είναι σημαντικό να ενημερωθούν. Η γνώση εδώ πραγματικά αλλάζει ζωές. Οι δικές μας πράξεις, απραξίες, κουβέντες, επηρεάζουν το συναίσθημα, το τραύμα, την προσωπικότητα του παιδιού. Ο κόσμος θα αλλάξει από τα παιδιά, αν πρώτα εμείς τους δώσουμε τα σωστά ερεθίσματα. Και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να έχουμε τη γνώση.
Όχι να μεταφέρουμε στείρα γνώση, αλλά να ξέρουμε με ποιον τρόπο θα τα προβληματίσουμε, θα τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν κριτική σκέψη, θα τους δώσουμε ερεθίσματα, θα φυτέψουμε σπόρους στην καρδιά και στο μυαλό τους.
Είναι σημαντικό επίσης να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες τους με ενσυναίσθηση κι όχι με παρωχημένες τιμωρητικές (συχνά κακοποιητικές) συμπεριφορές. Πρέπει να βρούμε τρόπο να παίξουμε ανάποδα την κασέτα της δικής μας παιδικής ηλικίας. Και η γνώση, θα το ξαναπώ, βοηθάει σε υπέρμετρο βαθμό.
Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια προσαρμόζουμε τη φιλοσοφία του Ανθρώπου στο ΝηΣί στα παιδιά, σε συνεργασία με επιστημονικούς συμβούλους, ψυχολόγους και ψυχοθεραπευτές. Γι’ αυτό επίσης και τα προγράμματά μας δεν απευθύνονται μόνο στους μικρούς μας φίλους, αλλά και σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
Θυμίστε μας τι είναι γενναιότητα! Γιατί την ορίζετε πολύ όμορφα μέσα στο βιβλίο…
Γενναίος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται. Γενναίος είναι εκείνος που κάνει αυτό που φοβάται, παρόλο που φοβάται. Αυτός που δεν φοβάται είναι ένας τρελός, κατά τύχη γενναίος. Όταν ρωτάω τα παιδιά «Εσείς φοβάστε;», αρκετά μου λένε «Όχι». Φοβούνται να παραδεχτούν ότι φοβούνται.
Συνειδητά εκεί λειτουργώ και λίγο σαν προβοκάτορας. «Παιδιά, την επόμενη φορά που θα έρθει ένας μεγάλος και θα σας πει “Τι φοβάσαι, βρε; ” ή “Μη φοβάσαι”, πείτε του “Είναι εντάξει να φοβάμαι. Δεν είναι κακό. Έχω όμως μάθει από τον Τυρίνο να κάνω τον φόβο φίλο μου”». Εκείνος που κάνει τον φόβο φίλο του είναι γενναίος. Και για να συμβεί αυτό, πρέπει πρώτα να κλέψουμε τον φόβο από μέσα μας, δηλαδή να τον βγάλουμε έξω και να τον αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο.
Θα κλείσω με την τελευταία εικόνα του βιβλίου, κάνοντας και μια αναφορά στην εξαιρετική εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Τι λέτε; Τα κατάφερε ο Τυρίνος να μεταφέρει όσα βίωσε και έμαθε στους συμπολίτες του; Μπόρεσε να τους φροντίσει και να φροντίσει, βέβαια, και τον εαυτό του; Σκέφτεστε ίσως να μας αφηγηθείτε το μετά σε μια συνέχεια του παραμυθιού;
Έχει ενδιαφέρον πώς δημιουργήθηκε η τελευταία σελίδα. Το παραμύθι κυκλοφόρησε τον Απρίλη του 2022. Τον Μάρτη του 2020, δύο χρόνια πριν δηλαδή, έκανα την ηχογράφηση της πρώτης εκδοχής του για τον μεγάλο μου γιο, τον Γρηγόρη. Τότε ήταν οκτώ χρονών. Λέω για τον Γρηγόρη, γιατί πίστευα ότι ο Αλκίνοος ήταν πολύ μικρός για να το ακούει. Μόλις δύο χρονών ήταν τότε. Κι όμως, ειδικά στο αυτοκίνητο, και οι δύο άκουσαν την ιστορία αυτή κυριολεκτικά εκατοντάδες φορές και μάλιστα με προσήλωση που με εξέπληττε κάθε φορά. Ειδικά ο Αλκίνοος δεν το χόρταινε.
Όταν ακουγόταν ο Τυρίνος, βιώναμε μια σπάνια σιωπή. Δεν κατάλαβα ποτέ αν αυτό συνέβαινε γιατί έβρισκαν πολύ ενδιαφέρουσα την ιστορία ή γιατί άκουγαν το παραμύθι του μπαμπά τους από τη φωνή του μπαμπά τους. Ηχογράφησα, λοιπόν, τον Τυρίνο στο κινητό μου πρόχειρα με τον Γρηγόρη δίπλα μου, ο οποίος ακούγεται προς το τέλος ειδικά να μιλά. Μάλιστα, μου κάνει κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες επηρέασαν καταλυτικά τη μορφή του παραμυθιού. Ουσιαστικά μου υπέδειξε την τελευταία σελίδα του.
Πήρα, λοιπόν, τηλέφωνο τη Ναταλία, της οποίας την εικονογράφηση λάτρεψα από την πρώτη στιγμή, και της το είπα. Εδώ πρέπει να σας εκμυστηρευτώ ότι η Ναταλία ήταν επιλογή μου εξαρχής. Και εμένα και της αγαπημένης μου Διόπτρας. Πραγματικά έδωσε πνοή στις λέξεις. «Ναταλία, ο γιος μου έχει μια ιδέα για το πώς να τελειώσει το παραμύθι. Θα είναι μονάχα μια εικόνα, χωρίς λέξεις. Τι λες;» Η Ναταλία ενθουσιάστηκε. Έτσι και προέκυψε η τελευταία σελίδα. Αφήνει τη δημιουργική σκέψη των παιδιών να καλπάσει. Ουσιαστικά εκείνα φαντάζονται πώς τελείωσε η ιστορία.
Μια και μιλάμε για την ηχογράφηση, να πω εδώ πως η έντυπη μορφή του Τυρίνου περιέχει QR code που οδηγεί στην αφήγηση από εμένα. Περιέχει, επίσης, αποσπάσματα από αυτή την παλαιότερη ηχογράφηση με τον οκτάχρονο τότε γιο μου Γρηγόρη. Ουσιαστικά, τα παιδιά θα τον ακούσουν να μου υπαγορεύει το τέλος του παραμυθιού.
Σε ό,τι αφορά τη συνέχεια της ιστορίας… Δεν είναι κάτι που εξαρτάται από εμένα, αλλά από τον Τυρίνο. Αν αποφασίσει να συνεχίσει τις περιπέτειές του, εγώ θα τον ακολουθήσω.
Δείτε το άρθρο εδώ.
Μπορείς να φανταστείς έναν τέτοιο κόσμο;
Πες μου, μπορείς;
Όχι, μπορείς;
Το βίντεο αποτελεί απόσπασμα από τη σειρά συνεντεύξεων με επιδραστικούς ανθρώπους με τίτλο «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ τους», η οποία είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ» (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ).
Αφιερωμένο στα πιο υπέροχα, αγαπησιάρικα πλάσματα στον κόσμο.
Κάντε μια αγκαλιά στις μαμάδες σας, όσοι τις έχετε κοντά σας.
Οι νευρικές συνάψεις στον εγκέφαλό μας και η σχέση τους με τη συνήθεια.
Γιατί μια μικρή επιτυχία αρκεί για να ξεκινήσει ένας δρόμος ανείπωτης εξέλιξης;
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στo zougla.gr (ΠΗΓΗ)
Όσο κι αν αλλάξουν οι καιροί, τα πρότυπα έχουν πάντα μια δικαιολογία (ανθρώπινη) να μένουν και να εξουσιάζουν τη νοοτροπία και την ψυχοσύνθεσή μας. Είναι τόσο αντιφατικό το σύστημα αξιών μας: Από τη μια γνωρίζουμε τα «πρέπει» και τα ιδανικά μιας προηγμένης ηθικά και ψυχολογικά κοινωνίας, από την άλλη οι πράξεις πάντα εν τέλει καταφέρνουν να ανατρέπουν τις εξιδανικευμένες ανθρωπιστικές θεωρίες μας και να κρίνουν, να επικρίνουν, να δικάζουν και να καταδικάζουν ΣΥΝ-ανθρώπους μας.
Με αφορμή το φαινόμενο της ψευδαίσθησης ότι οι άνθρωποι αλλάζουν, ότι οι γυναίκες γίνονται αποδεκτές ως αξιοπρεπείς και σεβαστές οντότητες, ότι κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο, ότι όλοι έχουμε αδυναμίες, όλοι έχουμε φωνή και όλα τα ωραία και καλά που πρέπει να έχει αυτός ο κόσμος για να είναι όντως καλός και ωραίος, συναντήσαμε με τον Νικόλα Σμυρνάκη, ο οποίος δεν κάνει μαθήματα ηθικολογίας, αλλά μας λέει μια Αλήθεια με την οποία δεν καταφέραμε να συμφιλιωθούμε, παρόλο που αφορά κάθε ύπαρξη που έχει εν δυνάμει κρίση και συνείδηση.
Γιατί ένας άνθρωπος μπορεί να νιώθει αποκρουστικά στην εικόνα ενός διαφορετικού σωματότυπου; (Για παράδειγμα, η όψη ενός υπέρβαρου ανθρώπου ή ενός σώματος με κυτταρίτιδα/σημάδια κ.λπ.)
Μας ξενίζει ό,τι δεν μας μοιάζει. Το σύνολο αυτών που αποδεχόμαστε ως αυτονόητα τα ονομάζουμε ηθική. Τι είναι σωστό, τι είναι λάθος, τι είναι όμορφο, τι είναι άσχημο; Ό,τι σε κάθε εποχή αποφασίζουμε.
Τα πρότυπα αλλάζουν. Η ηθική είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα. Οι μαύροι κάποτε ήταν κατώτεροι, ικανοί μόνο να υπηρετούν δουλικά τη δήθεν ανώτερη φυλή, οι γυναίκες επιστήμονες όργανα του Σατανά. Κάποιοι το αποφάσισαν και οι πολλοί το δέχτηκαν. Οι πολλοί είναι η πιο εύπλαστη ουσία πάνω στη Γη. Συνήθως η πλειοψηφία έχει άδικο όταν λέει ότι ΠΑΝΤΑ η πλειοψηφία έχει δίκιο.
Το ίδιο ευμετάβλητα είναι και τα πρότυπα ομορφιάς. Γιατί οι ρυτίδες στον άνδρα και οι γκρίζοι κρόταφοι είναι γοητεία; Γιατί η κυτταρίτιδα στις γυναίκες και τα λίγα παραπάνω κιλά θεωρούνται θέαμα αποκρουστικό; Γιατί κάποιοι το αποφάσισαν. Επέβαλαν αυτά τα πρότυπα μέσα από τη μόδα, το σχολείο, την τηλεόραση, τους opinion leaders – influencers κ.λπ. Μέσα από την επανάληψη των συγκεκριμένων προτύπων μετατράπηκαν σε βαθιά επιθυμία.
Δυστυχώς, κάποιοι άνθρωποι είναι ικανοί να καταστρέψουν μια ευτυχία επειδή δεν τους τη μάθαν στο σχολείο. Να πληγώσουν και να απορρίψουν εκείνους που διαφέρουν. Η διαφορετικότητα τους απειλεί. Μισούν ό,τι δεν τους μοιάζει. Γιατί το φοβούνται. Ό,τι μη γνώριμο είναι για εκείνους δυνητικά επικίνδυνο. Ικανό να τους χαλάσει την άποψή τους για τον κόσμο. Απειλούνται η αρμονία και η ασφάλειά τους. Έτσι νιώθουν.
Επιλέγουν επομένως να μιλάνε άσχημα, αφοριστικά ή με χαρακτηρισμούς όταν συναντούν το «ξένο» ή όταν διαφωνούν με κάτι (η λογική των haters στα social media). Μοιάζουν να πάσχουν από βαριάς μορφής έλλειψη αγάπης. Τα δικά τους προβλήματα φτύνουν πάνω σε εκείνους που χλευάζουν. Τον εαυτό τους εκθέτουν ανεπανόρθωτα.
Πρέπει ντε και καλά να συμφωνούμε σε όλα; Να γίνουμε ίδιοι; Κάποιος πρέπει να τους πει ότι «δυο “εσύ” στο ίδιο σύμπαν θα ήταν συνωστισμός». Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν αποδεχόμασταν ο ένας την Αλήθεια του άλλου. Αποδέχομαι την Αλήθεια σου δεν σημαίνει την ενστερνίζομαι, απλώς τη σέβομαι.
Η διαφορετικότητα δεν είναι αδυναμία. Είναι σούπερ δύναμη. Φαντάζεστε να ήμασταν όλοι ίδιοι; Πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος.
Πώς αντιστεκόμαστε στα κοινωνικά πρότυπα ομορφιάς και στην εξουσία που τα Μέσα της δίδουν; (social media, μόντελινγκ…)
Στο βιβλίο «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ« γράφω: «Η προσωπική ανάπτυξη είναι η σπουδαιότερη μορφή επανάστασης. Και η προσωπική επανάσταση ξεκινά από την αναζήτηση της Αλήθειας. Η Αλήθεια δεν κρύβεται σε μυστικά κιβώτια. Είναι ήδη εκεί. Από τη μέρα της γέννησής μας. Δεν απαιτεί να φύγεις αλλά να επιστρέψεις, όπως θα έλεγε ο Οδυσσέας στον Συνοδοιπόρο του. Να επιστρέψεις εκεί όπου δεν πήγες ποτέ. Να επιστρέψεις μέσα σου. Η Αλήθεια είσαι εσύ».
Η αντίσταση, επομένως, μπορεί να προέλθει μέσα από μια εσωτερική διαδικασία. Δεν μπορεί να κάνει άλλος τη δουλειά αυτή για εμάς. Πρέπει να ψάξουμε, να βρούμε, να αποδεχτούμε και έπειτα να εκφράσουμε την Αλήθεια μας στους άλλους.
Να ξεχωρίσουμε το κοινωνικά επιβαλλόμενο από την ουσία μέσα μας. Να αποδιώξουμε τα φίλτρα που αλλοιώνουν την ψυχή και να δείξουμε αυτό που πραγματικά είμαστε. Τότε είναι που ξεκινά η ελευθερία. Ή, αλλιώς, η ζωή με αξία.
Είναι προτιμότερο να δείχνουμε αυτό που πραγματικά είμαστε. Πόνο, αντί για επίπλαστη ευτυχία. Στρίμωγμα, αντί για αφθονία. Πιο συμπαθείς θα γίνουμε αν, τελικά, αυτό είναι το πρόβλημα.
Πρέπει, επιτέλους, να καταλάβουμε ότι είμαστε πιο σημαντικοί από το ψηφιακό μας αποτύπωμα. Δεν είμαστε μόνο αυτό που δημοσιεύουμε, αλλά όσα κάνουμε και λέμε στο μεσοδιάστημα. Αυτό που λέγεται ζωή. Έχουμε κάνει το «σκέφτομαι, άρα υπάρχω» του Ντεκάρτ «δημοσιεύω, άρα υπάρχω» ή, ακόμα χειρότερα, «κατακρίνω δημόσια, άρα υπάρχω».
Η λύση είναι η Αλήθεια. Φυσικά φοβίζει γιατί έχει τίμημα. Αυτό είναι σίγουρο. Το τίμημα που πληρώνουμε αν δεν ακολουθούμε την Αλήθεια των άλλων είναι προσωρινό. Το τίμημα αν δεν ακολουθούμε τη δική μας Αλήθεια, όμως, είναι μόνιμο.
Γιατί η καλαισθησία έχει τόση επιρροή στις ζωές μας; (Αναζήτηση και επιθυμία ομορφιάς)
Δεν είναι τίποτα μέσα μας σκάρτο. Δεν είναι τίποτα πάνω μας επιφανειακό. Ούτε καν η εμφάνιση, όπως πολλοί πιστεύουν. Τα λουλούδια είναι όμορφα για να προκαλέσουν τα έντομα που θα τα γονιμοποιήσουν. Η φύση ξέρει. «Δεν θέλω να με διαλέξει για την εμφάνισή μου», ακούμε ανθρώπους να λένε. Μα γιατί ενοχοποιούμε την εμφάνιση; Είναι κι αυτή κομμάτι του εαυτού μας.
Είναι σαν να λέει το λουλούδι στη μέλισσα: «Θέλω να με επισκέπτεσαι μόνο για τη γεύση των χυμών μου και όχι για τα χρώματα και τα αρώματα των λουλουδιών μου».
Ας μην ενοχοποιούμε την ομορφιά. Αλλά κι ας μη μένουμε εκεί. Είναι υπέροχη, μα δεν αρκεί. Άσε που δεν είναι και πάντα καλή. Να, σε ένα κάδρο με νεκρές πεταλούδες αποτυπώνεται η κατάρα τού να είσαι όμορφος.
Τελικά, πόσο αντικειμενικό είναι το «ωραίο»; (Μιας και η ομορφιά δεν είναι για όλους ίδια)
Αν θέλετε τη γνώμη μου, η ομορφιά είναι κάτι σχετικό. Αυτό που δεν είναι καθόλου σχετικό αλλά απόλυτα αντικειμενικό είναι ότι όλοι την αναζητούν.
Πολλές φορές η ομορφιά αντιμετωπίζεται περισσότερο ως δωροδοκία στις ανθρώπινες σχέσεις.
Οι άνθρωποι που «πουλάνε» την ομορφιά τους φθηνά, δωροδοκούν. Όταν δηλαδή κάποιος προσπαθεί να χειραγωγήσει με την εμφάνισή του για να πετύχει τον σκοπό του.
Οι άνθρωποι που έχουν αποδεχτεί την ομορφιά ως μέρος της φύσης τους και την αξιοποιούν σε ισορροπία με τα άλλα χαρακτηριστικά τους είναι οι πραγματικά γοητευτικοί. Αυτοί που στα μάτια μας μοιάζουν χαρισματικοί.
Λέγεται πως «δεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες, παρά μόνο άσχημες ταμπέλες».
Η ομορφιά δεν είναι μόνο εξωτερική. Ένας όμορφος άνθρωπος με σάπιο εσωτερικό κόσμο είναι άσχημος. Ένας «άσχημος» άνθρωπος με πλούσιο εσωτερικό κόσμο είναι γοητευτικός.
Παραφράζοντας τη φράση που αναφέρατε, θα πω: Δεν υπάρχουν άσχημοι άνθρωποι. Μόνο «άσχημα» πρότυπα ομορφιάς. Αλλά και σκάρτες συμπεριφορές που μετατρέπουν τον πιο όμορφο άνθρωπο σε Κουασιμόδο.
Πόσο «επενδύει» ο σύγχρονος άνθρωπος στην εξωτερική ομορφιά;
Μόνιμα και πολύ. Στην εικόνα γενικά. Η ομορφιά είναι μέρος της εικόνας. Εικόνα είναι και η δουλειά που κάνουμε, η συμπεριφορά μας, οι σχέσεις μας, ό,τι επιλέγουμε να φανεί προς τα έξω… Καταναλώνουμε χρόνο και φαιά ουσία για να χτίσουμε την εικόνα. Ως έναν βαθμό αυτό είναι υγιές.
Πίσω από τη δημιουργία της εικόνας κρύβεται η Αναγνώριση. Η Αναγνώριση αποτελεί πρωταρχική ανάγκη. Είναι από τις μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις της ανθρώπινης φύσης. Ακόμα και οι πιο μοναχικοί άνθρωποι μένουν μόνοι για να τελειοποιήσουν την τέχνη που θα τους κάνει να αναγνωριστούν από εκείνους που αποφεύγουν.
Το θέμα είναι πόσο η εικόνα αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και πόσο η δική μας εικόνα αφορά εμάς ή εκείνους στους οποίους απευθυνόμαστε. Ώρες ώρες νιώθω ότι δεν μας ενδιαφέρει να είμαστε αλλά να δείχνουμε ευτυχισμένοι. Ο τρόπος για να είμαστε ευτυχισμένοι δεν είναι να κάνουμε εκείνα που θα πείσουν τους άλλους ότι είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά να κάνουμε όσα μας κάνουν ευτυχισμένους.
Η εξωτερική ομορφιά λειτουργεί (έστω και υποσυνείδητα) για τους ανθρώπους ως μια «υπόσχεση» ευτυχίας;
Η εμμονή με την εικόνα έχει συγκεκριμένη αιτία. Συνδέεται με την ανάγκη μας να αρέσουμε. Ως έναν βαθμό αυτό είναι φυσιολογικό, μιας και είμαστε κοινωνικά όντα. Η αποδοχή από τους άλλους, όπως ειπώθηκε, είναι σημαντική. Πίσω όμως από την κραυγή για Αναγνώριση κρύβεται η ανάγκη μας να αγαπηθούμε.
Θέλουμε λοιπόν να αρέσουμε. Ο μόνος τρόπος, όμως, να αρέσουμε σε όλους είναι να μην αρέσουμε στον εαυτό μας. Η εμμονή με την εξωτερική ομορφιά αποτελεί ψευδαίσθηση ευτυχίας. Βλέπετε ανθρώπους που επεμβαίνουν στο πρόσωπο και στο σώμα τους και το αποτέλεσμα τελικά είναι χειρότερο από πριν. Τουλάχιστον αφύσικο. Χωρίς αποδοχή δεν μπορούμε να μιλάμε για ευτυχία. Μακάρι να τους έλεγε κάποιος πως «λίγο να ξύσεις το δέρμα του φιδιού, και τα υπολείμματα μπορεί να γίνουν φτερά πεταλούδας». Αυτή η διεργασία γίνεται σκάβοντας μέσα μας, όχι επεμβαίνοντας έξω μας.
Το ξαναλέω, οι άλλοι είναι σημαντικοί. Ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής μας μας βοηθούν να αντιληφθούμε τον κόσμο και τον εαυτό μας. Μέσα από τη σύγκριση συνειδητοποιούμε σε μεγάλο βαθμό ποιοι είμαστε.
Άλλο αυτό όμως και άλλο να ετεροπροσδιοριζόμαστε. Αυτοπροσδιοριζόμαστε όταν το συναίσθημά μας πηγάζει από τις πράξεις και τις σκέψεις μας και όχι από τον τρόπο με τον οποίο μας φέρεται ο άλλος. Όταν μόνο ετεροπροσδιοριζόμαστε, ζούμε τη ζωή των άλλων.
Είναι συχνή η νοοτροπία οι άνθρωποι να συσχετίζουν την εξωτερική ομορφιά με την εσωτερική ομορφιά; (Π.χ. αφού είναι τόσο όμορφος κάποιος εξωτερικά, λογικά κάτι ανάλογο ισχύει και για τον ψυχισμό του). Γιατί συμβαίνει αυτό;
Νομίζω ισχύει το αντίθετο. Υπάρχει η προκατάληψη ότι, αν κάποιος είναι όμορφος, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι και ρηχός. Οι ταμπέλες στις ανθρώπινες σχέσεις είναι αχρείαστες. Οι αφορισμοί και οι γενικεύσεις δεν βοηθούν. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.
Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ένας όμορφος άνθρωπος με σάπιο εσωτερικό κόσμο είναι άσχημος. Ένας «άσχημος» άνθρωπος με πλούσιο εσωτερικό κόσμο είναι γοητευτικός.
Τι θα μπορούσαμε να πούμε στους ανθρώπους που νιώθουν άβολα με την εξωτερική τους εμφάνιση;
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι «αγαπάς τον εαυτό σου» σημαίνει πρώτα ότι τον αποδέχεσαι. Συμφιλιώνεσαι με τα παραπάνω κιλά σου, τα πιο αραιά σου μαλλιά, τον φόβο σου, τις δυσκολίες σου. Είσαι και τα μειονεκτήματά σου.
Αποτελούν μέρος της ύπαρξής σου, άρα πρέπει να είσαι ευγνώμων γι’ αυτά. Χωρίς αυτά ίσως να μην είχες ζωή. Μια ζωή που η πιθανότητα να εμφανιστεί είναι τετρακόσια τρισεκατομμύρια προς ένα.
Όταν συνειδητοποιείς την αξία της ζωής, όλα καθαρίζουν. Ο φόβος καταλαγιάζει, η διάθεση για ρίσκο και υπερβάσεις αυξάνεται. Θέλεις να τη γευτείς ως το μεδούλι. Γεμίζεις κίνητρο, πάθος και ξεκινάς να κυνηγάς ασταμάτητα τα όνειρά σου μέσα από πράξεις. Δεν ψάχνεις πια αυτό που ήδη έχεις μέσα σου. Απλώς το ενεργοποιείς. Πιάνεις τη ζωή από τα μαλλιά. Και μια τούφα να της κόψεις, κέρδος είναι.
«Αγαπάς τον εαυτό σου» σημαίνει και κάτι άλλο. Τον συγχωρείς για τα λάθη του. Έπειτα τα χρησιμοποιείς σαν πυξίδα για να γίνεις καλύτερος. «Αγαπάς τον εαυτό σου», σε επόμενο επίπεδο, σημαίνει πως κάνεις πράξεις αγάπης που απευθύνονται σ’ εσένα. Στην ίδια λογική, «αγαπάς τους άλλους» σημαίνει πως κάνεις πράξεις αγάπης που απευθύνονται στους άλλους.
Δίνεις, παίρνεις αγάπη και αγαπάς τον εαυτό σου. Αυτά είναι τα τρία επίπεδα αγάπης.
Χωρίς κάποιο από αυτά, δεν έρχεται ποτέ η αρμονία. Αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, δεν έχεις τίποτα να προσφέρεις. Κι αν δεν προσφέρεις αγάπη, δεν βιώνεις ποτέ πραγματική αγάπη για τον εαυτό σου. «Αγαπάς τον εαυτό σου», τέλος, σημαίνει πως του φέρεσαι όπως θα φερόσουν στον πιο αγαπημένο σου άνθρωπο. «Αγαπάς τον εαυτό σου» σημαίνει πως ακολουθείς την Αλήθεια μέσα σου.
Γιατί η ισχύς της ομορφιάς έχει τόση αντοχή στον χρόνο; (Διαχρονικότητα του ωραίου ανά τα χρόνια)
Καθώς παλιώνει κάτι, μυθοποιείται. Κρατάμε τα όμορφα στοιχεία του και ξεχνάμε τα αρνητικά. Καθώς περνά ο χρόνος γίνεται όλο και πιο οικείο. Αυτό βοηθά στο να γίνει κλασικό. Σίγουρα όμως, για να έχει κάτι διάρκεια στον χρόνο, πρέπει να έχει έντονα ποιοτικά στοιχεία.
Η Αφροδίτη του Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης, ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου ήταν εκπληκτικά έργα την πρώτη μέρα της δημιουργίας τους. Παραδεχόμαστε πως το παλιό κρασί είναι το καλύτερο. Υπάρχουν κάποιες αποφάσεις όμως που αφορούν το παρόν μας και που ο χρόνος δεν μπορεί να τις επηρεάσει. Τα σταφύλια θα πρέπει να είναι διαλεχτά, το βαρέλι κατάλληλο και οι συνθήκες θερμοκρασίας και βρασμού οι ιδανικές. Αλλά και σήμερα να βρίσκονται κάποιοι για να το γευτούν.
Η λήθη είναι που κάνει το παρελθόν ζηλευτό στα μάτια μας, αφού θολώνει το τοπίο, αφήνοντας μόνο τα θετικά του στοιχεία στο οπτικό μας πεδίο. Το «κάθε χθες και καλύτερο» συνήθως δεν ισχύει παρά στο μυαλό μας.
Το κλασικό δεν είναι δημιούργημα του χρόνου. Το πέρασμά του όμως χρίζει το σπουδαίο κλασικό. Το όμορφο δεν είναι δημιούργημα του χρόνου. Το πέρασμά του όμως το κάνει να φαίνεται ακόμα πιο όμορφο. Σαν να περνά εξετάσεις αθανασίας. Το όμορφο και ταυτόχρονα αθάνατο είναι τόσο γοητευτικό που μετατρέπεται στα μάτια μας σε αριστούργημα.
————–
Η Βάσια Χατζηγιαννάκη διαβάζει το παραμύθι «Τυρίνος. Ο κλέφτης φόβων» του Νικόλα Σμυρνάκη στην εκπομπή “10 λεπτά ακόμη” στην ΕΡΤ (Τρίτο πρόγραμμα).
Ένα παραμύθι που μιλάει για την ελευθερία και τη γενναιότητα.
Βοηθάει τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους, απενοχοποιεί στα μάτια τους το συναίσθημα του φόβου και τα προτρέπει να τον μεταμορφώσουν σε κινητήρια δύναμη. Ακόμα καλύτερα… σε φίλο και σύμμαχο.
★ Το παραμύθι «Τυρίνος: Ο κλέφτης φόβων» συνοδεύεται από το ομώνυμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο διατίθεται ελεύθερα για χρήση από γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά.
★ Το παραμύθι περιέχει QR code που οδηγεί στην αφήγηση από τον ίδιο τον συγγραφέα.
Είσαι ό,τι πρεσβεύεις;
Εκφράζεις την ΑΛΗ8ΕΙΑ σου;
Ο συγγραφέας και δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί, Νικόλας Σμυρνάκης, με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ – Ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, συνομίλησε με τους Ανδρέα Δημόπουλο και Γιώτα Δαμιανού, στην εκπομπή τους ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΕΔΕΣΕ στο Sigma TV.
Μαζί, έκαναν μια όμορφη συζήτηση για το αν οι ανάγκες ορίζουν κάθε πτυχή της ζωής μας καθώς και αν είναι στη φύση μας τελικά να ξεπερνάμε τη φύση μας.
Παρακολουθείστε το βίντεο για να μάθετε περισσότερα.
– άρθρο δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΛΕΜΕΣΟΣ Μαθητική φωνή Λυκείου Αγίου Αντωνίου Κύπρος, 2022
Ίσως έχετε ακούσει κάποιους στον περίγυρό σας να λένε «μου αρέσει να ζωγραφίζω, να γράφω, να τραγουδώ, όμως μόνο για μένα», ή «για λίγους και εκλεκτούς». Τις περισσότερες φορές αυτό δεν ισχύει. Ο φόβος εμποδίζει τον άνθρωπο να κυνηγήσει ένα μεγαλύτερο κοινό, δηλαδή να μεγεθύνει την εμπειρία του. Αν δεν υπήρχε ο φόβος της έκθεσης, της απόρριψης, της αποτυχίας, της επιτυχίας, κανείς δεν θα επέλεγε την παρέα των πέντε φίλων αντί ενός σταδίου, τη μοναξιά αντί της αποθέωσης.
Φόβος της απόρριψης! Τι αποτρεπτική δύναμη στη ζωή τόσων ανθρώπων. Ξέρετε, όμως, ποια είναι η μεγαλύτερη απόρριψη όλων; Να μην είμαστε αυθεντικοί για να μας αποδεχτούν οι άλλοι.
Ακόμα χειρότερα, σκεφτείτε το εξής. Να μην είμαστε ο εαυτός μας για να μας αποδεχτούν οι άλλοι και να μην μας αποδέχονται ούτε έτσι. Δηλαδή στο τέλος χάνουμε και εμάς και εκείνους.
Μα να βασίζουμε τις αποφάσεις για τη δική μας ζωή στη γνώμη των άλλων; Πόσο στενάχωρο.
Όλα τα σπουδαία λοιπόν βρίσκονται στην άλλη πλευρά του φόβου. Ναι, υπάρχει τρόπος να απελευθερωθείτε από τη φυλακή του Φόβου ώστε να επηρεάσετε τους άλλους θετικά αλλά και να βαδίσετε το δρόμο της δικής σας επιτυχίας, ευδαιμονίας και πληρότητας.
Πώς;
Μα να μετατρέψετε τον Φόβο σε Φίλο. Να τον χρησιμοποιείτε παραγωγικά έτσι ώστε να αποτελεί προωθητική, και όχι καταστροφική, δύναμη στη ζωή σας. Αν δεν ξέρετε πώς, ζητήστε βοήθεια. Κάποτε κι εγώ ήθελα να τα λύνω όλα μόνος μου. Πόσο ψευτοπερήφανος ήμουν!
Κι όμως οι γενναίοι και οι εξαιρετικά επιδραστικοί άνθρωποι ξέρουν να ζητούν βοήθεια.
Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που εμείς θαυμάζουμε έχουν δίπλα τους έναν άνθρωπο που τους ενθαρρύνει και πιστεύει πραγματικά σε εκείνους. Οι σπουδαίοι αθλητές έχουν ένα πολύ καλό προπονητή, οι μεγάλοι καλλιτέχνες έχουν έναν αποτελεσματικό ατζέντη.
Σας παρακαλώ, μη νομίσετε στιγμή, ότι εγώ που σας γράφω όλα αυτά δεν φοβάμαι. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι. Πολύ. Φοβάμαι μήπως δεν ζήσω. Πιο πολύ από το αν δεν τα καταφέρω. Πιο πολύ ακόμα και από το να πεθάνω.
Τέλος, επιτρέψτε μου να σας πω ότι είναι εντάξει να φοβάστε. Άλλωστε: Δεν μπορείτε να επιλέξετε αν θα φοβάστε ή όχι. Μπορείτε όμως να επιλέξετε αν θα κάνετε αυτό που φοβάστε, παρόλο που φοβάστε.
Δείτε το άρθρο εδώ.
Ο Νικόλας Σμυρνάκης μιλάει στον ραδιοφωνικό σταθμό RadioFamily 89.5 fm και στην εκπομπή Mommy Cool με την Δαργαντή Ελένη.
Με αφορμή το νέο του παραμύθι «Τυρίνος: Ο κλέφτης φόβων» συζητούν για τον φόβο και αναρωτιούνται τι γίνεται όταν τον κοιτάξουμε κατάματα.
Στη συνέχεια, μίλησαν και για το βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ – Ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες» δίνοντας τον ορισμό του σκοπού της ζωής, σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Ανθρώπου στο ΝηΣί.
Αν βρεις την Αλήθεια πίσω από το φόβο, ο φόβος καταλαγιάζει.
Η ανακάλυψη της αιτίας είναι η μισή δουλειά.
Πόσο εξιλεωτική η ανακάλυψη της αιτίας, της πηγής, της αφετηρίας.
Ελευθερώσου από τις προσδοκίες που έχεις από τον εαυτό σου και τους άλλους.
Ό,τι σου προσφέρουν οι άλλοι, είναι μπόνους.
Τελικά, αν το σκεφτείς, με τον εαυτό μας και μόνο αναμετριόμαστε όλοι.
Με αφορμή την περιοδεία του για το νέο του βιβλίο «Η Αλή8εια – Ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες», ο Νικόλας Σμυρνάκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή της Χριστίνας Κανατάκη, στην Θεσσαλονίκη, στο κανάλι TV100.
Μαζί έκαναν μια όμορφη συζήτηση για τις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες και όχι μόνο.
Τελικά τι σημαίνει «Αλήθεια»;
Ποιο είναι το αποτέλεσμα της ενδυνάμωσης των πέντε αισθήσεων;
Στην παρέα τους ήταν και ο «Τυρίνος: Ο κλέφτης φόβων», το νέο παραμύθι του Νικόλα Σμυρνάκη.
★Το παραμύθι περιέχει QR code που οδηγεί στην αφήγηση από τον ίδιο τον συγγραφέα.
★Συνοδεύεται από το ομώνυμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο διατίθεται ελεύθερα για χρήση από γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά.
Με αφορμή το πρώτο του παραμύθι με τίτλο «Τυρίνος: Ο κλέφτης φόβων», ο Νικόλας Σμυρνάκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή της Ανδριανής Αγγελιδάκη στο ΚΡΗΤΗ TV.
Μαζί έκαναν μια όμορφη αλλά και αποκαλυπτική συζήτηση για τον φόβο.
Τι είναι ο φόβος;
Από πού προέρχεται αυτό το συναίσθημα;
Τελικά, μπορεί να γίνει σύμμαχος και φίλος;
★Το παραμύθι περιέχει QR code που οδηγεί στην αφήγηση από τον ίδιο τον συγγραφέα.
★Συνοδεύεται από το ομώνυμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο διατίθεται ελεύθερα για χρήση από γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά.
Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Η Αλή8εια – Ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες» στα Χανιά, ο Νικόλας Σμυρνάκης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή της Γωγούς Καλληδονάκη «Στο Κόκκινο».
Μαζί συζήτησαν για τη σχέση που μπορεί να έχει η αγάπη με την αναγνώριση αλλά και για το πως ο ετεροπροσδιορισμός μας οδηγεί σε μια ζωή που δεν είναι δική μας.
Στην παρέα τους ήταν και το νέο παραμύθι του Νικόλα Σμυρνάκη «Τυρίνος: Ο κλέφτης φόβων» που μιλά για την έννοια του φόβου και πως αυτός μπορεί να μετατραπεί σε σύμμαχο και φίλο.
★Το παραμύθι περιέχει QR code που οδηγεί στην αφήγηση από τον ίδιο τον συγγραφέα.
★Συνοδεύεται από το ομώνυμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο διατίθεται ελεύθερα για χρήση από γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα eleftherostypos.gr (ΠΗΓΗ)
______
γράφει η Δέσποινα Σαββοπούλου
Στη μετά την καραντίνα εποχή ένα βιβλίο που κλέβει τους φόβους και, μάλιστα, τους κάνει φίλους είναι ό,τι πρέπει. Ο Τυρίνος το ποντίκι ζει όλη του τη ζωή σε έναν σκοτεινό υπόνομο. Είναι πολύ φτωχός, όπως σχεδόν όλα τα ποντίκια. Αποφασίζει να ληστέψει την Τυράπεζα, να μοιράσει το τυρί και να τιμωρήσει τους Τυραπεζίτες. Ωσπου μια νύχτα όλα αλλάζουν… Ο Τυρίνος θα ζήσει μια απίθανη περιπέτεια και θα συνειδητοποιήσει ότι έχει μια εκπληκτική σούπερ δύναμη! Καταλαβαίνει ότι μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται. Ενα παραμύθι που μιλάει για την ελευθερία και τη γενναιότητα. Βοηθάει τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους, απενοχοποιεί στα μάτια τους το συναίσθημα του φόβου και τα προτρέπει να τον μεταμορφώσουν σε κινητήρια δύναμη, ακόμα καλύτερα… σε φίλο και σύμμαχο.
Ο συγγραφέας και δημιουργός της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο ΝηΣί, Νικόλας Σμυρνάκης, με αφορμή το νέο του βιβλίο με τίτλο «Η ΑΛΗ8ΕΙΑ – Ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, συναντά τον Ολυμπιονίκη Αντώνη Τσαπατάκη, σε μια διαφορετική συνέντευξη.
Δεν απαντά απλά σε ερωτήσεις, αλλά καταθέτει την Αλήθεια του και εμπνέει όσους ακόμα αναζητούν τη δική τους.
Δείτε ολόκληρο το event “Η ΑΛΗ8ΕΙΑ τους” στο οποίο συμμετείχαν επίσης ο showman και ηθοποιός Τάκης Ζαχαράτος, η συγγραφέας Αλκυόνη Παπαδάκη, ο Art Director Λάκης Γαβαλάς, ο συγγραφέας και ομιλητής Στέφανος Ξενάκης, εδώ
————–
